Κριτική Onlytheater

Ο σκηνοθέτης κατάφερε να παντρέψει επιτυχημένα τη θεατρικότητα των χαρακτήρων με τις κοντινές κινηματογραφικές λήψεις και να παρεμβάλλει μουσικές γέφυρες, που στήριξαν απόλυτα το γρήγορο ρυθμό του έργου.

Μια παράσταση που κινήθηκε στην επιφάνεια του διαταραγμένου ψυχισμού των ηρώων και δεν απέδωσε με επάρκεια τα συναισθηματικά τους ελλείμματα.

Μια ανθρώπινη ιστορία, που χωρίς να είναι πολύπλοκη ή βαθιά φιλοσοφημένη, είχε πραγματικούς χαρακτήρες και ευαισθησία.

Μια παράσταση βασισμένη σε ένα σύγχρονο κείμενο, που περιγράφει μια απρόβλεπτη συνάντηση δύο ανθρώπων, από διαφορετικούς κόσμους.

Η ερμηνευτική ομάδα συμπαγής και συντονισμένη, υπερασπίστηκε το ταλέντο και τις δυνατότητές της.

Ένα κλασσικό έργο, με διαχρονική θεματική και μια σκηνοθετική οπτική που προσέγγισε από αρκετά μονοπάτια, την πάλη των φύλων.

Ένα έργο όχι ιδιαίτερα γνωστό, γραμμένου πριν από 120 χρόνια, που προσαρμόστηκε σωστά στο σήμερα, χωρίς να χάσει από την ουσία και την ευαισθησία του.

Συχνά ένιωθα ότι οι διάλογοι είναι σχηματικοί και ξύνουν μόνο την επιφάνεια του συναισθηματικού τους υποβάθρου, με τους περισσότερους χαρακτήρες να παραμένουν άνευροι και χωρίς εξέλιξη στη ροή του έργου.

Η σκηνοθεσία επιχειρεί να προσδώσει μια ατμόσφαιρα παρακμής, η οποία συχνά υπερβάλλει, οι ήρωες φλερτάρουν με την καρικατούρα, ενώ οι σχέσεις τους παραμένουν σχηματικές.

Η σκηνοθετική προσέγγιση έδειξε να στερείται εμπνεύσεων και λύσεων, που θα διατηρούσαν το λεπτό χιούμορ του σεναρίου.