Κριτική Onlytheater

          Η απόδοση της περίφημης «Πιντερικής» ατμόσφαιρας αποτελεί ερμηνευτική και σκηνοθετική πρόκληση, αλλά εδώ δεν πέτυχε.

          Μια μαύρη κωμωδία για τα αδιέξοδα της σύγχρονης κοινωνίας, της βασισμένης στο πλαστό κάλλος. Μια ηχηρή κραυγή κατά των καπιταλιστικών προτύπων.

          Ο Λίτινας κατάφερε να ειπωθεί με τη μεγάλη ψυχογραφική, σωματογραφική και συμβολιστική δύναμη του φλαμένκο, το μέγα δίδαγμα του έργου.

          Ένα ζευγάρι από φως και σκοτάδι, που παλεύει να βρει τα πατήματά του στον χρόνο και να μη χαθεί, έτσι απλά, σαν καπνός.

          Σφιχτοδεμένη σκηνοθεσία που σκιαγραφεί με δυναμισμό, χιούμορ, ειλικρίνεια και ευσυνειδησία τις βαθύτερες στιβάδες του ανθρώπινου ψυχισμού.

          Ένα ενδιαφέρον νεοελληνικό κείμενο και ένα ατυχές σκηνοθετικό εύρημα.

          Έργο γραμμικό και κυκλικό, ταυτόχρονα, με αλήθειες, σαρκασμό και φλεγματικό χιούμορ, που προσπαθεί να ξορκίσει τον φόβο του θανάτου.

          Ο Αντώνης Παπαηλίας είναι ένας ακάματος εργάτης. Πραγματικός στρόβιλος στη σκηνή, με άνεση και ευελιξία!

          Η Πέγκυ Τρικαλιώτη πληθωρική με ώριμες κορυφώσεις, εύπλαστη κινητικότητα, παλμό και πάθος, αναδεικνύει τη σκηνική της αρτιότητα και συγκινεί.

          Εξαιρετικές οι ερμηνείες της Βαλέριας Δημητριάδου και του Γιώργου Χριστοδούλου, που αποδίδουν με μέτρο και επιδεξιότητα τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των ηρώων.