«ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ» | ΚΡΙΤΙΚΗ

«ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ» | ΚΡΙΤΙΚΗ


4.9/5 κατάταξη (60 ψήφοι)

          Έργο μέγιστης και διαχρονικής σοφίας για τα ανθρώπινα αισθήματα και πάθη, αλλά και για έννοιες που «συνιστούν» τον ανθρώπινο και κοινωνικό βίο, ο σαιξπηρικός «Βασιλιάς Ληρ», υπηρετήθηκε με γνώση, έμπνευση και ευαισθησία από τον Σταύρο Λίτινα, σε φλαμένκο εκδοχή.
          Ως γονιός και βασιλιάς ο Ληρ, με την «τρέλα» του να διαμοιράσει - συναισθηματικά ασυλλόγιστα και πολιτικά άκριτα - την περιουσία του και την εξουσία του στις δύο υποκρίτριες κόρες του, που τον κολακεύουν με την άμετρη «αγάπη» τους, αποκληρώνοντας την τρίτη, δυσαρεστημένος από το μέτρο της αλήθειας της, όχι μόνο θα «πληρώσει» με τραγικό τρόπο το λάθος του, αλλά θα συμπαρασύρει σε μια αλυσιδωτή συντριβή όλο το ανθρώπινο περιβάλλον του, θέτοντας σε κίνδυνο και τη χώρα του.
          Το έργο «ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ» στο θέατρο «Arryovo» είναι μια υποβλητική χοροθεατρική μεταγραφή. Ο Σταύρος Λίτινας επιλέγει έργα που συνδιαλέγονται με σχέσεις εξουσίας, βία και καταναγκασμό. Επιλέγει ένα δρόμο που ενεργοποιεί τη φαντασία και τις αισθήσεις. Χωρίς λόγο, μόνο με αποκλειστική χρήση της σωματικής γλώσσας. Και ο χορός flamenco αποδεικνύεται πολύ ισχυρό αφηγηματικό μέσο και χορογραφικό εργαλείο, καθώς διεγείρει έντονα την ακοή, λόγω της κρουστής του ιδιαιτερότητας.
          Στη συγκεκριμένη εκδοχή, υπάρχουν μόνο επτά βασικοί χαρακτήρες -ο «Βασιλιάς Ληρ» και οι τρεις κόρες του, «Γκόνεριλ», «Ρέγκαν» και «Κορντέλια», ο «Γελωτοποιός» και τα δύο αδέρφια « Έντγκαρ» - «Έντμοντ», ώστε να προσλαμβάνεται ευκολότερα η ουσία της ιστορίας, σε μια ευθύγραμμη εξέλιξη της πλοκής με τους κρουστούς ήχους να καθοδηγούν τον θεατή.
          Ζητούμενο της ανάγνωσής του, είναι μια πανανθρώπινη τραγωδία, που προκαλεί κάθε άνθρωπος, ιδιαίτερα όποιος διαθέτει εξουσία, με την έπαρση, την εγωπάθεια, την άκριτη ευπιστία, την αυταρχικότητα, την εθελοτυφλία απέναντι στο ψεύδος και την κολακεία. Υπογράφοντας τη σκηνοθεσία, την πρωτότυπη χορογραφία, την αισθαντική τζαζ μουσική επιμέλεια, το ενδεικτικά αφαιρετικό σκηνικό, τα καλαίσθητα κοστούμια, με την αρωγή της Αλίνας Αναστασιάδη στο πιάνο, της Δανάης Κατσαμένη στον ρόλο σχολιαστή – χορού, της Στέλλας Κάλτσου στους υπαινικτικούς φωτισμούς και της Όλγας Φαλέι στο μακιγιάζ, ο Λίτινας κατάφερε να ειπωθεί με τη μεγάλη ψυχογραφική, σωματογραφική και συμβολιστική δύναμη του φλαμένκο, το μέγα δίδαγμα του έργου.
          Κορυφαίος ο ίδιος στον ρόλο του «Βασιλιά Ληρ», ευέλικτη η Μαρία Μανδραγού ως «Γελωτοποιός», σκηνικά στέρεες η Ηλέκτρα Χρυσάνθου ως «Γκόνεριλ» και η Φανή Δεμέστικα ως «Ρέγκαν», τρυφερά αισθαντική η Βάσια Κατσιγιάννη ως «Κορντέλια», αιχμηρές η Τζέσικα Καϊμπαλή ως «Έντμοντ» και η Άνια Βασιλείου ως «Έντγκαρ».
          Ειδική μνεία στην εξαιρετική χορογραφία του Σταύρου Λίτινα, της Φανής Δεμέστιχα, της Τζέσικα Καϊμπαλή, της Μαρίας Μανδραγού, του Τάσου Μπεκιάρη και της Ηλέκτρας Χρυσάνθου.
          «ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ», χοροθέατρο με έμπνευση, ουσία και υψηλή αισθητική


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.