«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΚΛΑΒΑ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 07/02/2022 17:19
Ακούγοντας τον τίτλο της παράστασης «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΚΛΑΒΑ», σε προδιατείθεσαι ευχάριστα να την ανακαλύψεις, φέρνοντας αμέσως στον νου σου τη γλύκα ενός ωραιότατου μπακλαβά, που έχει φτιαχτεί με τέχνη και πολύ σιρόπι. Ο Ανέστης Αζάς (σύλληψη και σκηνοθεσία) και η παρέα του αποδεικνύονται μάστορες σε ένα ευφυές έργο, τρομακτικά επίκαιρο, αν και μυθοπλαστικό.
H συγκεκριμένη παράσταση, αφού πρωτοπαρουσιάστηκε το καλοκαίρι, στο Φεστιβάλ Αθηνών, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, έρχεται στο «Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου», για λίγες «συλλεκτικές» εμφανίσεις.
Χαρακτηρισμένη ως σουρεαλιστικό ψευδο-ντοκιμαντέρ, κοινώς «mockumentary», με φόντο τα γεγονότα του 1821, μία δυστοπική ουτοπία, μία υπόθεση άκρως ντελιριακή και βαθύτατα πολιτική σαν ένα αριστοφανικό πείραμα, που κλείνει το μάτι, λέγοντας: «We should not take things as tragic as they are».
Πώς, στα αλήθεια, συνδέονται η Σοφία και ο Φατίχ με το Μεσολόγγι, τη «Δημοκρατία του Μπακλαβά» και τον «Μεζέ»; Τι ακριβώς είναι το «fistic-coin» και ποιος είναι ο νέος τους εθνικός ύμνος; Υπάρχει μυστική συνταγή για τον καλύτερο μπακλαβά ever; Είστε έτοιμοι να απολαύσετε την ανατρεπτική συναυλία του pank συγκροτήματος «Baklava – Sabbath»; Τίποτα, φυσικά, δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω, γιατί θα τα μάθετε, βήμα-βήμα, επί σκηνής και θα γελάσετε μέχρι δακρύων.
Γιατί το χιούμορ είναι το ιδανικό εργαλείο για να αποτυπωθούν εύστοχα οι πιο σκληρές αλήθειες και να κατανοηθούν ευκολότερα τα πιο μεγάλα νοήματα. Από τη μία γελάς και την ίδια στιγμή νιώθεις το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι δημιουργοί του έργου - Ανέστης Αζάς, Γεράσιμος Μπέκας και Μιχάλης Πητίδης - τα κείμενα των οποίων συνδυάζουν, μοναδικά, παρελθόν, παρόν και μέλλον. Δημιουργούν μια σειρά από φανταστικές, κωμικοτραγικές, σπιντάτες καταστάσεις, με τις αντιφάσεις της νεοελληνικής κοινωνίας, την προβληματική της εθνικής ταυτότητας, αλλά και την ουτοπική πραγματικότητα ενός μελλοντικού, οικουμενικού ψηφιακού κράτους, φιλτραρισμένη στο σήμερα. Έτσι, ανθίζει ένα θέατρο ζωντανό, διασκεδαστικό, ρηξικέλευθο, σκεπτόμενο με φρενήρη ρυθμό και πυρετική ενέργεια, όπου η χημεία και η επικοινωνία των συντελεστών είναι δεδομένη.
Τo the point η σκηνογραφία της Ελένης Στρούλια σε συνεργασία με τη Ζαΐρα Φαληρέα (προσαρμογή σκηνικών στο «Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου»: David Negrin και Γεώργιος Κολιός) , τα λιτά κοστούμια της Βασιλείας Ροζάνα και οι καλαίσθητοι φωτισμοί της Ελίζας Αλεξανδροπούλου (προσαρμογή φωτισμών για το «Αμφι-Θέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου»: Δήμητρα Αλουτζανίδου) δίνουν έξτρα πόντους στη θεατρική συνθήκη. Όσο για τη μουσική του Παναγιώτη Μανουηλίδη, είναι σκέτος δυναμίτης.
Και οι τέσσερις νέοι ηθοποιοί είναι χάρμα οφθαλμών επί σκηνής. Η Κατερίνα Μαυρογεώργη, ο Cem Yigit Üzümoglu, ο Γιώργος Κατσής και ο Gary Salomon, μία δυνατή και υποκριτικά συνειδητοποιημένη ομάδα. Με κέφι, σατιρική ευστροφία, αμεσότητα, ευελιξία και ευθυβολία, μας χαρίζουν στιγμές απείρου κάλλους και γέλιου με τον ιλιγγιώδη ρυθμό της υπόκρισής τους. Τί να πρωτοθυμηθώ; Την εμφάνισή τους σε πρωινή εκπομπή; Την αναφορά τους στο κόμικ; Τη σκηνή με την προετοιμασία του μπακλαβά, σε κινησιολογία της Ζωής Χατζηαντωνίου; Το ανατρεπτικό φινάλε; Κάθε εικόνα παρουσιάζεται με την ιδιαίτερη σημειολογία της και καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της σύγχρονης κοινωνίας.
Συμπερασματικά, τέσσερα μαστόρια κι ένας αρχιμάστορας φτιάχνουν τον καλύτερο και νοστιμότερο μπακλαβά για τους baklava-lovers. Η συνταγή του είναι μυστική, αλλά οι πρώτες ύλες άριστες. «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΚΛΑΒΑ», κάπου στην Πλάκα, πασπαλισμένη με δημιουργική τρέλα, πάθος και έμπνευση, συγκαταλέγεται σε εκείνες τις παραστάσεις που πατούν γερά, με ολοκληρωμένη πρόταση. Κι επειδή το γλυκό έχει δέσει, γυρεύεις και δεύτερο κομμάτι σίγουρα. Προσωπικά, μόλις έφαγα και ξετρελάθηκα.