«ΑΚΟΥΩ ΗΧΟΝ ΚΩΔΩΝΟΣ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 19/07/2022 00:12
Ο Μέντης Βοσταντζόγλου, αυτός ο δαιμόνιος καλλιτέχνης, γνωστός και ως Μποστ, στιγμάτισε την εποχή του. Σκιτσογράφος, γελοιογράφος, ζωγράφος, στιχουργός και θεατρικός συγγραφέας υπήρξε μοναδικός στο είδος του, αποκτώντας φανατικούς θαυμαστές. Στο πλούσιο καλλιτεχνικό του έργο κυριαρχεί το προσωπικό σατιρικό ύφος με βαθιές ρίζες στην ιστορία της γλώσσας και της χώρας μας. Ίσως, γι΄ αυτόν τον λόγο, κάνει χρήση του δεκαπεντασύλλαβου, ίσως και γι' αυτό, τα σκίτσα του να συγγενεύουν με τη λαϊκή ζωγραφική και τη βυζαντινή αγιογραφία. Χαρακτηριστικές είναι οι φιγούρες «Μαμάς Ελλάς», του «Πειναλέοντα», της «Ανεργίτσας», η επιτηδευμένη ανορθογραφία του, το ανάγλυφο χιούμορ και η καυστική κοινωνική του κριτική.
Η ψωροκώσταινα Ελλάδα βρίσκεται πάντα στο στόχαστρό του. Μία χώρα για γέλια και για κλάματα. Μία χώρα εξαρτημένη, πάντα, από τον ξένο παράγοντα, με πειναλέοντα λαό, με γελειωδώς αστοιχείωτη μικροαστική τάξη και με δήθεν εθνοσωτήρες. Διακωμωδεί τον καθωσπρεπισμό, την ημιμάθεια, το νεοπλουτισμό, τις έντονες ταξικές αντιθέσεις και την πολιτική ζωή. Διακωμωδεί τα πάντα, συνειδητά, για να μπορεί να αντέξει τα βάσανα, τα στραβά και τα ανάποδα της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας. Με απαράμιλλη δεξιοτεχνία, φέρνει κοντά ετερόκλητους χαρακτήρες, από διαφορετικές ιστορικές περιόδους, με χιούμορ και τόλμη, παίζοντας απενοχοποιημένα με τους συνειρμούς που δημιουργεί η ακροβατική του γλώσσα.
Η Λήδα Πρωτοψάλτη και ο Θανάσης Παπαγεωργίου γιορτάζουν την πεντηκοστή επέτειο του ιστορικού θεάτρου «ΣΤΟΑ» με αφιέρωμα στον κορυφαίο λαϊκό εκφραστή μας. Ο κ. Παπαγεωργίου, γνώστης και λάτρης του Μποστ, επιλέγει τα καλύτερα αποσπάσματα από ποιήματα, λεζάντες, διαφημίσεις, τραγούδια, επιθεωρησιακά νούμερα, θεατρικά και πεζά του δημιουργού και τα «παντρεύει» ευφυώς ως ενιαίο έργο, με δομή που θυμίζει τόσο επιθεώρηση, όσο και αρχαία τραγωδία.
«ΑΚΟΥΩ ΗΧΟΝ ΚΩΔΩΝΟΣ», η νέα του θεατρική παράσταση, πιστή στο ήθος, το ύφος, τη σατιρική διάθεση και στον ιδιόμορφο γλωσσικό κώδικα.
Στον αλλόκοτο κόσμο του Μποστ, συνυπάρχουν αναπάντεχα και αρμονικά η «Φαύστα», ο «Γιάννης», το «Ριτσάκι», η «Μήδεια», ο «Ιάσων», η «Καλόγρια», η «Μαρία Πενταγιώτισσα», ο «Κολόμβος», ο «κ. και η κ. Ιατρού», ο «πάτερ Αμβρόσιος», ο «Πάρις», η «Μαριάνθη», προσφέροντας χορταστικές δόσεις γέλιου στο κοινό, αλλά και στιγμές μελαγχολίας. Ο 15μελής θίασος, διδαγμένος σωστά, υπηρετεί λιτά και όχι «υπερφίαλα» όπως συνηθίζεται, το δύσκολο, υποκριτικά, «μίγμα», που απαιτεί το συγκεκριμένο σατιρικό είδος θεάτρου. Πετυχαίνει με την αμεσότητα, την αλήθεια, το πνευματώδες χιούμορ και τη διακωμώδηση των προσώπων, να αναδείξει όλη την κοινωνική παραδοξότητα του μποστικού σύμπαντος.
Ακάματοι εργάτες του θεάτρου, οι σημαντικοί Λήδα Πρωτοψάλτη, στον περιβόητο ρόλο της «Μήδειας», και ο Θανάσης Παπαγεωργίου, ως «πάτερ – Αμβρόσιος», μας αποζημιώνουν με τις ατόφιες ερμηνείες τους. Καλοδουλεμένο και σε μεγάλα κέφια το καστ των ηθοποιών που απαρτίζεται από τους: Αργύρη Παυλίδη, Γιώργο Ζιόβα, Ευδοκία Σουβατζή, Άννα Μονογιού, Εύα Καμινάρη, Άρη Τρουπάκη, Μαρία Νίκα, Αναστασία Κονίδη, Δήμητρα Κόκκορη, Μαριάνα Κιμούλη, Γιλμάζ Χουσμέν, Χρήστο Καρύπη και Διονύση Τσακνή.
Η Λέα Κούση, αντλώντας έμπνευση από την καθαρότητα της γελοιογραφίας, στήνει ένα πολύχρωμο σκηνικό τοπίο και ντύνει τους ηθοποιούς με την άναρχη αισθητική του συγγραφέα.
Εύφορο και χιουμοριστικό το μουσικό περιβάλλον, δια χειρός Βασίλη Δημητρίου και Διονύση Τσακνή, με τον τελευταίο να συμμετέχει ως μουσικός και ερμηνευτής επί σκηνής.
«ΑΚΟΥΩ ΗΧΟΝ ΚΩΔΩΝΟΣ», μία σουρεαλιστική και καθ΄ όλα ποιοτική θεατρική κατασκευή, φτιαγμένη με φαντασία, μεράκι και σεβασμό στον δημιουργό της. Ο Μποστ, τελικά, ποτέ δεν πεθαίνει. Τα κείμενά του θα παραμένουν φανοί της «ελληνοελληναρίας» μας.