Η ουσία του έργου και οι προβληματισμοί του, διατηρούνται στην ολότητά τους και υποστηρίζεται με εμφατικό τρόπο η διαχρονικότητα του έργου και η ύπαρξή του στο σήμερα, χωρίς υπερβολές και μελοδραματισμούς.  

Μια παράσταση ενός έργου σύγχρονου κι επίκαιρου, που μιλάει για τη σχέση των δύο φύλων, τη δυναμική, τον μετέπειτα εκφυλισμό της και το πως μέσα της, μπορεί να επωάζεται η βία.

Η σκηνοθετική οπτική της παράστασης, είχε αισθητική, μια δημιουργικά ερευνητική διάθεση, αλλά και μια εσωτερική ευαισθησία στον χειρισμό των "ηρώων" της.

Οι ερμηνείες ανισοβαρείς, καθώς είδα κάποιες που κυμάνθηκαν σε πολύ καλό επίπεδο, ενώ άλλες δεν απέφυγαν τη μετριότητα.

Η σκηνοθετική οπτική είχε μέτρο και ισορροπία, αποφεύγοντας τις υπερβολές και κλιμάκωσε σωστά τη σύγκρουση των δύο πρωταγωνιστικών ηρώων.

Μια χαριτωμένη εκδοχή του κλασσικού βουκολικού δράματος της ελληνικής μυθιστοριογραφίας, που διατήρησε σε σημαντικό βαθμό τους χυμούς και τη ραχοκοκκαλιά του μύθου.

Η σκηνοθετική οπτική του εγχειρήματος ήταν ρεαλιστική και βασίστηκε στη σύγκρουση της αγάπης με τη δυναμική της εξουσίας, της διαχρονικής πάλης της φωτεινής με τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης.

28 και 29 Αυγούστου, η παράσταση παρουσιάζεται στην Vera Crouz και 31 στην Halapa.

Το εμβληματικό παιδικό μυθιστόρημα αποδόθηκε με τρόπο που διατήρησε την ουσία, το λυρισμό και το συναίσθημά του, ενώ στη σκηνή των Λαζαριστών, η παράσταση απέδωσε με σαφήνεια τα νοήματα και τους χυμούς του κειμένου.

''Ένας θεός για τα πανηγύρια, έτσι μου βγαίνει. Καλός, αγαθός, αστείος, λίγο πονηρός,   αγαπάει με την καρδιά του και κρίνει με αυτήν''.