ΤΡΙΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΣΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΕΛΣ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 28/01/2019 12:40
Τρία σπουδαία έργα του Μάνου Χατζιδάκι αποκαλύπτονται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο πλαίσιο του Κύκλου Μάνος Χατζιδάκις. Τα Τραγούδια της αμαρτίας (1992), ο Κοινός βίος (1977) και οι Παίδες επί Κολωνώ (1977) θα παρουσιαστούν για τέσσερις μοναδικές παραστάσεις, στις 9, 10, 13 και 14 Φεβρουαρίου 2019.
Τα Τραγούδια της Αμαρτίας για φωνή και πιάνο ερμηνεύουν ο Πάρις Κιμιωνής (τραγούδι) και ο Τίτος Γουβέλης (πιάνο), ενώ τον Κοινό βίο και τους Παίδες επί Κολωνώ θα ερμηνεύσουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και δεκαμελές μουσικό σύνολο. Την καλλιτεχνική επιμέλεια των παραστάσεων υπογράφει ο Γιώργος Χατζιδάκις, ενώ τη σκηνοθετική επιμέλεια ο Γιάννης Σκουρλέτης, ένας από τους πιο ιδιοσυγκρασιακούς σκηνοθέτες, και η ανατρεπτική του ομάδα bijoux de kant. Συμμετέχουν, επίσης, φωνητικό σύνολο, περφόρμερ και χορευτές της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Λίγα λόγια για τα έργα
Τα Τραγούδια της αμαρτίας (1992) είναι ένας κύκλος τραγουδιών σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου και Γιώργου Χρονά, ο οποίος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην παράσταση σταθμό Ενός λεπτού σιγή (1995) της Ομάδας Εδάφους του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μουσική Γιώργου Κουμεντάκη. Ο Κοινός βίος (1977) είναι ένα έργο πάνω σε τέσσερα ποιήματα του Γιώργου Χρονά, το οποίο εκδόθηκε το 1999 στον δίσκο Μάνος Χατζιδάκις 2000 Μ.Χ.. Οι Παίδες επί Κολωνώ (1977) είναι μια «σκηνική καντάτα» σε στίχους Νίκου Γκάτσου, Μιχάλη Μπουρμπούλη. Αγαθής Δημητρούκα, Μάνου Ελευθερίου και του συνθέτη.
Τα τραγούδια της αμαρτίας
[…] μια πολύχρωμη τοιχογραφία που περιέχει ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου κι ένα του Γιώργου Χρονά, βυζαντινές υμνωδίες, λαϊκούς ρυθμούς και μια στρατιωτική μπάντα που να παίζει επίμονα το «Ειδύλλιο του Ζήγκφριντ» του Βάγκνερ. Το έργο αυτό το αφιερώνω σ’ όσους μπορούν ακόμη να διαβρωθούν από τη Μουσική και το Τραγούδι.
Μάνος Χατζιδάκις, 4 Ιανουαρίου 1993
Κοινός βίος
Ένα έργο πάνω σε μια ποιητική ιδέα μου, που χρησιμοποιώντας ποιήματα του Γιώργου Χρονά σχηματίζεται ένα ειδικό κλίμα διαφορετικού κοινού βίου, ποιητικά τοποθετημένου, με περιγραφές ενός ακριβού κινηματογράφου. Έχουν γραφεί τέσσερα τραγούδια, μα ολόκληρο το έργο μένει ανολοκλήρωτο.
Μάνος Χατζιδάκις
Παίδες επί Κολωνώ
Οι «ΠΑΙΔΕΣ» παίζουν μέσα στη γοητεία των ημιτονίων και του αναμφισβήτητου στη λαϊκή μας μουσική διάλεκτο.
Οι «ΠΑΙΔΕΣ» στον Κολωνό είναι τόσο λίγο παιδιά, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρουν να γίνουν άνδρες.
Οι «ΠΑΙΔΕΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ» συνθέτουν ελληνικές εικόνες του έρωτα, της αθλιότητας και της απελπισίας.
Μάνος Χατζιδάκις, 4-5 Μαρτίου 1978
Σκηνοθετικό σημείωμα
Τα τραγούδια του δρόμου, της νύχτας, του πάθους, του απαγορευμένου, της μοναξιάς, της εσωτερικής παρανομίας, του έρωτα, της αθλιότητας και της απελπισίας. Τραγούδια υπέροχα, μελαγχολικά, με ραγισμένες λέξεις, χωρίς προσχήματα, εκτεθειμένα, απροστάτευτα, μοναχικά, τραγούδια τόσο τρυφερά όσο το σώμα ενός άγνωστου νέου που χορεύει σήμερα στο δρόμο το δικό του ζεϊμπέκικο.
Γιάννης Σκουρλέτης / bijoux de kant