ΦΕΡΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

• Βιογραφικό

  Ημ/νια Γέννησης: 21/04/1938
  Τόπος Γέννησης: Αθήνα
  Επάγγελμα: Ηθοποιός

  Ο Γιάννης Φέρτης είναι ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Γεννήθηκε 21 Απριλίου 1938 στην Αθήνα.

  Πρωταγωνιστής από τη δεκαετία του 1970 έως και σήμερα σε κλασικά και σύγχρονα θεατρικά έργα, στην πρόζα, το αρχαίο δράμα και την κωμωδία.

  Κατάγεται από το ορεινό χωριό Δάφνη του Νομού Φθιώτιδας. Αποφοίτησε από την σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν το 1958. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο ένα χρόνο αργότερα στο έργο "Η Ηλικία της Νύχτας" του Ι. Καμπανέλλη και ακολούθησαν έργα όπως "Όρνιθες" του Αριστοφάνη, "Ευρυδίκη" του Ζ. Ανούιγ, "Γλυκό Πουλί της Νιότης" του Τ. Ουίλιαμς (μαζί με τη Μελίνα Μερκούρη), "Επικίνδυνη Στροφή" του Τζ. Πρίσλεϊ, "Άσκηση Πέντε Δακτύλων" του Π. Σάφερ, "Το θαύμα της Άννας Σάλιβαν" του Γ. Γκίμπσον, "Μικρή μας πόλη" του Θ. Γουάϊλντερ με την Ε. Λαμπέτη (σε σκηνοθεσία Μ. Πλωρίτη), "Πέγκ Καρδούλα Μου" του Τζ. Μάνερς, "Μια Ιστορία του Ιρκούτσκ" του Α. Αρμπούζωφ με τον Α. Αλεξανδράκη, "Ένας μήνας στην Εξοχή" του Ι. Τουργκένιεφ, "Ο Δικέφαλος Αετός" του Ζ. Κοκτώ. Στη συνέχεια έπαιξε "Βάκχες" του Ευριπίδη στο ΚΘΒΕ και στο Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο, του οποίου έγινε συνιδρυτής και εμφανίστηκε στα έργα "Καπιταίν Σελ Καπιταίν Εσό" του Ρ. Σερζ και "Η Μάνα" του Μπέρτολντ Μπρεχτ.

  Από το 1967 και για μια δεκαετία, ως θιασάρχης μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου ανέβασε σημαντικές παραστάσεις όπως "O Γλάρος" Α. Τσέχωφ, "Αφροδίτη και Ντέτεκτιβ" του Π. Σάφερ, "Καημένε μου Μάρικ" του Α. Αρμπούζωφ, "Ο Σοβαρός Κύριος Ερνέστος" του Ο. Ουάιλντ, "Η Ηδονή της Τιμιότητας" του Λ. Πιραντέλλο, "Οι Πεταλούδες είναι Ελεύθερες" του Λ. Γκερς, "Ο Επιθεωρητής" του Ν. Γκόγκολ, "Το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι" του Τ. Πάτρικ, "Λουβ" του Μ. Σίσγκαλ, "Φτωχέ Φονιά" του Π. Κόχουτ, "Ο Άνθρωπος Το κτήνος και Η Αρετή" του Λ. Πιραντέλλο, "Ο Δάσκαλος" του Μπ. Μπρεχτ, "Βρικόλακες" του Ε. Ίψεν.

  Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 συνεργάστηκε με το θίασο Βουγιουκλάκη- Παπαμιχαήλ στο "Το Νυφικό Κρεβάτι" του Γ. Χάρντογκ, με το θίασο Καρέζη-Καζάκου στην "Παναγία των Δολαρίων" του Γκ. Κάνιν και με τους Μ. Κατράκη και Μ. Μερκούρη στο έργο "Συντροφιά με τον Μπρεχτ" του Μπ. Μπρεχτ. Το 1980 συμπρωταγωνίστησε και πάλι στο πλευρό της Μ. Μερκούρη στο "Γλυκό Πουλί της Νιότης" του Τ. Ουίλιαμς.

  Τη δεκαετία του 1980 ως θιασάρχης στο θέατρο «Αθηνά» πρωταγωνίστησε στα έργα: "Μπεντ" του Μ. Σέρμαν, "Το Τέλος της Κυρίας Τσέϋνι" του Φ. Λόνσντεη, "Το Παιχνίδι του Έρωτα" του Σ. Μωμ, "Οργισμένα Νιάτα" του Τ. Όσμπορν, "Το Πιο Αληθινό" του Τ. Στόπαρντ, "Αμαντέους" και "Μαύρη Κωμωδία" του Π. Σάφερ, "Επικίνδυνες Σχέσεις" του Κ. Χάμπτον.

  Μετά το δικό του θίασο, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Ξενοδοχείο ο Παράδεισος" του Ζ. Φεϊντώ, "Λοκαντιέρα" του Κ. Γκολντόνι και "Καινούρια Σελίδα" του Ν. Σάιμον, ενώ συμμετείχε στις επιθεωρήσεις "Γελάς Ελλάς Αγελάς" το 1987 και "Χορός Οζαλόγγου" το 1988.

  Ιδιαίτερα γόνιμη ήταν η συνεργασία του με το "Αμφι-Θέατρο" του Σ. Ευαγγελάτου, όπου πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε κλασσικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας: "Άμλετ" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, "Βόυτσεκ" του Γκ. Μπύχνερ και "Φάουστ" του Γ. Γκαίτε.

