Buzz

          Ο Γιώργος Κριθάρας και η Αλκηστις Πολυχρόνη έχουν  αφοπλιστική χημεία, άνεση και θεατρική πειθαρχία. Θα μπορούσαν να παρουσιάσουν μια κανονική ραδιοφωνική εκπομπή, μελλοντικά.

          Η σκηνοθεσία αγκαλιάζει το έργο με φροντίδα, ευαισθησία, ενσυναίσθηση και οξυδέρκεια, αναδεικνύοντας τις λεπτές αποχρώσεις της ανθρώπινης πάλης.

          Μία λοξή -μα εξαιρετικά διαυγής- ματιά, πάνω στη δυτική οικογένεια και τα συστήματα ελέγχου και διαχείρισης της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

          Το κείμενο εξακολουθεί, τόσα χρόνια μετά, να αρθρώνει αλήθειες, κομίζοντας το πανανθρώπινο μήνυμα της αμοιβαίας κατανόησης και του «ποτέ ξανά».

Είδα την «Πόλη» να καίγεται παραδομένη στις φλόγες και την παράσταση να εκπληρώνει όλες τις υποσχέσεις της.

          Το έργο  είναι ένα σύντομο μάθημα για την παράλογη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης.

          Δυο κορίτσια που λαχταρούν τον έρωτα, που θα τα απογειώσει, μέσα σε μια κωμωδία παρεξηγήσεων, που αγγίζει σύγχρονες κοινωνικές συμπεριφορές.

          Δύο ηθοποιοί που αποτυπώνουν με λεπτότητα και ευκρίνεια τις εναλλαγές της σχέσης τους. Ένα γοητευτικό ταξίδι από τη ζωή στον θάνατο, με χιούμορ και συγκίνηση.

          Μία γιορτή που καταλήγει σε κτηνωδία, καρέ-καρέ. Δραματική εξέλιξη με ρυθμό και ένταση. Η ανθρώπινη σιωπή επιβλητική, γίνεται ανθρώπινο ουρλιαχτό.

Η Σοφία Καψούρου ενδύεται με ευθυβολία, γενναιότητα και σθένος την ηρωίδα της. Μια μητέρα που λάτρεψε τον γιο της, όσο καμία άλλη.