ΕΣΥ, ΦΟΒΑΣΑΙ;
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 03/11/2016 12:43
Ο Μπιλ και η Νάνσυ. Στην αρχή.
Ο Μπιλ, η Νάνσυ και η Τζόαν. Στη συνέχεια.
Ο Μπιλ και η Νάνσυ. Στο τέλος.
Ο Μπιλ. Μόνος.
Το έργο του Άνταμ Σάιντλ «Catch the Butcher», παρουσιάζεται σε πανευρωπαϊκή πρώτη στο θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης από Τετάρτη έως Κυριακή, υπό τον τίτλο «ΦΟΒΑΣΑΙ;», σε σκηνοθεσία Έλενας Καρακούλη και μετάφραση Αντώνη Γαλέου.
Μια καλοδουλεμένη παράσταση, με πολλές ανατροπές, που προκαλούν ποικίλα συναισθήματα.
Ο Φόβος
Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής. Ο Μπιλ (Νίκος Ψαρράς), ένας κατά συρροή δολοφόνος, βρίσκει τη Νάνσυ (Αλεξία Καλτσίκη), να διαβάζει αμέριμνη το βιβλίο της στο Χάρμπορ Παρκ και την απαγάγει. Εκείνη ξαναβρίσκει τις αισθήσεις της, φιμωμένη και δεμένη, σε ένα υπόγειο κι έρχεται αντιμέτωπη με τον «διάσημο» σήριαλ κίλερ γυναικών του Τέξας και την «εργαλειοθήκη» του, που θα ζήλευε ακόμη και ο Ντέξτερ.. Κοφτερά μαχαίρια, ακονισμένες λεπίδες, μυτερά κατσαβίδια, είναι μόνο λίγα από τα εργαλεία βασανισμού, τα οποία πρόκειται να χρησιμοποιήσει, προκειμένου να προκαλέσει στο θύμα του πόνο και αιμορραγία μέχρι θανάτου. Όμως η φλυαρία της Νάνσυ, οι πολλαπλές προσωπικές ερωτήσεις προς το πρόσωπό του, αλλά και ο θαυμασμός της για τα ποιήματα που συνοδεύουν το εκάστοτε θύμα του, τον αποδιοργανώνουν και στο τέλος τον αποσυντονίζουν πλήρως και τον βγάζουν από τον στόχο: Τη δολοφονία της Νάνσυ.
Η Αγωνία
Πρωταγωνιστές και θεατές ακροβατούν στη λεπτή κλωστή μεταξύ φόβου και αναμονής. Μια πληγή του Μπιλ στον μηρό της Νάνσυ, να είναι η αρχή του τέλους; Ή μήπως η οριστική εκτόνωση του πάθους του να σκοτώνει; Αγωνία. Ο Μπιλ κουράρει τη Νάνσυ. Ξαφνικά ενδιαφέρεται για αυτήν. Μία σύγχυση επικρατεί στο μυαλό του και τότε η Νάνσυ τον κοιτάζει στα μάτια και μιλάει για τη ζωή της. Του αποκαλύπτεται, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να τον ανακαλύψει. Κοινό σημείο αναφοράς, το αίσθημα της μοναξιάς και η εσωτερική αναζήτηση μιας ευτυχίας, πιο κενής από ποτέ. Κι από το υπόγειο, στο διαμέρισμα. Από το σκοτάδι, στο φως.
Ο Έρωτας
«Σ’ αγαπώ Μπιλ». Ένα αμήχανο άγγιγμα, ένα πεταχτό φιλί. Κινήσεις κοφτές. Δύο άνθρωποι πια έξω από τα νερά τους, μπαίνουν σε ξένα παπούτσια και προσπαθούν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. Ερωτευμένοι, όπως κάθε (;) φυσιολογικό ζευγάρι.
