ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΒΕΡΩΝΗ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 18/05/2017 13:02
Η Αικατερίνη Βερώνη - Γεννάδη (Κωνσταντινούπολη 1867 - 18 Μαΐου 1955) υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου και ιδιαίτερα του ρομαντικού δραματολογίου.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη. Μάλιστα ήταν εγγονή του Τιμολέοντα Αμπελά. Πρωτεμφανίστηκε στη θεατρική σκηνή το 1885 με το ρόλο της Αδριανής Καρντοβίλ στο έργο του Ευγένιου Σύη « Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος» στο θίασο του Δημοσθένη Αλεξιάδη. Η εμφάνισή της αυτή, που προκάλεσε τα επαινετικότατα σχόλια του Δημήτρη Καμπούρογλου στη Νέα Εφημερίδα, την έκανε γνωστή στο ευρύτερο κοινό της Αθήνας και αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη επιτυχία της θεατρικής της σταδιοδρομίας. Στη συνέχεια, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και το 1889 συγκρότησε θίασο, με τον οποίο εμφανίστηκε στη Σμύρνη. Πραγματοποίησε έπειτα μεγάλη περιοδεία και το 1892 ξαναήρθε στην Ελλάδα. Εμφανίστηκε αρχικά στην Πάτρα και μετά στην Αθήνα
Το 1902 παντρεύτηκε τον ηθοποιό Δημήτριο Γεννάδη. Συγκρότησαν μαζί θιάσους και πραγματοποίησαν επιτυχείς περιοδείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου υπήρχε ελληνικό στοιχείο. Το καλλιτεχνικό ζευγάρι συνεργάστηκε για λίγο διάστημα και με το Βασιλικό Θέατρο (το μετέπειτα Εθνικό). Ο Γεννάδης συνέχισε τότε την πολιτική του σταδιοδρομία και διετέλεσε για μερικά χρόνια διοικητής της Μυτιλήνης. Πήγε έπειτα στην Κωνσταντινούπολη, όπου η σύζυγός του πραγματοποίησε αρκετές έκτακτες εμφανίσεις. Η τελευταία εμφάνιση της ηθοποιού έγινε το 1934 στη Μυτιλήνη με τη Φαύστα του Δημήτριου Βερναρδάκη.
Σταθμός στην καριέρα της υπήρξε η συμμετοχή της στον θίασο του Νικολάου Λεκατσά, όπου έπαιξε τον ρόλο της Ιουλιέτας στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σαίξπηρ. Ευτύχησε να παίξει πολλούς και σημαντικούς ρόλους, όπως: «Κυρία με τας καμελίας», «Η Ξένη», «Το ένσαρκον άγαλμα», «Φαύστα», «Γκόλφω», «Γαλάτεια», «Φρου-Φρου», «Πριγκίπισσα της Βαγδάτης» κ. ά.
Η Βερώνη θεωρήθηκε ότι ενσάρκωνε ιδανικά τα ρομαντικά ιδεώδη της εποχής. Διέπρεψε στους σημαντικότερους ρομαντικούς ρόλους καθώς και στα ιστορικά δράματα που γνώριζαν τότε μεγάλες δόξες στην θατρική σκηνή. Μαζί με μια άλλη σπουδαία ηθοποιό της γενιάς της, την Ευαγγελία Παρασκευοπούλου —η οποία υπήρξε η θεατρική της «αντίπαλος»— εγκαινιάζουν την περίοδο «του βεντετισμού» στο θέατρο. Έχουν μείνει στην ιστορία τα επεισόδια του 1893 για την παράσταση της «Φαύστας» του Βερναρδάκη, που οι δυο πρωταγωνίστριες έπαιζαν την ίδια περίοδο: η Βερώνη στο θέατρο Ολύμπια και η Παρασκευοπούλου στο θέατρο Ομόνοια. Οι θαυμαστές των δύο ηθοποιών συναντήθηκαν στην Ομόνοια μετά την παράσταση και ήρθαν κυριολεκτικά στα χέρια. Μάλιστα το κοινό τότε είχε χωριστεί σε δύο παρατάξεις, τους «Βερωνιστές» και τους «Παρασκευοπουλιστές» .
Πέθανε από θρόμβωση της στεφανιαίας στην κλινική Σμπαρούνη στην Αθήνα στις 18 Μαΐου του 1955 σε ηλικία 88 ετών.