«MOBY DICK» | ΚΡΙΤΙΚΗ

«MOBY DICK» | ΚΡΙΤΙΚΗ


5.0/5 κατάταξη (33 ψήφοι)

          Μία κατάρα. Ένας οιωνός. Ένα ανθρωποφάγο κήτος. Μία πατροκτονία. Ένα παράξενο επικό παραμύθι ή ένας φιλοσοφικός γρίφος;
         To μιούζικαλ «MOBY DICK» σαλπάρει ξανά από τη σκηνή του Christmas Theater, πιο έτοιμη και ώριμη από ποτέ, στους ωκεανούς της μουσικής και υπόσχεται ένα συναρπαστικό ταξίδι του νου και της ψυχής, με μία πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα υπερπαραγωγή και μουσική σύνθεση. Ο Γιάννης Κακλέας, κρατώντας το τιμόνι του ξακουστού φαλαινοθηρικού «Πίκουοντ», δημιουργεί μία «ωρολογιακά» μελετημένη παράσταση, γραμμένη με ακρίβεια νότας, πάνω στη μεγαλειώδη μουσική και το λιμπρέτο του Δημήτρη Παπαδημητρίου.
          Βασισμένο στο πέμπτο πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο στην ιστορία της ανθρωπότητας, το πολυσέλιδο αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας «Moby Dick or The whale», του Χέρμαν Μέλβιλ (Herman Melville), στέκεται στο ίδιο δημιουργικό ύψος με τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και με τα έργα του Σαίξπηρ και γοητεύει τόσο για την παιδική του φαντασιακή περιέργεια, όσο και την μπεκετική του υπαρξιακή αναζήτηση.
          Το «Moby Dick» είναι μια ναυτική περιπέτεια και συνάμα ένα φιλοσοφικό δοκίμιο με ποικίλους συμβολισμούς. Με αφηγητή τον ναύτη Ισμαήλ, περιγράφει το ατέρμονο κυνήγι μιας θηριώδους λευκής σπερμοφάλαινας από τον καπετάνιο Αχαάβ, «έναν άνθρωπο που δε φοβάται Θεό, που μοιάζει με Θεό και είναι υπέροχος». Μία επικών διαστάσεων αναμέτρηση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση, μία μάχη μεταξύ καλού και κακού, μία βαθιά αναζήτηση των περίπλοκων λειτουργιών του ανθρώπινου νου, όπως αυτή ορίζεται μέσα από τα όρια, τις κρυφές επιθυμίες, τη μοίρα, την αδήριτη ανάγκη για ελευθερία και αγάπη.
          Το φοβερό ταξίδι του «Πίκουοντ» ξεκινά για μια περιπέτεια δίχως όρια και φαντάζει σαν όνειρο στη σκηνή. Ένας ζωντανός οργανισμός που κλείνει στην αγκαλιά του λογοτεχνία, μουσική, πρόζα, χορό, θαυμάσια σκηνικά και κοστούμια, τρισδιάστατα βίντεο και εντυπωσιακές ολογραμματικές προβολές.
          Είναι άξιο θαυμασμού πως ένα τόσο μεγάλο μυθιστόρημα, 135 κεφαλαίων, μετατρέπεται σε λιμπρέτο 29.198 λέξεων και 900.000 μουσικών συμβόλων στην παρτιτούρα του Δημήτρη Παπαδημητρίου, συνδυασμένο άψογα με φιλοσοφικούς κώδικες και περιπετειώδη δράση. Στοίχημα τιτάνιο και απαιτητικό για τον δημιουργό, ο οποίος αποκρυπτογραφεί το κείμενο, δίνοντας σάρκα και οστά στο mix and match πλήρωμα, ήχο στα αιώνια λόγια και μουσική υπόκρουση στο τραγούδισμα του Μόμπι Ντικ.
