«ΠΑΙΧΝΙΔΟΠΟΙΟΣ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 03/12/2022 19:42
Στη σκηνή του θεάτρου «ΜΙΚΡΟ ΓΚΛΟΡΙΑ», η Ραφίκα Σαουίς και ο Γιώργης Παρταλίδης έρχονται τετ-α-τετ με το ψυχολογικό θρίλερ «ΠΑΙΧΝΙΔΟΠΟΙΟΣ», του Γκάρντνερ ΜακΚέυ, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν.
Ένα παιχνίδι για γερά νεύρα, μεταξύ μιας αστυνομικής νευροψυχολόγου και ενός παρανοϊκού άντρα που επιτίθεται κατά συρροή σε ανυποψίαστες γυναίκες. Αν και το κείμενο είναι γραμμένο το 1984, παραμένει αρκετά σύγχρονο και τρομακτικά επίκαιρο, προκαλώντας γόνιμο προβληματισμό και χωρίς ίχνη διδακτισμού. Αναφέρεται σε ζητήματα που, δυστυχώς, εξακολουθούν να είναι άλυτα και να μας απασχολούν. Μιλάει για την έμφυλη βία, τον βιασμό, την πατριαρχία, τις γυναικοκτονίες, το κενό του νόμου σε σχέση με τις δολοφονίες των γυναικών, την ικανότητα χειραγώγησης, τους συμβιβασμούς, την ηθική αναρχία. Σκιαγραφεί κάθε επικίνδυνο ψέμα, κάθε επικίνδυνο βόλεμα, τον θάνατο και κάθε έγκλημα που έχει γίνει, πλέον, συνήθεια. Γιατί ένα έγκλημα είναι έγκλημα μόνο αν συμβεί σε εμάς. Αν συμβεί σε κάποιον άλλο, εμείς απλώς αλλάζουμε σελίδα.
Η παράσταση, αν και pocket size, διαθέτει δυναμική, κινηματογραφικό ρυθμό και έντονο σασπένς. Δύο πανέξυπνοι χαρακτήρες καλούνται να παραμείνουν ζωντανοί σε μία ισότιμη πάλη. Τελικά, ποιοι μπορούμε να γίνουμε στην προσπάθειά μας να επιβιώσουμε; Πώς αντανακλά, πάνω μας, ο φόβος του θανάτου και η επιθυμία για ζωή;
Ο Αλέξανδρος Κοέν μεταφράζει και σκηνοθετεί ένα ψυχολογικό θρίλερ με συνεχείς ανατροπές, δημιουργώντας μια ψυχικά ζοφερή ατμόσφαιρα με το αίσθημα της απειλής του θανάτου να παραμονεύει. Μέσα στο ρεαλιστικό σκηνικό πλαίσιο του Γιάννη Αρβανίτη, ο οποίος επιμελείται και τα ρούχα των πρωταγωνιστών, συντελείται ένας αμφίρροπος αγώνας επιβίωσης. Τα πάντα είναι ρευστά, τα πάντα μπορούν να ανατραπούν από λεπτό σε λεπτό.
Οι φωτισμοί, του Νίκου Βλασόπουλου, δημιουργούν ένα συναισθηματικό κρεσέντο.
Οι δύο ηθοποιοί αποδίδουν αποτελεσματικά τους χαρακτήρες που ενδύονται, με ιδιαίτερη χημεία.
Η Ραφίκα Σαουίς υποδύεται τη νεαρή νευροψυχιάτρο «Μωντ», η οποία είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη με το ζήτημα της γυναικείας κακοποίησης. Εμπλέκεται συναισθηματικά με την υπόθεση του Παιχνιδοποιού. Είναι εξωφρενικά παράλογο για εκείνη το κενό του νόμου, που δεν καταδιώκει το δράστη ως δολοφόνο αλλά ως αυτουργό ενός αδικήματος με ελαφριά ποινή. Η ερμηνεία της είναι πειστική και υποκριτικά συνειδητοποιημένη.
Ο Γιώργης Παρταλίδης κινείται επιδέξια ως «Πήτερ». Ένας άνετος και γοητευτικός Παιχνιδοποιός, που πρώτα σαγηνεύει τα θύματά του, έπειτα τα λαβοτομεί και τα αφήνει «φυτά». Παίζει με τις γυναίκες, δεν τις σκοτώνει αλλά τις αφήνει ψυχικά νεκρές και αβοήθητες.
Αιχμηρό το έργο «ΠΑΙΧΝΙΔΟΠΟΙΟΣ», του Γκάρντνερ ΜακΚέυ, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε κάθε επικίνδυνο ψέμα, σε κάθε επικίνδυνο βόλεμα. Η παράσταση του Αλέξανδρου Κοέν αποδίδει επαρκώς τους κώδικες του συγγραφέα.