Το Ψέμα
Χάνουν τους εαυτούς τους, βυθίζονται σε μια θανατηφόρα ρουτίνα. Γίνονται μαριονέτες των ίδιων των συναισθημάτων τους. Σκιές των σκέψεων τους. Μόνοι, σε ένα σύμπαν, που χωράει μόνο αυτούς. Σύμφωνα με τον Μπιλ.
Αντιθέτως, η Νάνσυ πιστεύει ότι στον νανόκοσμό τους, χωράνε κι άλλοι. Και εκείνη τη στιγμή έρχεται η Τζόαν (Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη). Μπριόζα γειτόνισσα, με «φλύαρη» εμφάνιση και χαριτωμένο λόγο, «σπάει» τη μονοτονία της καθημερινότητας του ζευγαριού και δίνει μια «εκκωφαντική» λύση. Η Τζόαν κάνει θόρυβο. Για λίγο, οι ρόλοι αντιστρέφονται. Ο Μπιλ θα γίνει το θύμα; Η Νάνσυ μπορεί να είναι ο θύτης;
Η Έκπληξη
Το Ψέμα καταρρέει, έπειτα από την ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα. Η αλήθεια βγαίνει (πάντα) στην επιφάνεια. Ο Μπιλ, λοιπόν, δε θα άφηνε ημιτελές το έργο του. Εξάλλου, είχε ήδη γράψει, ένα έξοχο, ευαίσθητο ποίημα για τη Νάνσυ. Ο Φόβος επανέρχεται στη σκηνή. Η Νάνσυ δε (δείχνει να) φοβάται.
Η Λύτρωση
Από το διαμέρισμα, ξανά στο υπόγειο. Τα προσωπεία έπεσαν. Οι ήρωες κοιτάζονται ξανά στα μάτια. Αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον.
Μπιλ: Φοβάσαι;
Νάνσυ: Εσύ, θέλεις να φοβάμαι;
Αν δείτε αυτήν την παράσταση, θα νιώσετε προς στιγμήν ότι παρακολουθείτε τρισδιάστατη ταινία. Και μάλιστα, θα θέλετε να μπείτε μέσα σε αυτήν. Να γίνετε κομμάτι της. Κυρίως χάρη στην έξυπνη και ευρηματική σκηνοθεσία της Έλενας Καρακούλη.
Η έντονη δράση δεν αφήνει το θεατή αδιάφορο ούτε στιγμή, η γρήγορη εναλλαγή των συναισθημάτων κρατά το κοινό σε εγρήγορση, ενώ οι ανατροπές κατά τη διάρκεια της πλοκής του έργου του Σάιντλ, σε κάνουν να αδημονείς για το ποιο θα είναι το φινάλε.
Το έργο ακροβατεί μεταξύ ρομαντισμού, παραλογισμού και σάτιρας. Η μετάφραση του Αντώνη Γαλέου αποδίδει άψογα το μαύρο χιούμορ που φέρουν ατάκες των ηρώων και επηρεάζουν όλη την ατμόσφαιρα του έργου.
Σε μερικά highlights από τις ερμηνείες των ηθοποιών, με κέρδισε η στιβαρότητα του Νίκου Ψαρρά – μα πόσο του πάνε αυτοί οι ρόλοι! - καθώς και η ακαριαία μετάβασή του από την ψυχολογία του σήριαλ κίλερ σε αυτήν του γιατρού και νοικοκύρη και το αντίστροφο! Στην Αλεξία Καλτσίκη θαύμασα την έκφραση του φόβου μέσα από τη γυαλάδα των ματιών της, την επιτάχυνση της αναπνοής της και τη σύσπασης των μυών της σε όλο της το σώμα, χωρίς να ξεχνιέται στιγμή! Για την Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, θα πω απλά πως ήταν η κατάλληλη στον κατάλληλο ρόλο, τη σωστή στιγμή!
Προτείνω οπωσδήποτε να δείτε το «ΦΟΒΑΣΑΙ;» στο θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης. Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον ερωτικό θρίλερ, που θα συζητηθεί.