Buzz

Στον «Νέο Ακάδημο», στην «Ποντικοπαγίδα» της Αγκάθα Κρίστι, ο Αστυνόμος Trotter γίνεται Αστυνόμος Νίκος Πουρσανίδης.

          Όπως σε όλες μας τις συναλλαγές, σε όλες μας τις υποχρεώσεις καταθέτουμε τον οβολό μας, το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε και στο θέατρο. 

          Πολλά μπορούν να συμβούν ανάμεσα σε δυο σώματα, μια φωνή και ένα μικρόφωνο. Και όσα συνέβησαν, μιλούσαν με ακρίβεια για τα συμπτώματα και τις συνθήκες της ανθρώπινης συνύπαρξης.

Για άλλη μια φορά, στο σομόν βασίλειό της. Χωρίς την πίεση μιας συνέντευξης ή ενός γυρίσματος. Έτσι, χωρίς λόγο. 

Με αφορμή το ανέβασμα της νέας παραγωγής του ΚΘΒΕ, «ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ» του Δ.Κ. Βυζάντιου, τέλη Οκτωβρίου στη Μονή Λαζαριστών, ο Τάκης Χρυσικάκος και η Σεμίνα Διγενή συζητούν για τη διαχρονική εθνική μας ασυνεννοησία.

«Η ουρά σε μια θεατρική παράσταση δεν είναι απλώς ένας αριθμός καταναλωτών, που περιμένει στωικά στην ουρά ενός πολυκαταστήματος, στις εκπτώσεις»

Όταν ο Αισχύλος έγραψε τους «Πέρσες» μιλούσε μόνο η καρδιά – και το φρόνημα. 
Ο ποιητής, πολεμιστής κι ο ίδιος, θέλησε να υμνήσει τη γενναιότητα και την αυτοθυσία των Ελλήνων. Να υμνήσει το μεγαλείο της ψυχής με ταπεινότητα - με περηφάνια απαλλαγμένη από καυχησιά και ματαιοδοξία.

Ο θίασος, υποκριτικά ώριμος και αφοσιωμένος, σωματοποιεί τον λόγο και την έκφραση με τρόπο ακριβή. Τέσσερις άνδρες ηθοποιοί, χάρμα οφθαλμών, αποδίδουν τα μέγιστα στο μπεκετικό αριστούργημα.

Η παράσταση ξεχωρίζει για τη σύλληψη της ιδέας, την ευφυή υλοποίησή της και την άψογη αισθητική της.

Οι τεχνοκράτες που μας κυβερνούν έχουν μια σχέση με τους αριθμούς τόσο αυθαίρετη, αυταρχική και ακατανόητη, όσο και η «Δεσποινίς Μαργαρίτα» του  Ρ. Ατάυντε.