Η ΣΟΦΙΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΣΤΕΙΟ ΘΕΟ!
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 20/08/2018 14:22
Τρίτη μου φορά στην Επίδαυρο. Με "Βατράχους" του Αριστοφάνη. Μια ακόμη ουτοπία που φτιάχνει έντεχνα ο Αριστοφάνης, σε δύσκολη πολιτική περίοδο για την Αθήνα, μιας και ο Πελοποννησιακός πόλεμος έχει φέρει μεγάλα δεινά στην πόλη.
Ο Διόνυσος, ο θεός του κρασιού, του γλεντιού, της χαράς της ζωής και του θεάτρου κατεβαίνει στον Κάτω Κόσμο, να φέρει πάνω έναν ποιητή, να σώσει την πόλη. Πως παίζεται ο Διόνυσος αλήθεια;
Εγώ ακολούθησα την παράσταση, μετάφραση και σκηνικό χώρο, προσπάθησα να ενσωματωθώ στην ουσία του έργου, να ανακατευτώ με όλα τα υλικά- έτσι νομίζω κάνουμε θέατρο..... Βγήκε ένας Διόνυσος λίγο αστείος, πότης, χορευταράς, λίγο κλόουν, φοβητσιάρης, "κόντεψα να βγάλω την χρυσή" λέει συναντώντας την Έμπουσα και αλλού "κόντεψα να τα κάνω πάνω μου" ...
Δεν ξέρει από ηρωικές πράξεις κι ας είναι μασκαρεμένος Ηρακλής... Ο Αριστοφάνης τον εξανθρωπίζει και τον βάζει να ζυγίζει -σαν τυρέμπορος- τους στίχους των μεγάλων τραγικών ποιητών.
Ενας θεός για τα πανηγύρια, έτσι μου βγαίνει. Καλός, αγαθός, αστείος, λίγο πονηρός, αγαπάει με την καρδιά του και κρίνει με αυτήν. Παιχνιδιάρης θεός σε μεγάλη αποστολή.
Με τον δούλο του Ξανθία, καταφέρνει τελικά να φτάσει στον Κάτω Κόσμο και να εκτελέσει το "τάμα", γιατί ο πόθος για έναν ποιητή του καταβρόχθισε τα σωθικά!