ΕΙΔΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 'CHILDREN OF A LESSER GOD' ΤΟΥ MARK MEDOFF
- Ημερομηνία: Τρίτη, 15/05/2018 11:38
Children of a Lesser God
Του Mark Medoff
Σε σκηνοθεσία του Kenny Leon.
Roundabout Theatre Company, Studio 54
Παρασκευή 4 Μαΐου, 2018
Γράφει η Λητώ Τριανταφυλλίδου
Η Shara έχει γεννηθεί κωφή και αρνείται να δοκιμάσει να μιλήσει. Αρνείται να κάνει οτιδήποτε που δεν μπορεί να κάνει καλά. Ο καινούριος καθηγητής της σχολής, James Leeds, προσπαθεί να την παροτρύνει να μιλήσει. Καθώς οι δύο χαρακτήρες ερωτεύονται, η σχέση τους αποτελεί ένα πεδίο διαπραγμάτευσης των δικαιωμάτων των κωφών και της ένταξής τους στην κοινωνία των ακουόντων. Η Shara υποστηρίζει ότι ο κόσμος των ακουόντων είναι υποχρεωμένος να καταβάλει την ίδια προσπάθεια να επικοινωνήσει μαζί της όσο κι αυτή μαζί του. Ο James Leeds αδυνατεί να καταλάβει ότι η νοηματική γλώσσα για την Shara δεν είναι το αποτέλεσμα της αναπηρίας της, αλλά είναι άρρηκτα δεμένη με την προσωπικότητα της.
Το έργο γράφτηκε για την κωφάλαλη ηθοποιό Phyllis Frelich και βασίστηκε στην σχέση της με τον σύζυγο της Robert Steinberg. Η πρώτη παράσταση ανέβηκε το 1980 στο New Mexico State University και γρήγορα έφτασε στο Broadway, NY με την Plyllis Frelich στον ρόλο της Shara. Το έργο ανέβηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά το 1981 με τίτλο “Σάρα”, με πρωταγωνιστές την Έλλη Λαμπέτη και τον Λευτέρη Βογιατζή. Ο ρόλος της Σάρας ήταν ο τελευταίος ρόλος που ερμήνευσε η Λαμπέτη, που είχε ήδη χάσει την φωνή της ως αποτέλεσμα της χημειοθεραπείας που είχε υποβληθεί την προηγούμενη χρονιά.
Στην παράσταση του Roundabout Theater στο Studio 54, το ρόλο της Shara ερμηνεύει η Lauren Ridloff, η οποία είναι κωφάλαλη καθηγήτρια νοηματικής γλώσσας και εμφανίζεται για πρώτη φορά στην σκηνή. Ομολογώ ότι είναι πραγματικά δύσκολο να απομακρύνει κανείς το βλέμμα του από την Lauren όταν είναι πάνω στην σκηνή. Η ερμηνεία της είναι σχεδόν αέρινα χορευτική. Είναι παρούσα πάνω στην σκηνή με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από άλλους ηθοποιούς. Το σώμα της φέρει τόση ένταση που είναι σαν να ουρλιάζει. Και όταν τελικά η Shara επιχειρεί να μιλήσει υπό την πίεση του James, η φωνή της ταράζει, συγκλονίζει. Είναι η φωνή ενός κύκνου, περίεργα άσχημη για ένα τόσο όμορφο πλάσμα. Βραχνή και αδούλευτη, σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι ο πρώτος άνθρωπος που την άκουσε. Δίπλα στην Lauren, ο Joshua Jackson στον ρόλο του James, ο οποίος καλείται να μεταφράζει την Shara, μιλώντας σχεδόν ασταμάτητα για δυόμιση ώρες.
Πέρα από αυτές τις σπουδαίες παρουσίες επί σκηνής, η παράσταση με άφησε με έναν προβληματισμό για το κατά πόσο η εποχή του έργο του Mark Medoff έχει περάσει. Πλέον, δεν έβλεπα μόνο έναν ακούοντα να εκπροσωπεί μια κωφάλαλη, αλλά έναν άντρα να μιλά εν ονόματι της γυναίκας του, συχνά χωρίς την έγκριση της. Δεν ξέρω αν το ‘80 θα ήταν διαφορετικά, αλλά η παράσταση αυτή, σήμερα, φαινόταν να μιλάει για την σχέση άντρα - γυναίκας πολύ περισσότερο από τα δικαιώματα των κωφαλάλων. Επιπλέον, ο βραβευμένος με Τόνυ σκηνοθέτης της παράστασης, Kenny Leon, δίνει μια ακόμη διάσταση στο πρόβλημα της σχέσης του ζευγαριού, επιλέγοντας μια μαύρη ηθοποιό για τον ρόλο της Shara. Χωρίς να υπάρχει κείμενο να εκφράσει αυτήν την προσθήκη στην δραματουργία του έργου, ο χαρακτήρας του James μετατράπηκε σε απόλυτα προνομιούχο: λευκό, άντρα και ακούοντα. Όλα αυτά κάνουν το έργο κάπως προφανές - αν όχι διδακτικό - και το τέλος της σχέσης της Shara και του James μάλλον προδιαγεγραμμένο από την αρχή της παράστασης.