Άρθρο

Για τον Μανώλη από το Καστέλι, την κορυφαία θεατρική προσωπικότητα και τον αγωνιστή, ένα μικρό κείμενο και δυο κουβέντες των φίλων του, Αλ. Γεωργούλη και Θ. Καρακατσάνη.

Κάποτε μου είχες πει: «Είμαστε καταδικασμένοι να ήμαστε άγιοι ή τέρατα»…
Κι ύστερα ξαφνικά σ' έχασα. Απήλθες.

Πάντα τον Ιούλιο σκέφτομαι έντονα την Αλίκη και τον Τσαρούχη. 20 Ιουλίου ήρθε εκείνη, 20 Ιουλίου έφυγε αυτός.

Φτάσαμε στη μέση της πιο αλλόκοτης χρονιάς της ζωής μας! Παγιδευμένοι λες, κάπου μεταξύ της «Αλληγορίας του Σπηλαίου», του Πλάτωνα, και του δυστοπικού videogame «Final Fantasy VII».

Στη μνήμη του Λευτέρη Ξανθόπουλου.

Με επιθέσεις και ύβρεις αντιμετωπίζονται, πλέον, οι -μέχρι χθες-  'ήρωες της πανδημίας'.

Ποια είναι η αλήθεια πίσω απ' όλα αυτά που λέγονται, γράφονται και διαδίδονται για τον ρόλο της Τουρκίας τον τελευταίο καιρό;

Βρισκόμαστε ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, που όπως και στον Όμηρο, στέκονται πάνω σε δύο σκοπέλους κι όποτε θέλουν, κάνουν το στενό πέρασμα στις Πλαγκτές Πέτρες, ρουφήχτρα!

Ένα μικρό απόσπασμα από την επιστολή του Μπρεχτ στον ηθοποιό Χάινριχ Γκεόργκε.

Aναρωτιέμαι τι είδους κοινωνία θα είναι αυτή, χωρίς άλλη αξία, πέραν της επιβίωσης; Μια κοινωνία που ζει έτσι, μπορεί να είναι μια ελεύθερη κοινωνία;