ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ NINAGAWA MACBETH (JAPAN)
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 28/09/2018 12:15
Είδα την Θεατρική Παράσταση NINAGAWA Macbeth (Japan)
του William Shakespeare
Σε σκηνοθεσία Yukio Ninagawa
Mostly Mozart Festival, David H. Koch Theater, Lincoln Center for the Performing Arts (LCPA)
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2018
Η παράσταση του Macbeth σε σκηνοθεσία Yukio Ninagawa παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1980 στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου και αποτέλεσε σταθμό στο παγκόσμιο θέατρο. Αυτό το καλοκαίρι, δύο χρόνια μετά τον θάνατό του σκηνοθέτη, το Lincoln Center for the Performing Arts παρουσιάζει την τελευταία παράσταση αυτής της παραγωγής ως μέρος του 52ου Mostly Mozart Festival. Η αναβίωση της παράστασης έγινε υπό την επίβλεψη του σκηνοθέτη το 2016, με πρωταγωνιστές τους γνωστούς Γιαπωνέζους ηθοποιούς Masachika Ichimura ως Μακμπεθ και Yuko Tanaka ως Λέιντι Μάκμπεθ.
Η γιαπωνέζικη παράδοση μπλέκεται με την μεσαιωνική Σκωτία και οι χαρακτήρες του έργου μετατρέπονται σε σαμουράι, δίνοντας μια παραμυθένια διάσταση στην σκηνή. Οι μάγισσες υφαίνουν τα ξόρκια τους με χορογραφίες θεάτρου kabuki. Κάποιες σκηνές συμβαίνουν πίσω από ημιδιαφανείς χάρτινους τοίχους και άλλες κάτω από τις ανθισμένες αμυγδαλιές. Βουδιστικοί ύμνοι μπερδεύονται αρμονικά με δυτική κλασική μουσική, προδιαθέτοντας το κοινό για μια παράσταση - έπος.
Έτσι, ο Ninagawa παρουσιάζει τον Μάκμπεθ ως ένα ιερό τέρας. Οι άνθρωποι πάνω στην σκηνή, τυλιγμένοι με μεταξένια περίτεχνα κιμονό, μοιάζουν τεράστιοι. Περπατούν αργά και μιλούν στιλιζαρισμένα, σαν ζωντανά χάλκινα αγάλματα. Κι όμως, ο κίνδυνος, η φιλοδοξία και οι τύψεις τους ενεργοποιούν. Οι σκοτεινές αποχρώσεις της ύπαρξης τους είναι αυτές που τους κάνουν να μοιάζουν ζωντανοί. Τότε μόνο οι ήρωες του έργου τρέχουν, ψιθυρίζουν, καμπουριάζουν, ιδρώνουν. Όταν ο Μακμπεθ προδίδει τον Ντάνκαν, καταπαταει τον κώδικα τιμής που τον δένει μαζί του και χάνει την τιμή του. Κατά συνέπεια, το φάντασμα του Ντάνκαν τον καταδιώκει ζωντανεύοντας μέσα από μια πανοπλία Σαμουράι. Η κατάληξη του ήρωα και η τιμωρία του, μοιάζει να έρχεται εξαιτίας μιας κοσμικής δικαιοσύνης.
Κι αν η μουσικότητα του κειμένου δεν επιβίωσε για το δικό μου αφτί στην Γιαπωνέζικη μετάφραση του έργου, η παράσταση του NINAGAWA Macbeth ήταν ότι πιο κοντά σε τρισδιάστατο ποίημα έχω δει. Η μοναδικότητα της παράστασης του Ninagawa βρίσκεται στους τεράστιους σκηνικούς πίνακες που ζωγραφίζει με τεράστιους όγκους και έντονα χρώματα, περιγράφοντας τον φυσικό κόσμο της πατρίδας του. Τα μεγάλα φεγγάρια, τα αιωνόβια δέντρα, η βροχή των ανθών της κερασιάς που πέφτουν σε αφθονία από τον ουρανό. Η ομορφιά αυτού του κόσμου έρχεται σε αντίθεση με την ποταπή ανθρώπινη ύπαρξη. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο του Shakespeare μετατρέπεται σε ένα κινούμενο ποιητικό διαλογισμό σχολιάζοντας την ανθρώπινη παροδικότητα.
Από την παράσταση θα θυμάμαι την σκηνή της δολοφονίας του Banquo από δύο μαυροντιμένους ιπτάμενους σαμουράι. Πίσω από ημιδιαφανείς πόρτες, η χορογραφημένη μάχη συνέβη κάτω από μια κλαίουσα κερασιά που έραινε με τα άνθη της το νικημένο ήρωα.