ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 12/12/2019 12:13
ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ γίνεται στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου. Η διαχρονικά σκωπτική σάτιρα του Φαναριώτη λόγιου Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή, γραμμένη το 1843, ενορχηστρώνεται αριστοτεχνικά από την ενστικτώδη Σμαράγδα Καρύδη στην παρθενική της σκηνοθετική απόπειρα και ενθουσιάζει πραγματικά με την ευφάνταστη ματιά της. Κείμενο πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου, καυστικό και επίκαιρο, στηλιτεύει με ειρωνικό χιούμορ τα σκανδαλώδη κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας που παραμένουν τραγικά αναλλοίωτα στον χρόνο. Η αναξιοκρατία, η ξενομανία, ο μιμητισμός, η μεγαλομανία, η απληστία, η ελαφρότητα, η διαφθορά, η διαπλοκή, η χειράγωγηση συνειδήσεων, η διχόνοια θίγονται υποδειγματικά μέσω της μορφικά άψογης κωμωδίας του συγγραφέα, ο οποίος δεν χάνει την ευκαιρία να ξεμπροστιάσει την ακατάσχετη λαιμαργία της αστικής και εργατικής τάξης.
Ο πάμπλουτος αλλά ταπεινής καταγωγής Εμμανουήλ Κουτρούλης, ράφτης από την Σύρα, καταφθάνει στην Αθήνα συνοδευόμενος από τον κατεργάρη υπηρέτη του Στροβίλη, αποφασισμένος να ζητήσει σε γάμο την πανέμορφη, φιλόδοξη Ανθούσα, κόρη του μεγαλοξενοδόχου κυρ-Σπύρου. Η Ανθούσα που διατηρεί, κρυφά από τον πατέρα της, δεσμό με το νεαρό αστυνομικό Λεωνίδα Ξανθούλη, θέλοντας να αποφύγει αυτόν τον αταίριαστο γάμο χωρίς να δυσαρεστήσει τον πατέρα της, θέτει έναν όρο που είναι αδύνατον να υλοποιηθεί: θα παντρευτεί τον Κουτρούλη μόνο αν γίνει Υπουργός.
Ο ερωτοχτυπημένος Κουτρούλης ξεκινάει μία τρελή, παράνομη προεκλογική εκστρατεία με τη βοήθεια του Στροβίλη, εξαγοράζοντας υποστηριχτές που θα του εξασφαλίσουν ψήφους. Το θαύμα τελικά συμβαίνει, ο Κουτρούλης φημολογείται ότι διορίστηκε υπουργός και η Ανθούσα τον παντρεύεται με δόξα και τιμή. Πλήθος κόσμου συρρέει στο γαμήλιο γλέντι ζητώντας από τον κ. Υπουργό πράγματα ανήκουστα και τότε πραγματικά γίνεται «του Κουτρούλη ο γάμος», αφού η απάτη αποκαλύπτεται και η δικαιοσύνη επεμβαίνει.
Η παράσταση αποτελεί διεισδυτική σπόντα του Ραγκαβή, φαρσικά σκηνοθετημένη από τη δαιμόνια Σμαράγδα Καρύδη, σε καρναβαλικών φιλοδοξιών υπερθέαμα, με αριστοφανικά μορφολογικά στοιχεία και μολιερικές αναφορές, διατηρώντας αυτούσια τη ρέουσα καθαρεύουσα γλώσσα και διανθισμένο με χορικά στην αρχαΐζουσα. Μία εμπνευσμένη, ευέλικτη, διασκεδαστική κωμωδία συνόλου με μουσικότητα λόγου, ξέφρενους ήχους, χρώματα, πανηγυριώτικη κινησιολογία, γρήγορο ρυθμό, πόλεμο ατάκας, σύγχρονες σχολιαστικές προσθήκες, εκπλήξεις, εξελίξεις και ανατροπές όπου η ελαφράδα παντρεύεται αρμονικά με το βαθύ σκεπτικισμό. Σκηνοθετικά ευρήματα που βρίθουν πρωτοτυπίας σ΄ένα αρραγές σύνολο χωρίς ψεγάδι. Και το πετυχαίνει απόλυτα η Καρύδη έχοντας στη φαρέτρα της αφενός τους έξοχους ηθοποιούς-μουσικούς που με μπρίο και μεθοδικότητα χτίζουν μοναδικά τους χαρακτήρες τους και αφετέρου τους αφανείς συνεργάτες της που συμβάλλουν στην αισθητική του έργου.
Το ιδιαίτερο εικαστικό σκηνικό της παράστασης που φιλοτεχνεί ο Γιώργος Γαβαλάς αποτυπώνει ένα δάσος με κλιματσίδες, συνδυάζοντας στοιχεία σουρεάλ και φανταστικού.
Τα κοστούμια εποχής δια χειρός Νίκου Χαρλαύτη αποδεικνύονται πρωτότυπα και πειραγμένα, μία μίξη φουστανέλας, T-shirt και φράκου με αποκορύφωμα το τσαρούχι-γοβάκι της Ανθούσας το οποίο κλέβει τις εντυπώσεις.
