Η ΧΥΤΡΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΤΟΥ FACEBOOK ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 08/12/2017 13:48
Το Facebook, μπορεί να το πει κανείς εθισμό, βλαβερή συνήθεια, συμμετοχή σε ένα ευρύτερου χώρου κουτσομπολιό, τρόπο δημοσιοποίησης της δουλειάς μας – αν η δουλειά έχει την ανάγκη της δημοσιοποίησης για να κινηθεί. Μπορεί να το πει και ψευδαίσθηση παρέμβασης στα κοινά, στα της τέχνης, στην απαξίωση των συνανθρώπων μας... Μπορεί να το πει και άλλα πολλά, αλλά κατά βάθος η όποια χρησιμότητά του μοιάζει με τη βαλβίδα στις χύτρες ταχύτητας της κουζίνας μας. Δεν κάνει βέβαια το θόρυβο της βαλβίδας εξαέρωσης ατμού, που μπορεί να κάνει το μπαμ αν δεν εκτονωθεί, τα καταφέρνει όμως μια χαρά να εκτονώνει τα άγριά μας ένστικτα.
Κάθομαι και γράφω κι εκτονώνω το θυμό μου. Θυμό που καθημερινά συσσωρεύεται καταστροφικά. Δένει τα χέρια, το μυαλό, την ψυχή. Κι ύστερα κάνοντας κλικ στη λέξη «Κοινοποίηση», φεύγει ο δικός μου θυμός, για να ταυτιστεί με τον θυμό όσων συμφωνούν με τα όσα έχουν κοινοποιηθεί, ή να επισύρει πρώτου, δεύτερου και τρίτου βαθμού βρισίδι, από όσους βρίσκουν μια ευκαιρία να διαφωνήσουν.
Κι όλο αυτό μοιάζει σαν τους καυγάδες που ξεσπούν στα μέσα μαζικής μεταφοράς:
- Σήκωσε κυρά μου το παιδί να κάτσει ο γέροντας;
- Ο γέροντας να κάτσει σπίτι του!
- Ωραία ανατροφή του δίνεις!
- Κόφτο μωρή μη σου πω τίποτα πρωί πρωί!
- Πώς μιλάς έτσι στην κυρία;
- Τι μπερδεύεσαι εσύ μωρή;
- Μωρή να πεις τη μάνα σου τσολαρία!
- Εμένα είπες μωρή, τσολαρία;
- Ντροπή σας!
- Τι δουλειά έχουν οι γέροι τέτοια ώρα στα τρόλεϊ;
- Ωραία κοινωνία! Πλακώσανε όλοι οι ξένοι!... Όλοι οι Πακιστανοί.
- Πακιστανή σου φαίνομαι μωρή βλαχάρα;
- Βλαχάρα; Εμένα είπες βλαχάρα;
- Σκάστε!
- Έβγαλα το παιδί με ανεμοβλογιά, το πάω στο γιατρό, και έχει το θράσος η... Ορίστε, μωρή, το σήκωσα να κάτσει ο γέρος. Να κολλήσει, να τρέχει να μη φτάνει, να το ευχαριστηθώ!
Και σηκώνει το παιδί και δεν τολμά να κάτσει ουδείς στη θέση μη πάρει το μικρόβιο, και κατεβαίνουν οι πιο πολλοί στην πρώτη στάση, διότι η ανεμοβλογιά κολλάει.
Νομίζω πως το Φέϊσμπουκ, ακύρωσε και την επιθεώρηση σαν θεατρικό είδος. Ακύρωσε την εκτόνωση που παρείχε στους θεατές, γιατί σατιρίζοντας τα κοινωνικά, και τα πολιτικά θέματα κυρίως, εκτόνωνε και απομυθοποιούσε με το γέλιο και το χάχανο τη φόρτιση από την πίεση της κατάστασης, που πάντα, ήταν και παλιοκατάσταση συγχρόνως. Εδώ, στη διατύπωσή μου αυτή, θα ξεσηκωθούν οι στηλιτευτές και οι στηλιτεύτριες του Φέισμπουκ και θα με πάρει και θα με σηκώσει. Όμως! Ασχέτως πολιτικής χροιάς, στάσης, ή βιογραφικού, των συντελεστών και ηθοποιών που συμμετείχαν στις θεατρικές επιθεωρήσεις, παλαιάς, νεότερης, και νεότατης κοπής, αν το ψάξουμε λίγο πιο βαθιά... Στην ιστορία, οι βασιλιάδες στα παλάτια τους συντηρούσαν τους γελωτοποιούς τους, τους παλιάτσους. Κι οι γελωτοποιοί στο παλάτι, ή, οι παλιάτσοι στην αγορά, τι άλλο έκαναν από το να εκτονώνουν και να απομυθοποιούν; Όποτε οι Θεοί να σώζουν την Ηγεμονία.
Ποια η σχέση τους με το Φέισμπουκ; Αν το δούμε απλά, αλλά ψύχραιμα, εντός του είμαστε όλοι μας οι γελωτοποιοί και οι παλιάτσοι, που εκτονώνονται και εξοντώνονται αναμεταξύ τους, προκειμένου οι Άρχοντες να κάνουν τη δουλειά τους απερίσπαστοι.