ΚΑΤΡΑΚΗΣ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 14/08/2020 12:52
Εμμανουήλ Κατράκης, του Χαράλαμπου και της Ειρήνης. Γεννήθηκε 14 Αυγούστου του 1908 στο Καστέλι Κισσάμου. Από τους ογκόλιθους του ελληνικού θεάτρου. Δυο φίλοι του, η Αλίκη Γεωργούλη και ο Θύμιος Καρακατσάνης, πριν από καιρό, είπαν γι' αυτόν.
Αλίκη Γεωργούλη:
Στα «Κύθηρα» του Αγγελόπουλου, ήταν υπέροχος. Πολλοί κατηγόρησαν το Θόδωρο ότι τον σκότωσε: Μέσα σε κρύα, βροχές, κύματα τόσες ώρες… Απάνθρωπα γυρίσματα!
Ξέροντας τον Μάνο, πιστεύω πως ήταν ευτυχισμένος. Στην ηλικία του, τον χρησιμοποιούσαν σαν να ‘ταν ο παλιός λεβέντης. Νομίζω, δε θα τον πείραζε καθόλου, ακόμα και αν ξεψυχούσε πάνω σε κείνη την ανεμόδαρτη σχεδία της ταινίας.
Θυμάμαι την κυρά Ειρήνη, τη μητέρα του, στο ραδιοφωνάκι, να ακούει τις εκπομπές του. Με κοίταζε επίμονα και έλεγε: «Την άκουσες ετούτη τη φωνή; Εγώ του την έχω δώκει».
Του άρεσε ο τζόγος. Πάντα στην τσέπη του υπήρχε ένα δίφραγκο, ένα μόνο δεκάρικο ή ένα μόνο κατοστάρικο. Ε, αυτό το μοναδικό κατοστάρικο το έπαιζε ή στη λέσχη ή στον ιππόδρομο ή στον τηλεφωνικό κατάλογο, μονά – ζυγά, μπας και κερδίσει, να καλύψει χρέη. Και πάντα έχανε. Και πάντα χρωστούσε.
.................
Θύμιος Καρακατσάνης:
Τότε στη Μακρόνησο, εξόριστος στο ... «σχολείο επανένταξης», όταν έβλεπε να δέρνουν κανέναν αδύναμο, έλεγε: «ρε, δέρνετε το γεροντάκι; ελάτε να δείρετε εμένα».
Τελευταίο όνειρό του, ήταν να παίξει τον Βασιλιά Ληρ, με εμένα γελωτοποιό.
Στο ασθενοφόρο, μου λέει, μέσα από τη μάσκα οξυγόνου:
«Πήρα μαζί και το έργο, τον Βασιλιά Ληρ». Δεν άντεξα, βγήκα έξω κι άρχισα να χτυπιέμαι. Δεν καταλάβαινα αν υπάρχει Θεός, πώς το κάνει αυτό…
Real news 14/8/2016