Buzz

          Ένα ενδιαφέρον νεοελληνικό κείμενο και ένα ατυχές σκηνοθετικό εύρημα.

          Έργο γραμμικό και κυκλικό, ταυτόχρονα, με αλήθειες, σαρκασμό και φλεγματικό χιούμορ, που προσπαθεί να ξορκίσει τον φόβο του θανάτου.

          Ο Αντώνης Παπαηλίας είναι ένας ακάματος εργάτης. Πραγματικός στρόβιλος στη σκηνή, με άνεση και ευελιξία!

          Η Πέγκυ Τρικαλιώτη πληθωρική με ώριμες κορυφώσεις, εύπλαστη κινητικότητα, παλμό και πάθος, αναδεικνύει τη σκηνική της αρτιότητα και συγκινεί.

          Εξαιρετικές οι ερμηνείες της Βαλέριας Δημητριάδου και του Γιώργου Χριστοδούλου, που αποδίδουν με μέτρο και επιδεξιότητα τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των ηρώων.

          Έργο για τον αλληλοσεβασμό, την αποδοχή της διαφορετικότητας και την αγάπη, τη μόνη γιατρειά για  την «έξοδο» από τη μοναξιά.

          Φέτα ζωής αυτό το έργο, γλυκόπικρο με βαθιά πίστη στην ανθρώπινη ψυχή, που αγγίζει ευαίσθητες χορδές.

          Μια παράσταση με έναν ηθοποιό, ένα σκύλο, ένα ισχυρό δίλημμα κι ένα αναπάντεχο τέλος.

          Αν έχετε επιλέξει μια χαλαρή έξοδο στο θέατρο, θα περάσετε καλά, παρακολουθώντας αυτήν την  παράσταση.

          Παράσταση που στοχεύει κατευθείαν στην ψυχή. Τελικά, η μουσική ενώνει, τονώνει, εκτονώνει και λέει, πάντα, τις πιο μαγικές ιστορίες. Αρκεί, να είσαι έτοιμος να τις ακούσεις…