«PERFETTA (Η ΤΕΛΕΙΑ)» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 07/04/2025 19:20
Είναι, ίσως, η πρώτη φορά που ένα θεατρικό έργο μιλάει για ένα τόσο φυσικό ζήτημα, το οποίο θεωρείται μέχρι τις μέρες μας, ταμπού. Το «Perfetta», του Mattia Torre, σπάει το κατεστημένο της «ντροπής» και τολμά να ασχοληθεί με την περίοδο και τις φάσεις του έμμηνου κύκλου μιας γυναίκας, με τις διάφορες ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά τη διάρκειά του. Με αφορμή τη γυναικεία χειραφέτηση, σκιαγραφεί, έμμεσα, την ταξική και κοινωνική ανισότητα, τη μάχη για επιβίωση, τη μητρότητα, τον εργασιακό ανταγωνισμό, την εκμετάλλευση, την κρατική αδιαφορία. Φλέγοντα, δηλαδή, ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο.
«Ο έμμηνος κύκλος κρατάει τέσσερις εβδομάδες. Τέσσερα είναι και τα κεφάλαια της ιστορίας μου. Τέσσερις εβδομάδες, τέσσερις ξεχωριστές φάσεις που διαχωρίζουν κάθε μήνα τη ζωή μιας γυναίκας».
Ουσιαστικά, πρόκειται για τις σκέψεις, τις πράξεις και τα συναισθήματα μιας «κανονικής» γυναίκας σε τέσσερις διαδοχικές Τρίτες του μήνα. Η ηρωίδα παλεύει καθημερινά, ακόμα και τις «δύσκολες» μέρες της, να αποδείξει ότι είναι τέλεια σύζυγος, τέλεια μητέρα, τέλεια επαγγελματίας, τέλεια φίλη, τέλειο θηλυκό. Είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί πάντα γραμμικά στον βωμό των κοινωνικών προσδοκιών και στερεοτύπων, στοχεύοντας μόνο στο καλό αποτέλεσμα. Για όλους τους άλλους, η περίοδος σχετίζεται μόνο με μια μορφή νευρικότητας και υπερβολής. Όμως, η γυναίκα, εκ φύσεως, λειτουργεί κυκλικά σαν το φεγγάρι και χάρη στην περίοδο πετυχαίνει τα ακατόρθωτα.
Ο συγγραφέας έξυπνα τοποθετεί την ηρωίδα του σε έναν ανδροκρατούμενο επαγγελματικό κλάδο για να αναδείξει τον άγριο ανταγωνισμό με τους άνδρες συναδέλφους της. Ως πωλήτρια αυτοκινήτων, ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και απαιτείται καθημερινά διπλή προσπάθεια στην επίτευξη του στόχου της. Επίσης, απενοχοποιεί τον ρόλο της «τέλειας» μητέρας, απαριθμώντας τις όμορφες αλλά και τις δύσκολες πτυχές της μητρότητας.
Θίγονται πολλά θέματα σε αυτό το σύγχρονο έργο με ρυθμό, λεπτό χιούμορ χωρίς διδακτισμό και εκβίαση του συναισθήματος. Η Δώρα Παρδάλη, στη μετάφραση της Έλενας Μουνδρούβαλη, σκηνοθετεί με ανάλαφρο και εύστοχο τρόπο. Τέσσερις γυναίκες ηθοποιοί (μία εκ των οποίων και η σκηνοθέτρια), ντυμένες σε ανδρόγυνο στυλ (κοστούμια Ηλέκτρας Σταμπούλου) αναλαμβάνουν ένα κεφάλαιο από τον έμμηνο κύκλο και το υποστηρίζουν με τις αντίστοιχες εναλλαγές ύφους και συναισθημάτων. Η Κωνσταντίνα Τσιτσία Γεωργαντά, η Ιζαμπέλλα Μπαλτσαβιά, η Δώρα Παρδάλη και σε διπλή διανομή οι Τζίνα Σταυρουλάκη (Δευτέρες) και Σελήνα Διαμαντοπούλου (Τρίτες) έχουν δροσιά, μπρίο, ειρωνεία, ακρίβεια σε ωραία κίνηση της Πετρίνας Γιαννάκου. Τα φώτα της Σεμίνας Παπαλεξανδροπούλου και η μουσική του Βύρωνα Κατρίτση συμβάλλουν θετικά.
Ιο sono la luna. «PERFETTA (Η ΤΕΛΕΙΑ)», του Mattia Torre, μία παράσταση, πρωτόπαιχτη, με άρωμα γυναίκας!