ΕΙΔΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 'LOVE AND INTRIGUE' ΤΟΥ LEV DODIN
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 12/07/2018 15:23
Love and Intrigue (Russia)
by Friedrich Schiller
Directed by Lev Dodin
Brooklyn Academy of Music, Harvey Theater
Τετάρτη 13 Ιουνίου 2018
Το κλασικό έργο του Friedrich Schiller, Love and Intrigue (“Έρωτας και Ραδιουργία”) παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις ΗΠΑ από το Maly Drama Theater of St. Petersburg σε σκηνοθεσία Lev Dodin στο Brooklyn Academy of Music, 234 χρόνια μετά την πρώτη του παράσταση.
Ο πατέρας του Ferdinand, ο ισχυρός President von Walter, θέλει να παντρέψει το γιο του με την Lady Milford, ερωμένη του Δούκα. Ο Ferdinand είναι, όμως, ερωτευμένος με την Luise, την κόρη του μουσικού. Ο έρωτάς τους είναι καταδικασμένος λόγω της ταξικής τους διαφοράς. Ο President von Walter διασύρει την τιμή της Luise και με την βοήθεια ενός γράμματος πείθει τον Ferdinand ότι τον απατά. Όταν ο Ferdinand παίρνει την εκδίκησή του, η Luise απελευθερωμένη από τον θάνατο, αποκαλύπτει τη ραδιουργία. Μετά την ομολογία της, ο Ferdinand την ακολουθεί στο θάνατο.
“Love is only known by him who hopelessly persists in love.” - Friedrich Schiller
Είναι εύκολο να συγκρίνει κανείς τους χαρακτήρες του Schiller με το Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Shakespeare. Με τη διαφορά ότι ο Ferdinand και η Luise δεν μπορούν να είναι μαζί εξαιτίας της πολιτικής φιλοδοξίας του President von Walter, ο οποίος δεν διστάζει να καταστρέψει την ταπεινή Luise και την οικογένειά της. Σε αυτήν την πολιτική διάσταση του προβλήματος βρίσκονται οι διαφορές μεταξύ των δύο έργων.
Η σκηνοθετική διασκευή του Lev Dodin υπογραμμίζει την πολιτική διάσταση του έργου. Οι γονείς της Lusia, συχνά σιωπηλοί επί σκηνής, παραμένουν τελείως ανίσχυροι να υπερασπιστούν την κόρη τους ή την τιμή τους. Με κάποιο τρόπο φαίνονται πιο αληθινοί άνθρωποι από τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Ο President von Walter δεν είναι ο μόνος που τους συμπεριφέρεται απαξιωτικά. Στην τελευταία πράξη του έργου, ενώ ο Ferdinand έχει σχεδιάσει τη δολοφονία της Lusia, προσφέρει χρυσό στον πατέρα της για τα μαθήματα μουσικής που του είχε κάνει. Η χαρά του κύριου Miller είναι μεγάλη, αφού ο Ferdinand έχει υπερκοστολογήσει τις υπηρεσίες του, καθώς φυσικά αγνοεί ότι δέχεται χρήματα από τον μελλοντικό δολοφόνο της κόρης του. Η σκληρότητα της σκηνής φαίνεται να διαφεύγει από τον Ferdinand, ο οποίος δεν καταλαβαίνει ότι δεν στερεί από τον κύριο Miller μόνο την κόρη του, αλλά και την αξιοπρέπειά του.
Ο Lev Dodin επεμβαίνει και στο φινάλε του έργου. Στη τελευταία σκηνή, ο Schiller φέρνει σε επαφή τον ετοιμοθάνατο Ferdinand με τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Μια κίνηση του χεριού του προς τον πατέρα του, ερμηνεύεται ως άφεση αμαρτιών από τον President von Walter, ο οποίος φωνάζει “Με συγχώρεσε!”. Ο Lev Dodin δεν δίνει καμία ευκαιρία σε αυτήν την αμφιλεγόμενη στιγμή. Αντ’ αυτού, ο πατέρας είναι παρών μόνο ως μια ηχογραφημένη φωνή. Ψυχρή και ανίδεη ως προς το τι έχει συμβεί. Είναι η φωνή της εξουσίας, που δεν μετανοεί, αλλά ούτε και συγχωρείται.
Διάβασα ότι όταν η παράσταση έκανε πρεμιέρα στην Αγία Πετρούπολη το 2010, οι επικριτές της σχολίασαν τους αδιάκριτους παραλληλισμούς του έργου με την πολιτική κατάσταση της χώρας. Ευτυχώς, η παράσταση αντιμετώπισε με πολύ χιούμορ τους χαρακτήρες του έργου. Λαμπερό παράδειγμα η σαγηνευτική ερμηνεία της Ksenia Rappoport στο ρόλο της Lady Milford, η οποία ξεχώριζε ανάμεσα σε έναν πραγματικά αξιοθαύμαστο θίασο.