          Ο Γιάννης Κακλέας αποδεικνύει, ξανά, ότι είναι γεννημένος για τα μεγάλα και τα σπουδαία θεάματα. Καθοδηγεί δεξιοτεχνικά 23 ερμηνευτές στα σώματα και την καρδιά των ηρώων, σε ένα μιούζικαλ υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων. Ένα πολυπολιτισμικό πλήρωμα, το οποίο αποτελείται από σκληροτράχηλους ναυτικούς, κανίβαλους, ερυθρόδερµους, θυμίζοντας έντονα την κιβωτό του Νώε. Και μία γιγαντιαία λευκή φάλαινα που σπέρνει τον τρόμο στους ωκεανούς γίνεται εικόνα, μεταφυσική-ρεαλιστική-ονειρική, σε πρώτη πανελλήνια, με τη βοήθεια ψηφιακών εφέ και ολογραμμάτων του Ευάγγελου Κουλουκύθα (Candyshop vfx) που συνεργάστηκε με τον Hashem Alshaer και τον Στάθη Αθανασίου.
          Τα πάντα λειτουργούν υποδειγματικά κάτω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα. Εξαιρετικά τα 135 κοστούμια των ηθοποιών με την υπογραφή της Ηλένιας Δουλαδίρη, οι οποίοι κινούνται με διαβολεμένη ακρίβεια εξαιτίας της Αγγελικής Τρομπούκη, μέσα στο μεγαλειώδες σκηνικό του Μανόλη Παντελιδάκη. Όλοι και όλα αναδεικνύονται έξοχα με τους φωτισμούς της Στέλλας Κάλτσου.
          Βλέπουμε τη 12μελή ορχήστρα, με μαέστρο τον Αλέξιο Πρίφτη, να παίζει με πάθος όλα όσα έχει οραματιστεί ο Παπαδημητρίου. Και είναι συγκλονιστικοί! Ένα φανατισμένο πλήρωμα, όλη η ομάδα του «MOBY DICK».
          Οι ηθοποιοί – τραγουδιστές, αξιοζήλευτοι, λάμπουν πραγματικά επί σκηνής, δοσμένοι 100% στο θέατρο και τη μουσική. Αλληλένδετοι και ουσιαστικοί στην εξέλιξη της πλοκής, χάρμα οφθαλμών και ώτων. Επιβλητικός και στεντόρειος ο Μπάμπης Βελισσάριος, στον ρόλο του εμβληματικού καπετάνιου «Αχαάβ», γράφει τη δική του ιστορία, ευαίσθητος και ορθολογιστής ο Θοδωρής Βουτσικάκης ως «Στάρμπακ», ενθουσιώδης και παρορμητικός ο «Ισμαήλ» του Αιμιλιανού Σταματάκη.
          Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στη δυναμική παρουσία του Ιβάν Σβιτάιλο στον ρόλο του «Σταμπ», στον εξαιρετικό λυρικό τενόρο Νικόλα Σπανάτη στον κόντρα ρόλο του «Γάλλου σιτιστή», στον πολυπράγμονα Δημήτρη Γεωργαλά ως «κάπτεν Μπίλνταντ», στον χαρισματικό Γιάννη Στόλλα σε διάφορους ρόλους, στον ταλαντούχο και ικανότατο Νικόλα Καραγκιαούρη, στον αξιολάτρευτο Jerome Kaluta. Πολυπληθές πλήρωμα με τα «καλά και τα κακά» του, τις εμμονές του και την πίστη τους σε κάτι άνωτερο.
          «Λέγε με Ισμαήλ» και εγώ θα σου αφηγηθώ τα πάντα για να γνωρίζεις. Μην φοβηθείς τη μεγάλη διάρκεια, αφέσου απλά στη μαγεία της μουσικής και του λόγου για μία πρωτόγνωρα συναρπαστική, για τα ελληνικά δεδομένα, εμπειρία για μικρούς και μεγάλους.

 


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.