Κριτική Onlytheater

H θεατρικοποίηση αγαπημένων κινουμένων σχεδίων του Αρκά, έτυχε μιας μεταχείρισης με αγάπη, σεβασμό, μπρίο, κέφι, αλλά και με σκεπτόμενη και κριτική διάθεση.

Το κείμενο εμπνέεται από την επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016, στο gay bar Pulse του Orlando, όπου βρήκαν το θάνατο 49 άτομα.

Ευρηματική σκηνοθεσία και δύο ηθοποιοί, απόλυτα δοσμένοι στις απαιτήσεις των ρόλων τους.

Θεατροποίηση μιας μεγάλης κινηματογραφικής επιτυχίας, χωρίς όμως την προσαρμογή ρυθμού και ατμόσφαιρας των περιγραφόμενων καταστάσεων στα θεατρικά προαπαιτούμενα. Σύντομες και άνευρες σκηνές, αποστειρωμένος και επίπεδος λόγος, συναισθήματα που υπονοούνται και ερμηνείες που δεν προσεγγίζουν πνευματικά και συναισθηματικά το θεατή.

Παράσταση σύγχρονη που αποδίδει επιτυχημένα τις λεπτές αποχρώσεις του χιούμορ και της μελαγχολίας τριών απόμαχων στρατιωτικών, που προσπαθούν να βρουν νόημα στη ζωή τους.

Ατμόσφαιρα εποχής, πολύ γρήγορος ρυθμός, ατάκες με αυθεντικό και έξυπνο χιούμορ, συνεχής και ανάλαφρη κίνηση, έργο που απευθύνεται με αμεσότητα στο κοινό.

Απογλάρκωση. Γράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Μια παράσταση που είχε τη διάθεση να δημιουργήσει τις συνθήκες ενός ψυχολογικού οικογενειακού δράματος, αλλά χρησιμοποίησε συχνά λάθος μέσα για να πετύχει τους στόχους της.

Ένα σύγχρονο έργο, το οποίο δε διστάζει να ασχοληθεί με τη σύγχρονη οικογένεια και κάποια από τα προβλήματά της, με τρόπο άμεσο, καθημερινό και ευθύ.

Η ζωντάνια και το ενδιαφέρον της παράστασης, περιορίζεται στα τραγούδια. Η πρόζα υστερεί σημαντικά, παρά τις μεμονωμένες προσπάθειες κάποιων ηθοποιών.