«ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 15/03/2022 13:21
Ο έρωτας ακροβατεί επικίνδυνα για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας του Ιβάν Τουργκένιεφ. Το «ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ», σε διασκευή και σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, κινείται σε ρυθμούς βαλς με καβαλιέρο, τον εραστή- θάνατο, υπό τους υπέροχους ήχους του Σοπέν. «Κλάρα Μίλιτς» είναι ο αυθεντικός τίτλος της τελευταίας νουβέλας του Ρώσου λογοτέχνη, με τον υπότιτλο «Έρωτας μετά θάνατον», η οποία υμνεί τον έρωτα και την αγάπη με έναν διαφορετικό και ιδιαίτερο τρόπο.
Σκοτεινό και υποβλητικό το έργο, διαπνέεται από ρομαντισμό και μία κατανυκτική ατμόσφαιρα. Αφορά στην προσωπική ιστορία του συγγραφέα, ο οποίος βυθίζεται σε μια εσωτερική περιπλάνηση, αναζητώντας το ιδανικό και το άφθαρτο, με αφορμή τον έρωτα στα μάτια μιας νεαρής ερμηνεύτριας της όπερας. Οι επίγειες απολαύσεις της ζωής αποτελούν βασική προϋπόθεση προς την πορεία της ωρίμανσης, της εξιλέωσης και της τελικής ένωσης με τον πνευματικό κόσμο. Έτσι, βλέπουμε τη βασανιστική πάλη του ήρωα και την άσβεστη επιθυμία του να κατακτήσει το εξιδανικευμένο, το αιώνιο, το υπερφυσικό, πέρα από τα ανθρώπινα μέτρα και όρια.
Στο «ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ» μεταφερόμαστε σε μια άλλη, ποιητική εποχή, κάπου στη Ρωσία, πλημμυρισμένη από τις νότες του Σοπέν. Δύο διάδρομοι, φωτισμένοι με διαφορετικά χρώματα, ξεπηδούν από δύο όμοιες πόρτες: αυτή της ζωής και του θανάτου.
Έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο εικαστικό μέρος της παράστασης, από τη Μαρία Φιλίππου, με ένα συμβολικό σκηνικό τοπίο, όπου η ζωή διαρκώς κινείται. Στη μέση δεσπόζουν επιβλητικά δύο ενωμένα πιάνα του 1800, ένα αναλόγιο ζωγραφικής, διάφορα βιβλία και μίνιμαλ παγκάκια, τα οποία περιστρέφονται αργά στην κυκλική σκηνή. Ψηλά βρίσκεται ένα πυκνό, λευκό σύννεφο, όπου γίνεται ο καμβάς για τις εκσυγχρονισμένες βιντεοπροβολές του Γιάννη Ντουσιόπουλου.
Υπέροχα τα κοστούμια, της Μαντούς Ψυχουντάκη, με άρωμα Ρωσίας.
Η Χριστίνα Φωτεινάκη αναλαμβάνει την κίνηση των ηθοποιών, με προεξάρχουσα τη σκηνή του ρομαντικού βαλς των δύο ερωτευμένων νέων.
Σκοτεινοί οι φωτισμοί, του Αργύρη Θέου, συμβάλλουν καθοριστικά στη δημιουργία της αρμόζουσας υποβλητικής συνθήκης.
Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη διασκευάζει και σκηνοθετεί την παράσταση βασισμένη στη μετάφραση, από τη ρωσική γλώσσα, του Παύλου Στεφάνου. Ακολουθεί την εποχή, κατά γράμμα, με σεβασμό και προσήλωση, στηριζόμενη καθαρά στο ρεύμα του ρομαντισμού χωρίς παρεμβάσεις και νεωτερισμούς. Συνδυάζει αρμονικά τις κλασικές μελωδίες ,του Πολωνού μουσουργού, με τον λόγο και την εικόνα, παρουσιάζοντας ένα καλαίσθητο ταξίδι στον χρόνο. Η μουσική επιμέλεια ανήκει στον Γιάννη Οικονόμου και ο Χρίστος Θεοδώρου αναλαμβάνει τη διασκευή του έργου του Σοπέν για δύο πιάνα.
Ο Δημήτρης Μανδρινός υποδύεται τον νεαρό «Γιάκοφ» με συνέπεια. Μοναχικός, εσωστρεφής, κλειστός χαρακτήρας, ζει απομονωμένος στο μικρό δωμάτιό του με μόνη συντροφιά τα βιβλία του. Η δαιδαλώδης διαδρομή του ήρωά του από τη ζωή στην αιωνιότητα σκιαγραφείται αδρά.
Δίδυμη ψυχή του, η «Κλάρα» της Φιλίππας Κουτούπα. Εύθραυστη, συμπονετική και συγχρόνως εγωίστρια και παρορμητική, αντιφατικά χαρακτηριστικά για την ανερχόμενη ντίβα της όπερας. Η ερμηνεία της όμορφη αλλά άγουρη υποκριτικά, με συστολή. Εντυπωσιακή, ωστόσο, η χημεία της με τον παρτενέρ της όταν παίζουν ταυτόχρονα πιάνο και χορεύουν βαλς.
Ο Ορέστης Τρίκας, ως «Φιόντορ», κινείται με σκηνική άνεση και ευθυβολία. Είναι ο αδελφικός φίλος του Γιάκοφ, εκείνος που τον παροτρύνει και τον στηρίζει. Παρορμητικός, εξωστρεφής, λάτρης των γήινων απολαύσεων, είναι η χαρά της ζωής. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι κόσμοι που, ωστόσο, αλληλοσυμπληρώνονται όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο.
Η Νίκη Παλληκαράκη είναι συγκινητική και ευαίσθητη στον ρόλο της υπερπροστατευτικής θείας του νεαρού Γιάκοφ, «Πλάτοσια». Ζει και αναπνέει μόνο για τον ανηψιό της -παιδί του αδερφού της- μετά τον χαμό των γονιών του και ουσιαστικά φέρεται σαν δεύτερη μάνα του τα τελευταία επτά χρόνια. Όλη της η ζωή είναι αυτό το παιδί, ζει για να τον φροντίζει, με τις αναμνήσεις όλων όσων έγιναν στην οικογένεια τους και με τον τεράστιο φόβο μήπως επαναληφθούν.
Η Σοφία Πανάγου, ως «Άννα», η κατασταλαγμένη αδερφή της Κλάρας, εκπέμπει γλύκα και τρυφερότητα. Ήρεμη δύναμη, καλλιεργημένη με βαθιά πίστη στον Θεό, ζει αξιοπρεπώς μαζί με τη μητέρα της σε ένα σπιτάκι μακριά από τη βουή της πόλης. Δυο αδερφές που δεν έχουν τίποτα κοινό στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά και τον χαρακτήρα.
«ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ», καλοφτιαγμένη παράσταση, μυσταγωγική, κινείται σε ρυθμούς βαλς, κλασικής μουσικής και υπερφυσικού. Γιατί ο έρωτας και η αγάπη νικούν τα πάντα -ακόμα και τον θάνατο- και παραμένουν αιώνια.