Κριτική Onlytheater

Στη σκηνή του Θεάτρου Βέμπο, είδα μια παράσταση, η οποία στη διασκευή της από τη γαλλική πραγματικότητα, έχασε τη λάμψη της.

Σκηνοθεσία που καθοδηγεί σωστά τους ηθοποιούς στα μονοπάτια των μεταξύ τους σχέσεων και ερμηνείες με ουσία, δίνουν μια παράσταση που αξίζει να δεις, καθώς παραμένει πάντα δυναμική και επίκαιρη.

Αποσπασματική και χωρίς εμφανή στόχο σκηνοθεσία, άφησε σε χαλαρούς ρυθμούς τη σκηνική συνεργασία των ηθοποιών, σε ένα έργο που απαιτούσε ρυθμό και αλληλεπίδραση.

Οι ηθοποιοί διατηρώντας την υποκριτική τους αυτονομία ιχνογράφησαν τέσσερα εξαιρετικά πορτρέτα ηρώων, για τα οποία ο Pinter θα ήταν υπερήφανος.

Μοντέρνο παραμύθι, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από μια παράσταση για μεγάλους. Μιούζικαλ γρήγορο, ατμοσφαιρικό, με υπέροχες ερμηνείες και με λόγο που περνά μηνύματα. Δείτε το. Θα ικανοποιηθείτε πλήρως.

Δυναμική σκηνοθεσία και παρά τις κάποιες μικρές αρρυθμίες, είχε ατμόσφαιρα και ένταση.

Ένα δύσκολο -και πιθανώς- έντονα προσωπικό κείμενο της Virginia Wolfe, επιβεβαιώνει ότι είναι ένα έργο οραματιστικό και με πολλές πιθανές ερμηνείες.

Το κείμενο είχε κάποιες αδυναμίες με έντονο το στοιχείο της επαναληπτικότητας των νοημάτων και η παράσταση είχε κάποιες μικρές κοιλιές, αλλά ανέδειξε ένα αξιόλογο πρωταγωνιστικό δίδυμο.

Η παράσταση αυτή είχε στόχο, ισορροπία, σωστή αξιοποίηση του αρχαίου λόγου, συνέχεια και συνέπεια στη ροή της. Διατήρησε την αυθεντικότητά της, βάζοντας στην εκδοχή που είδα, την προσωπική σφραγίδα του σκηνοθέτη και των συντελεστών της.

Το μιούζικαλ δεν είναι εύκολο είδος θεάτρου. Χρειάζεται έμπειρο σκηνοθέτη, εμπνευσμένο ενορχηστρωτή και ευφάνταστο χορογράφο.