Άρθρο

Το facebook ακύρωσε την επιθεώρηση σαν θεατρικό είδος.

Η ύπουλη μοντερνιά, που ακυρώνει το αίσθημα, λερώνει το σπουδαίο έργο και τυραννά τους ανυπεράσπιστους ηθοποιούς, είναι τρομερά επικίνδυνη..

Είδα μια παράσταση που δεν ήταν ακριβώς θέατρο. Ήταν φέτα αληθινής ζωής. Ατόφιο δείγμα, ενός θεατρικού είδους, που δεν πρόκειται ποτέ να νικηθεί από κινηματογράφο και νέες τεχνολογίες.

Η παράσταση ''Ο Μεγαλέξανδρος νικάει το δράκο'', που ξεκίνησε μ επιτυχία στην Παιδική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, είναι μια παράσταση γεμάτη μηνύματα, μοναδικές εικόνες και χιούμορ.

Για τον Πυγμαλιώνα Δαδακαρίδη η διαίσθηση της γιαγιάς του ήταν η αφορμή να πάει στην πρώτη του ακρόαση.

Ο Χατζηπαναγιώτης, που μ' έχει κάνει να κλαίω απ' τα γέλια, τώρα με συγκινεί βαθιά. Σε τόσο δύσκολα μονοπάτια, δεν σ' αφήνει να πάρεις ανάσα.

Όραμα. Ένας άντρας. Με τη γροθιά του υψωμένη. Που στέκεται μπροστά σ΄ένα μνημείο. Για να τιμήσει τους αγωνιστές. Νεκρούς και ζωντανούς.

Την Άννα Μάσχα την έχουμε συνδέσει με μεγάλους ρόλους και σπουδαία έργα. Η καριέρα της όμως ξεκίνησε από την παρωδία μιας διαφήμισης ενός απορρυπαντικού. Ένα καλοκαίρι…. Σε μια κατασκήνωση…

Μπορεί το θέατρο να μην μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, η Τέχνη όμως, λειτουργεί παρηγορητικά.

Ο Κώστας Βουτσάς  μπορεί να μετράει εβδομήντα (!) χρόνια στο θέατρο, όμως ακόμα θυμάται την πρώτη φορά που πάτησε το σανίδι, κάνοντας έναν μεθυσμένο... Τότε δεν ήξερε ότι θα γίνει ηθοποιός, αλλά συνήθως έτσι συμβαίνει…