Κριτική Onlytheater

Μια θεατρική εμπειρία, που δε διαψεύδει τις προθέσεις της. Τιμά τον άνθρωπο, τιμά το «εμείς», τιμά το «μαζί».

          Η παράσταση ανέδειξε το παράλογο της επικοινωνίας με χιούμορ και ελαφράδα, μέσα από μια γρήγορη εναλλαγή απολαυστικά αστείων συνειρμών και διαλόγων.

          Μια κωμικοτραγωδία που αναβλύζει χυμούς. Ένα ειρωνικό σχόλιο για τον δρόμο που θα σε κάνει μάγκα ή θα φέρει τη φώτιση.

          Ο αμοραλισμός του καπιταλισμού και το ανελέητο κυνήγι του αμερικανικού ονείρου, στον σκληροπυρηνικό χώρο των μικρομεσαίων μεσιτικών επιχειρήσεων.

          Η παράσταση λειτούργησε σαν απλοϊκή εικονογράφηση χωρίς έμπνευση. Δεν ένιωσα ούτε τη χαρά, ούτε την ένταση των ανεμοδαρμένων σελίδων.

          Χιούμορ και φρίκη συνυπάρχουν σε ένα συμβόλαιο ζωής και θανάτου με δύο δυνατές παίχτριες επί σκηνής.

          Παράσταση με κινηματογραφική ροή, χιούμορ, εκπλήξεις, κορύφωση, απρόσμενο τέλος και ελκυστικό καστ ηθοποιών.

          Μία σκηνοθεσία στέρεη, με βάθος και πινελιές μεταφυσικού στοιχείου, καθ' όλα ισορροπημένη.

          Μια συζήτηση με τον Δημήτρη Καταλειφό εξελίσσεται πάντα σε μια ωδή στο Καλό.

          Ένα κλασικό ερωτικό τρίγωνο και μια παρτίδα θανάτου για επιδέξιους παίκτες.