Κριτική Onlytheater

          Μία γιορτή που καταλήγει σε κτηνωδία, καρέ-καρέ. Δραματική εξέλιξη με ρυθμό και ένταση. Η ανθρώπινη σιωπή επιβλητική, γίνεται ανθρώπινο ουρλιαχτό.

Η Σοφία Καψούρου ενδύεται με ευθυβολία, γενναιότητα και σθένος την ηρωίδα της. Μια μητέρα που λάτρεψε τον γιο της, όσο καμία άλλη.

Στο «BIOS» ο Άρης Μπινιάρης επανέρχεται δυναμικά στα πάτρια εδάφη, μετά από δέκα χρόνια, για να αναζητήσει την παλιά του αγάπη και να την κάνει κτήμα του. 

          Ολέθριες σχέσεις γεμάτες εξομολογήσεις, μυστικά, ψέματα, αποκαλύψεις, εκρήξεις, επιθέσεις αγάπης και μίσους, σε μια ύστατη προσπάθεια επικοινωνίας.

          Παράσταση που σε απορροφά, από την αρχή έως το τέλος, χάρη στο καλογραμμένο κείμενο, την υποβλητική σκηνοθετική λιτότητα και την ατόφια ερμηνεία.

          H παράσταση, καλοκουρδισμένη, ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί, αγγίζοντας ευαίσθητα θέματα, τα οποία ακολουθούν τον θεατή, όταν τα φώτα σβήνουν.

          Ένα ξέφρενο πάρτι «επιβίωσης» που μυρίζει αλκοόλ και μπαρούτι. Κι ενώ ο πόλεμος καλά κρατεί, ένα ζευγάρι παρτάρει ανελέητα με καλεσμένους ζωντανούς και… νεκρούς.

          Όταν η βία γίνεται διασκέδαση, τότε πραγματικά κάτι λάθος έχει συμβεί σε τούτο τον κόσμο.

          Το κωμικό στην παράσταση στηρίζεται αποκλειστικά στην παράδοξη συνενοχή και τον συγχρονισμό ανθρώπων και πραγμάτων σε λάθος στιγμές.

Η Μαρία Πρωτόπαππα κινεί τα νήματα μιας καλοστημένης δουλειάς -ως «Τροφός» και ως σκηνοθέτις-, πάνω στην καθάρια μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη.