«ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 17/10/2022 20:12
Η Αμέλια είναι καθηγήτρια μουσικής αλλά διδάσκει μόνο σε προχωρημένους μαθητές. Ο νεαρός Ραμόν, ξενοδοχοϋπάλληλος στο επάγγελμα, την επισκέπτεται και της ζητάει να τον προετοιμάσει φωνητικά για ένα τραγούδι -«Το χελιδόνι»- που θα τραγουδήσει στο μνημόσυνο της μητέρας του. Εκείνη, αρχικά, αρνείται να τον αναλάβει γιατί είναι ερασιτέχνης. Εκείνος, δεν πτοείται και επιμένει. Τα τείχη, τελικά, πέφτουν και ξεκινούν το πρώτο τους μάθημα με αλλεπάλληλες, όμως, εκπλήξεις. Το μάθημα μουσικής εξελίσσεται σταδιακά σε μάθημα ζωής. Πολλά ψέματα και πολλά μυστικά βγαίνουν στην επιφάνεια. Ξεσπά μια θύελλα αποκαλύψεων και εξομολογήσεων, του παρελθόντος, με έντονη αντιπαράθεση. Μα, στο τέλος, οι ξεγυμνωμένες, πλέον, ψυχές γαληνεύουν με ένα λυτρωτικό φινάλε.
Ο Καταλανός συγγραφέας Γκιλιέμ Κλούα, φανερά επηρεασμένος από την τρομοκρατική επίθεση, με 50 νεκρούς, στις 12 Ιουνίου του 2016, σε γκέι μπαρ του Ορλάντο της Φλόριντα, έγραψε «ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ», ένα έργο σύγχρονο με ρεαλισμό και ευαισθησία. Υμνεί την αγάπη και τη ζωή. Μιλάει για την προσωπική ελευθερία, το ατομικό δικαίωμα στην ευτυχία, την αλήθεια και την αυτογνωσία.
Πρόκειται για ένα βαθιά υπαρξιακό και συγκινητικό κείμενο που αναφέρεται στον επαναπροσδιορισμό των ανθρώπινων σχέσεων και στον σεβασμό της διαφορετικότητας, κάτω από το πρίσμα της ειλικρινούς αγάπης. Αποτελεί κόλαφο για κάθε μορφή καταπίεσης, αγκυλώσεων και κοινωνικού αποκλεισμού. Στηλιτεύει τη βία, τον φανατισμό, την ομοφοβία και την εθελοτυφλία των γονέων. Δίνει το πράσινο φως στην κατανόηση, στην ανάληψη ευθυνών, στη διαχείριση του τραύματος και της απώλειας.
Η παράσταση, του Αντώνη Γαλέου, είναι λεπτά ισορροπημένη με σωστό ρυθμό, σωστές ανάσες και απαράμιλλη λιτότητα. Η πολύ καλή μετάφραση, της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, φωτίζει τους καλογραμμένους διαλόγους του κειμένου, οι οποίοι είναι εμπλουτισμένοι με ισόποσες δόσεις συγκίνησης, ανθρωπιάς και χιούμορ. Έτσι, καθιστά την θέαση πιο ουσιαστική και πιο βαθιά, χωρίς μελοδραματισμούς, σκηνικούς εντυπωσιασμούς και ερμηνευτικά τερτίπια.
Το καλά φωτισμένο, από τη Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου, ενδεικτικό σκηνικό, της Ματίνας Μέγκλα, και τα αρμόζοντα κοστούμια της, εξυπηρετούν τη ροή της παράστασης.
Η μουσική του, Alex Sid, φορτίζει την ατμόσφαιρα με τη δέουσα ευαισθησία.
Αδιαμφισβήτητα, το αποτέλεσμα του θεατρικού οικοδομήματος οφείλεται στους δύο ηθοποιούς. Ευτυχές, αποδεικνύεται, το συναπάντημα στο σανίδι, της Κατερίνας Διδασκάλου και του Δημήτρη Τσικλή. Οι δύο ήρωες ανταλλάσσουν τα επιχειρήματά τους πειστικά, απλά και όμορφα. Και κάθε φορά, αναδεικνύεται ένας διαφορετικός «νικητής» στη μεταξύ τους αψιμαχία.
Η συντηρητική και καθωσπρέπει «Αμέλια» φυλάει την ανάμνηση του αδικοχαμένου γιου της σε τρία φωτογραφικά άλμπουμ. Αγκυλωμένη σε μια πλαστή πραγματικότητα, αρνείται να αποδεχτεί το γεγονός. Ίσως, γιατί, προέρχεται από μια άλλη εποχή με διαφορετική στάση ζωής. Ίσως, γιατί, φοβάται την κοινωνική κατακραυγή. Η αλήθεια την κατακεραυνώνει συθέμελα. Σιγά σιγά ο θυμός, η άρνηση, η κρυψίνοια εξαλείφονται για να εισχωρήσουν στην καρδιά της αισθήματα όπως είναι η τρυφερότητα και η αποδοχή. Η Κατερίνα Διδασκάλου είναι από εκείνες τις ηθοποιούς που σε γοητεύουν με τη φινέτσα και το ταλέντο της. Μεστή ερμηνεία, με εσωτερικότητα και απόλυτο έλεγχο των εκφραστικών της μέσων. Όχι μόνο δίνει τον απαιτούμενο χώρο στον συμπρωταγωνιστή της αλλά και τον αγκαλιάζει με φροντίδα και ενσυναίσθηση. Υπέροχη!
Ο νεαρός Δημήτρης Τσικλής εμφυσά λεπτότητα και ευθυκρισία στον ρόλο του «Ραμόν». Είναι ο «από μηχανής θεός» που κατορθώνει να ξεκλειδώσει, ψυχικά, την Αμέλια, καθώς εισβάλλει απρόσκλητα στο σπίτι και στη ζωή της. Απαιτεί κατανόηση, ενσυναίσθηση και δικαιοσύνη για όλα εκείνα τα αθώα «θύματα». Ζητά να αποδεχτεί τον γιο της -κι ας έχει, πλέον, «φύγει». Κερδίζει τον θεατή με την άνετη και ευθύβολη ερμηνεία του.
«ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ» συγκαταλέγεται στο θέατρο, που φέρνει την άνοιξη στις καρδιές μας. Αφιερωμένο σε όλα εκείνα τα παιδιά που δίστασαν να μιλήσουν όταν έπρεπε να το κάνουν. Αφιερωμένο και σε εκείνους τους γονείς, που είχαν και έχουν τα αυτιά τους ερμητικά κλειστά.