Άρθρο

Με την ΕΡΩΦΙΛΗ ταξιδεύουμε όχι μόνο στα αρχαία κάστρα και τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, αλλά και στην Κρήτη των τελών του 16ου αιώνα.

Αξιοποιήστε, όπως σας φωτίσει το ένστικτό σας, τη "Νύχτα της Αυγουστιάτικης πανσελήνου". Όπως οι νησιώτες; όπως  στα χωριά της Ηπείρου; Όπως οι αρχαίοι Έλληνες ή όπως οι σύγχρονοι;

''Ένας θεός για τα πανηγύρια, έτσι μου βγαίνει. Καλός, αγαθός, αστείος, λίγο πονηρός,   αγαπάει με την καρδιά του και κρίνει με αυτήν''.

"Ξέρουμε πως είναι ψέμα, μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα (....)
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ, στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ.
Venceremos, Venceremos."

"Νύχτα των δολοφονημένων ποιητών", ονομάζεται η νύχτα της 12ης Αυγούστου του 1952, στη Μόσχα.

Στα κείμενά του οι λέξεις είναι ζωντανές, τοποθετημένες σε ευθείες, που σε πάνε μακριά. Γεροδεμένες, όμορφες, θαρραλέες, ειλικρινείς, έτοιμες να αντιμετωπίσουν κάθε κίνδυνο.

"Το ταξίδι της νιότης μας με τον Τσε στη Λατινική Αμερική, ήταν ένας ύμνος στην αισιοδοξία", μου είπε κάποτε στην Αβάνα, ο θρυλικός Αλμπέρτο Γρανάδο.

Όταν ήμουν μικρός νόμιζα ότι οι ηθοποιοί δεν πεθαίνουν. Σα να κατακτούσαν μια στιγμή αιωνιότητας στα παιδικά μου μάτια χάρη στη λάμψη και στην αύρα τους και την γλίτωναν.

Μακάρι νάξεραν τι εννοούν, όσοι ζητούν γυναίκες ηθοποιούς έως 35 ετών, με ερμηνευτική ηλικία έως 28.

Όσα έγραφε, στους «ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ Α΄», για κάποιες πρωτοβουλίες του, τον καιρό που ήταν μαθητής, είναι τόσο χρήσιμα σήμερα.