  Μετά το "Αμφι-Θέατρο", ακολούθησε η συνεργασία του με το φημισμένο Ρώσο σκηνοθέτη Γιούρι Λιουμπίμοφ στα έργα του Α. Τσέχωφ "O Γλάρος" και "O Βυσσινόκηπος", καθώς και στους "Δανειστές" του Α. Στρίντμπεργκ". Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Δον Ζουάν" του Μολιέρου, "Ούτε Κρύο ούτε Ζέστη" του Ξ. Κρετς και "Ο Θαυματοποιός" του Μπ. Φρίελ, όπου έλαβε το Βραβείο Ερμηνείας "Αιμίλιος Βεάκης".

  Το 2003 επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν με την παράσταση "Προσωπική Συμφωνία" του Ρ. Χάργουντ, η οποία γνωρίζει μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Κάτω από την ίδια θεατρική στέγη πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Η Επιστροφή" του Τζ. Κόνραντ, όπου έλαβε το Θεατρικό Βραβείο Κοινού, "Το Πορτραίτο του Όσκαρ Ουάιλντ" του Μ. Μακλιαμόρ, "Ο Δρόμος Περνάει από Μέσα" του Ι. Καμπανέλλη, ενώ εμβληματική ήταν η ερμηνεία του στον "Πατέρα" του Α. Στρίντμπεργκ.

  Τη δεκαετία του 2000, πέραν των παραστάσεων του Θεάτρου Τέχνης, συνεργάστηκε με διάφορα θεατρικά σχήματα και πρωταγωνίστησε στα έργα "Οι Τρεις Αδερφές" του Α. Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Ν. Μιλιβόγεβιτς, "Η Επιστροφή της Γηραιάς Κυρίας" του Φ. Ντύρενματ και "Ο Βυσσινόκηπος" του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Σ. Λιβαθινού και "Ο Θεός της Σφαγής" της Γ. Ρεζά.

  Το 1998 συμμετείχε στην παράσταση - αφιέρωμα στον μεγάλο ποιητή Γ. Σεφέρη "Όπου και να ταξιδέψω..." (στιγμές και μνήμες Γιώργου Σεφέρη), ενώ το 2003 συμμετείχε στη μουσική παράσταση - αφιέρωμα των μαθητών της σχολής του Θεάτρου Τέχνης στους Κ. Κουν και Μ. Χατζηδάκη "Ο Ύμνος στους Θεούς ας Πάει".

  Στην Αρχαία Τραγωδία έπαιξε στην Επίδαυρο, το Ηρώδειο καθώς και στο εξωτερικό, συνεργαζόμενος με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Πήτερ Σταϊν και ο Σπύρος Ευαγγελάτος. Πρωταγωνίστησε στις "Βάκχες" το 1973 (Διόνυσος) σε παραγωγή του ΚΘΒΕ, στην "Ορέστεια" το 1988 (Ορέστης), στην "Ηλέκτρα" το 1991 (Ορέστης) και στις "Βάκχες" το 1993 (Διόνυσος) σε παραγωγή του Αμφι-Θεάτρου, στον "Οιδίποδα επί Κολωνώ" το 2003 (Αγγελιοφόρος) σε παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης, στην "Ηλέκτρα" το 2007 (Παιδαγωγός) σε παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και στους "Πέρσες" το 2014 (Δαρείος) σε παραγωγή του ΚΘΒΕ.

  Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 25 ταινίες. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961 στην ταινία "Ποια Είναι η Μαργαρίτα". Την επόμενη χρονιά ερμήνευσε τον Ορέστη στην "Ηλέκτρα" σε σκηνοθεσία Μ. Κακογιάννη, ταινία που απέσπασε 25 διεθνείς διακρίσεις (μεταξύ των οποίων και υποψήφια για Όσκαρ ξένης ταινίας). Το 2008 κέρδισε το Βραβείο Α΄Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην Ταινία "Σκλάβοι στα Δεσμά τους" σε σκηνοθεσία Α. Λυκουρέση. Πρωταγωνίστησε επίσης σε πλήθος τηλεοπτικών σειρών, με σημαντικότερες τη "Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια" και τον "Συμβολαιογράφο".

  Το 2003 συμμετείχε ως αφηγητής με τη "Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης" στην παρουσίαση του "Άξιον Εστί - Πνευματικό Εμβατήριο" στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού και σε λοιπές συναυλίες ανά την Ελλάδα καθώς και στο αφιέρωμα στον ποιητή Γ. Ρίτσο που παρουσιάστηκε στη Μακρόνησο. Το 2014 συμμετείχε ως αφηγητής στο μεγάλο ορχηστρικό έργο με θεματικό χαρακτήρα, για αφηγητή, σολίστες, χορωδία και ορχήστρα "Μέρες Επιταφίου", που βασίστηκε στο πρωτότυπο κείμενο του Νίκου Γκάτσου και μελοποίηση του Δ. Παπαδημητρίου.

  Το 1971 μαζί με την Αφροδίτη Μάνου κυκλοφόρησαν το ντουέτο ”Σαν με κοιτάς”. Το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε ως ηχητική επένδυση για την ταινία ”Εκείνο το καλοκαίρι” και συμπεριλήφθηκε σε αρκετά album μέχρι και σήμερα. Το 1972 συμμετείχε ως αφηγητής στο τραγούδι "Τι να Θυμηθώ τι να Ξεχάσω" με ερμηνευτή τον Γ. Νταλάρα. Το 2000 συμμετείχε ως αφηγητής στο CD του Π. Γαϊτάνου "Η πηγή της Ζωής", ενώ το 2008 συμμετείχε στο "Τραγούδι του παλιού Καιρού" του Μ. Μητσιά από το Δίσκο "Αργοναύτες".

  Tweet

• Buzz

  

• Αρθρογραφία

  

• Φωτογραφίες

• Βίντεο

• Τώρα

  

• Παρελθόν