Κριτική Onlytheater

Μια παράσταση για την πιο σκοτεινή περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με έμφαση στον άνθρωπο και στους οικογενειακούς δεσμούς.

Δικαστικό δράμα, βασισμένο σε ένα δυνατό κείμενο, με προβληματική που δεν παύει ακόμα και σήμερα να είναι επίκαιρη.

Αξιοπρεπής και ειλικρινής προσπάθεια απεικόνισης της ιδιαίτερης ιδιοσυγκρασίας τριών γυναικών, σε μια "συζήτηση" με το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον τους.

Η σκηνοθετική οπτική παρόλο που δεν απέφυγε κάποια μικρή κοιλιά και μία φόρμα στις σκηνικές της εικόνες, ευτύχησε να συνεπικουρείται από μερικές υποδειγματικές ερμηνείες.

Στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης είδα μια παράσταση με κλασσική, αλλά επίκαιρη προβληματική, η οποία όμως έμεινε στην εποχή που πρωτογράφτηκε, παρά στο σήμερα.

Πολλές ιδέες, αλλά άναρχες και χωρίς να δένουν. Αποτέλεσμα μια γενικότερη σύγχυση, που δεν επέτρεψε να έχει το έργο ειδικό βάρος και ίχνος στο θεατρικό γίγνεσθαι.

Μια παράσταση που σεβάστηκε απόλυτα τον πολυσήμαντο και ανθρώπινο λόγο του Άλμπι κι έδωσε έμπνευση για δημιουργικό προβληματισμό.

Μια παράσταση βασισμένη στο βιβλίο-μωσαϊκό της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που προσπάθησε να διατηρήσει ισορροπία ανάμεσα σε γεγονότα, χαρακτήρες και συναίσθημα.

Οι δυνατές ερμηνείες ευθυγραμμίστηκαν με τη δυναμική σκηνοθεσία, δίνοντας μια θεατρική πρόταση που κέντρισε θετικά, έντονα και δημιουργικά τόσο το μάτι όσο και το πνεύμα του θεατή.

Μια παράσταση που προσπάθησε μέσω τριών ρόλων από εμβληματικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, να αποτυπώσει "ανθρώπινες" αγωνίες και αδιέξοδα, σε μια υποτιθέμενη συνάντησή τους.