Buzz

Όταν διάβασα την εκπληκτική θεατρική διασκευή, που έκανε η Ανδρομάχη Χρυσομάλη στο ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ της Άλκης Ζέη, τα λόγια στέρεψαν και η ψυχή, μόνη της, είπε ένα τεράστιο ΝΑΙ!

Η συμβολή της δεν περιοριζόταν στο να δίνει στα όνειρα μορφή και περιβάλλον.  Έθετε την τεράστια εμπειρία της στη διάθεση του κάθε νεοσύλλεκτου που την είχε ανάγκη.

Ένα πραγματικά δυνατό θέατρο-καθρέφτης, μία θεατρική πράξη που μας φέρνει αντιμέτωπους με τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Ο διακεκριμένος λογοτέχνης Κώστας Ταχτσής, έφυγε σαν σήμερα, στις 25 Αυγούστου 1988.

Είναι πανεύκολο να μαντρώνεις ή να απαγορεύεις, ενώ το να προλαμβάνεις, να προνοείς και να διασφαλίζεις, απαιτεί σχεδιασμό και πλαίσιο.

Τα δικά μας λάθη ξεκινούν από την μη αποδοχή της απόφασης να μην δουλέψουμε όλο το καλοκαίρι.

Οι δύσκολες μέρες στο θέατρο, τα παιδιά της, η «ΚΑΤΕΡΙΝΑ», η «Κορδέλια» και το «καλοκαίρι στην άρρωστη πόλη».

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 3 χρόνια από τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη. Με αυτή την αφορμή, ανακαλώ την κάθε άλλο παρά ανιαρή φιλία μας.

Αυθεντικότητα, ειλικρίνεια, συναίσθημα. Αυτές είναι οι τρεις λέξεις που ταιριάζουν στον Νίκο Ψαρρά.

Για τον Μανώλη από το Καστέλι, την κορυφαία θεατρική προσωπικότητα και τον αγωνιστή, ένα μικρό κείμενο και δυο κουβέντες των φίλων του, Αλ. Γεωργούλη και Θ. Καρακατσάνη.