Κριτική Onlytheater

Κείμενο χωρίς πρωτοτυπία και καμία αιχμηρότητα στο χιούμορ του. Ανακυκλώνει απλώς στερεοτυπικά αστεία. Η σκηνοθεσία προσπάθησε, αλλά δεν... Οι ερμηνείες σε διαφορετικά επίπεδα, χωρίς συντονισμό και σκηνική εξάρτηση.

Παράσταση που βασίστηκε σε πολύ δυνατό κείμενο και μια σκηνοθεσία που το διάβασε έξυπνα και ευρηματικά. Απέδωσε την ιστορική αλήθεια και τις ανθρώπινες αξίες, χωρίς διδακτισμό, αλλά με συναίσθημα και κριτικό πνεύμα.

Οι ηθοποιοί απόλυτα υποστηρικτικοί του όλου εγχειρήματος, έπλασαν ήρωες αυθεντικούς, μπερδεμένους, με αδυναμίες και ανασφάλειες, ανθρώπους της διπλανής πόρτας.

Ένα σύγχρονο ελληνικό έργο, για την υλική και ηθική κακοδαιμονία της εποχής. Οι ερμηνείες σε υψηλό επίπεδο και με εξαιρετική χημεία.

Η έντονα αφηγηματική φόρμα δεν είχε τη ζωντάνια και τη δυναμική που χρειαζόταν για να γίνει ένα αυθεντικό ψηφιδωτό της εποχής που διαδραματίζεται και των ηρώων που θέλει να σκιαγραφήσει.

Η σκηνοθεσία θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο τολμηρή και ακραία, ενώ δεν κατάφερε να απογειώσει τα νοήματα του έργου.  Οι ερμηνείες χρειάζονται συντονισμό και ο λόγος να δέσει πιο αρμονικά με την κίνηση και το πάθος.

Κάποιες ερμηνείες είχαν δυναμική, αλλά δεν είχαν πάντα συντονισμό και υπηρέτησαν ένα λόγο με λιγότερη ουσία και περισσότερο αφηρημένη κατεύθυνση.

Μια δυνατή ιστορία, με κέντρο τον άνθρωπο και τα όρια της ηθικής εξαθλίωσης, στην οποία μπορεί να φτάσει.

Θεατρική μεταφορά ενός κειμένου, με έντονη πολιτική χροιά, αλλά και ένα σύγχρονο δοκίμιο της επίδρασης της πολιτικής στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Κωμωδία, χωρίς κωμικό πυρήνα και δυναμική, που θα έβγαζε γνήσιο και ανεπιτήδευτο χιούμορ. Οι εξάρσεις της βασίστηκαν στο ταλέντο των ηθοποιών και στις εκφραστικές τους δυνατότητες.