Άρθρο

"Τόξερα μια μέρα πως θαρθείς... ", το παλιό τραγούδι του Τσιτσάνη, στριφογυρίζει συνέχεια, στο μυαλό μου από τότε, που την είδα στο βίντεο.

 ''Η Ισμήνη του Ρίτσου παραπέμπει στη ζωή, όχι στη θυσία, με μια ιδιοφυή ποιητική αυθαιρεσία."

Με τον ''Θείο Βάνια'' επιστρέφω στον Πειραιά. Στην πόλη που μεγάλωσα.

Η ομάδα «Γιαξεμπόρε», επιστρέφει με τη νέα της δουλειά «Ρωγμές ή αλληλουχικά στάδια συστημικού εντροπισμού».

Έλεγε: «Γεννηθήκαμε να ποθούμε την ελευθερία, σ’ ένα κόσμο που δεν την ανέχεται.»

Satyagraha του Philip Glass
Folkoperan / Cirkus Cirkör
Libretto by Constance De Jong adapted from the Bhagavad Gita
Directed by Tilde Björfors
Conducted by Matthew Wood

Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο της Σεμίνας (Εκδόσεις Πατάκη), που κυκλοφορεί σήμερα. Στη σελίδα 396 ξεκινάει αυτό που έζησε η ίδια, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Μια κλοπή, 20 τυρόπιτες κι ο Νίκος Ξυλούρης.

Απόψε σ ένα παράλληλο σύμπαν και σ ένα σκηνικό ταβέρνας κάπου στο Χατζηκυριάκειο, ο "τυφλός ραψωδός της Αντίστασης", ο Δημήτρης Γκόγκος ή «Μπαγιαντέρας», φαντάζομαι να έχει καλεσμένους τον Προυστ και τον Ελυάρ.

Καλή και χρυσή η Τρικαλιώτη, αλλά με ενοχλούν κάποια θεματάκια της.

Πολλές οι ανθρώπινες διαδρομές προς την αυτογνωσία. Μέσα από σκοτεινές περιοχές συνήθως. Μέχρι τέλους. Μετά… οι παπαρούνες ξανανθίζουν.