Η υπέροχη, ζωντανά εκτελεσμένη μουσική του Μίνωα Μάτσα σε συνδυασμό με τα αριστοφανικής μετρικής χορικά της Σοφίας Καψούρου και την άψογη κινησιολογία της Μπέττυς Δραμισιώτη, απογειώνουν το θέαμα στα ύψη προσφέροντας αβίαστο γέλιο στους θεατές.
Ο Σίμος Σαρκεζής φωτοσκιάζει περίτεχνα τους ήρωες σ΄ ένα σκηνικό που θυμίζει λίγο από το «Όνειρο θερινής νυχτός» του Σαίξπηρ, όπου άνθρωποι κρύβονται και αποκαλύπτονται συνεχώς, αναζητώντας ένα μεγάλο ψέμα.
Ο θίασος, καίριος, επιτυχής, καλοδουλεμένος, αξιοπρόσεχτος, συνειδητός, ευθύβολος με εύπλαστη ικανότητα λόγου, έκφρασης και κίνησης δομεί ένα υποδειγματικό θεατρικό δρώμενο ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας.
Η όμορφη Σμαράγδα Καρύδη κεντάει στο ρόλο της χειριστικής, επιπόλαιης αρχοντοχωριάτισσας Ανθούσας, που δεν διστάζει να ξεπουλήσει τον έρωτά της για μεγαλεία αστικού βίου. Πληθωρική, παιγνιώδης, αυθεντική, πηγαία με εκρηκτικό ταμπεραμέντο και δυναμισμό, κυριαρχεί στο σανίδι αβίαστα, με την αδιαμφισβήτητη αύρα της.
Ο πάμπλουτος Σύρος ράφτης ταπεινής καταγωγής, σκιαγραφείται με πιστότητα, ευστοχία και αξιοπιστία από τον ομολογουμένως αγνώριστο Νίκο Κουρή, ερμηνευτή που διαθέτει αστείρευτη κωμική φλέβα. Ο καλοκάγαθος, αφελής, ερωτευμένος Κουτρούλης, κινεί γη και ουρανό για να γίνει υπουργός και ο εκλεκτός της Ανθούσας σκορπίζοντας άπειρες ευφρόσυνες στιγμές.
Ο φέρελπις Σπύρος Χατζηαγγελάκης, σμιλεύει τον χαρακτήρα του προδομένου Ξανθούλη με ωριμότητα, συνέπεια και μέτρο.
Ο έμπειρος Γιώργος Ψυχογιός ενσαρκώνει τον κυρ-Σπύρο, το μέλλοντα πεθερό του Κουτρούλη, με σθένος και σκηνική αυτοτέλεια, αποδεικνύοντας το εύρος του ταλέντου του.
Ο Στροβίλης του απολαυστικού Κώστα Κορωναίου, ο παμπόνηρος υποτακτικός του Κουτρούλη, διακρίνεται για την ακμαία σκηνική του δεξιότητα σε ρόλο γάντι.
Η προικισμένη Ευγενία Σαμαρά αναδεικνύει την υποκριτική της αξιοσύνη με ζήλο και ευκαμψία, στις πολλαπλές σκηνικές της αποδόσεις.
Η ισοδύναμη νεανική ομάδα των ηθοποιών-μουσικών παράγει έντονο έργο με πειθαρχία, ευσυνειδησία, ορμή και πάθος. Σαν χαμαιλέοντες, οι ταλαντούχοι ερμηνευτές Βασίλης Παπαγεωργίου, Αλέξανδρος Τσώτσης, Γιώργος Σουλεϊμάν, Τάσος Ροδοβίτης, Αντώνης Κυριακάκης και Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος, συναρπάζουν με την εκπληκτική κινητική τους ευχέρεια, την ασίγαστη φλόγα και την αξιοζήλευτη υποκριτική τους σβελτάδα, ακροβατώντας σε ποικιλόμορφες διαθέσεις και συναισθηματικές ταλαντώσεις υπηρετώντας τη σκηνοθετική γραμμή, χωρίς να χάνουν τον ρυθμό και την ενέργειά τους.
Παροιμιώδης, λοιπόν, έμεινε του Κουτρούλη ο γάμος για τα ευτράπελά του στην ιστορία που παραμένει ίδια και απαράλλακτη στους αιώνες.
«Καλήν δουλειάν τω όντι κατωρθώσαμεν. Νομίζω εις τα στόματα πολύν καιρόν των Αθηναίων ότι θε να μείνωμεν. Όταν ο κόσμος όλος εμπερδεύεται και γίνεται μαλλιά κουβάρια, ταραχή κι οχλοβοή και όλα διά τίποτε, οι άνθρωποι θα λέγουν παροιμιακώς ο γάμος του Κουτρούλη ότι γίνεται». Έχω την εντύπωση ότι η Σμαράγδα Καρύδη και η παρέα της κέρδισαν επάξια το ριψοκίνδυνο στοίχημα. Είναι μία παράσταση must-see της φετινής θεατρικής σεζόν, τόσο για την ευφυή υλοποίησή της, όσο και για την άψογη αισθητική της.