Η ΣΙΝΕ-ΠΑΡΜΕΝΗ | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 07/03/2020 18:40
«Η πάμπα είναι τόπος άγριος και δύσβατος […] όπου η ζωή είναι ταυτόχρονα τόσο σκληρή και τόσο απογυμνωμένη από κάθε κίνητρο για να ζήσεις», γράφει ο Χιλιανός συγγραφέας και ποιητής, Πάμπλο Νερούδα, και με αυτόν τον τόπο θα έρθουν σε επαφή όσοι θεατές παρακολουθήσουν την παράσταση «ΣΙΝΕ-ΠΑΡΜΕΝΗ», στο θέατρο Αργώ, βασισμένη στη νουβέλα του Χιλιανού συγγραφέα, Hernán Rivera Letelier «Αφηγήτρια ταινιών», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες.
Μια οικογένεια προσπαθεί να επιβιώσει και ταυτόχρονα να βρει μερικές μικρές ανταύγειες ευτυχίας μέσα σε μια καθημερινότητα που εξακτινώνει κάθε ψήγμα αλληλεγγύης, ενσυναίσθησης και ανθρωπιάς. Ο τρόπος που βρίσκει για να το πετύχει αυτό είναι ο συνοικιακός κινηματογράφος με τις ταινίες που φέρνει. Ακόμα, όμως, και αυτό το είδος αποφόρτισης δεν είναι για όλους, αφού δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα χρήματα για τα εισιτήρια μιας ολόκληρης οικογένειας. Κάπως έτσι ο πατέρας σκαρφίζεται την ιδέα να πηγαίνει μόνο ο ένας από την οικογένεια στο σινεμά και να διηγείται ύστερα την ιστορία στους υπόλοιπους. Καλύτερη στην αφήγηση θα αποδειχθεί η Μαρία–Μαργαρίτα και κάπως έτσι θα ξεκινήσει το ταξίδι της στον μαγικό κόσμο της δημιουργίας εικόνων, χρωμάτων, ήχων και συναισθημάτων.
Η Μαρία Θρασυβουλίδη χρησιμοποιεί με επιδεξιότητα το σώμα της και τις φωνητικές της ικανότητες, πετυχαίνοντας να ενσαρκώσει μια απολαυστική αφηγήτρια!
Η Ηλέκτρα Γεννατά ακτινοβολεί στη σκηνή με το υποκριτικό της ταμπεραμέντο, ενώ ο Θανάσης Χαλκιάς, που έχει κάνει και τη διασκευή και τη σκηνοθεσία της παράστασης, έχει φτιάξει μια σπονδυλωτή σκηνική φόρμα που είναι πλήρως λειτουργική για την αφήγηση αυτής της ιστορίας. Λιτός, δωρικός, δεν προβαίνει σε ανούσιες υπερβολές.
Τα σκηνικά και τα κουστούμια της Γεωργίας Μπούρδα είναι στοχευμένα, συνεπικουρώντας στην σκιαγράφηση του κλίματος της εποχής.
Η μουσική του Κώστα Βόμβολου, οι φωτισμοί της Ελίζας Αλεξανδροπούλου και το video wall της Ελένης Μητροπούλου ολοκληρώνουν μια καθ’ όλα προσεγμένη δουλειά.
Η παράσταση αποτυπώνει πιστά το κείμενο, χωρίς να προσπαθεί να επιβληθεί πάνω σε αυτό. Παράλληλα, καταφέρνει να αναδείξει σημεία που δεν είναι εύκολα ορατά με «γυμνό» μάτι, εκπέμποντας ευαισθησία, κατανόηση και σεβασμό για τους ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά να τα βγάλουν πέρα στα σύγχρονα «νιτροχώρια» των δυτικών κοινωνιών.
Συνδυάζει κάτι από θέατρο σκιών, παντομίμα και παιδικό παραμύθι και αυτή η πρωτοτυπία της, ο αρμονικός συγκερασμός διαφορετικών στοιχείων, φαίνεται πως την καθιστά ξεχωριστή!