Κριτική Onlytheater

          Η Μαρία Κεχαγιόγλου, ως η φόνισσα της Βρέμης, παραδίδει μάθημα εκρηκτικής λιτότητας.

          Τί γίνεται όταν ο δάσκαλος οδηγεί τους μαθητές του στις αξίες της ανακάλυψης, της ανεξαρτησίας, της ελευθερίας, του έρωτα και της φιλίας;

          Από τους ηθοποιούς, διακρίθηκαν ο Ν. Χατζόπουλος στον ρόλο του γραφικού «Δικαστή Αδάμ» για την κουτοπονηριά και το μπρίο του και ο Θ. Τοκάκης για τον «Ρούπρεχτ Τύμπελ» του.

          Στην εύπλαστη υποκριτική δεινότητα της Κ. Μαραγκού, είδαμε την υστερία και την παράνοια μιας συναισθηματικά στείρας δασκάλας, αλλά και τον φόβο μιας καταπιεσμένης ύπαρξης.

          Ένα γλυκόπικρο παραμύθι για ενήλικες και όχι μόνο, με ωραία ροή, φρεσκάδα, ενάργεια και καλοδουλεμένες ερμηνείες.

          Ένα μείγμα εύφορης γραφής, ειρωνικής ματιάς και βαθιάς μελαγχολίας σε σωστές αναλογίες.

          Σε ένα τραπέζι που λειτουργεί σαν ρολόι, περνούν διαδοχικά άνθρωποι βασανισμένοι και βασανιστές, φυλακές, τρελάδικα, εξορίες σε μια υποδειγματική σκηνική διάσταση.

          Οι δύο ηθοποιοί, άμεσοι και φυσικοί στον λόγο, στα βλέμματα, στις παύσεις, στις χειρονομίες, υπηρέτησαν με ζήλο τον ρόλο τους.

          Ένα κωμικοτραγικό έπος, βγαλμένο από τον υπόκοσμο του Βερολίνου, στην ταραγμένη εποχή του Μεσοπολέμου.

          Παρόλο το συγκλονιστικό κείμενο της ιψενικής δραματουργίας, η παράσταση δεν κατάφερε να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των θεατών, ούτε ως συνολική εικόνα, ούτε ως επιμέρους υποκριτικές επιδόσεις.