ΑΝΤΙΓΟΝΗ, ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΩΝΙΤΗ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 15/07/2016 13:42
Μια «νέα ερμηνεία, μακριά από τις μονοσήμαντες λύσεις», επιθυμούσε να δώσει με την καινούργια του μετάφραση ο Δημήτρης Μαρωνίτης στην ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή, την «πιο παρεξηγημένη τραγωδία του αρχαίου δράματος», όπως έλεγε o σπουδαίος δάσκαλος πριν από λίγους μήνες στη συνέντευξη Τύπου για τις καλοκαιρινές παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου. Η «Αντιγόνη» σε μετάφραση δική του και σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού παρουσιάζεται σήμερα κι αύριο (15-16 Ιουλίου) στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
«Πιστεύω ότι θα υπάρξει η ευκαιρία να αντιμετωπιστεί διαφορετικά κι όχι μέσα από την ευκολία με την οποία ερμηνεύεται η κόντρα της Αντιγόνης με την εξουσία. Αυτό που θέλει να υπερασπιστεί για μένα η Αντιγόνη είναι τη μοναξιά της και τον κλήρο της, να κλείσει με τον θάνατό της τον κύκλο των Λαβδακιδών. Αγαπώ πολύ αυτή την τραγωδία κι από την στιγμή που ξεκίνησα να την μεταφράζω ευχόμουν να αρχίσει ως αίνιγμα και ως αίνιγμα να τελειώσει» έλεγε ο Δημήτρης Μαρωνίτης. Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ενός ανθρώπου που -όπως είπε και ο Στάθης Λιβαθινός στον αποχαιρετισμό του- «κατάφερε να γίνει βαθιά αγαπητός, χωρίς ποτέ να προσπαθήσει έστω και στο ελάχιστο να γίνει αρεστός».
Η Αντιγόνη παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 441 π.Χ και γράφτηκε από τον Σοφοκλή σαν αντίδραση για την εξορία του Θεμιστοκλή, του νικητή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Στο έργο αυτό, ένα από τα αρτιότερα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, η θεματική της σύγκρουσης μεταξύ των νόμων της ηθικής και των νόμων της πολιτείας φτάνει στην κορύφωσή της, με τους δύο ήρωες να επαληθεύουν την τραγική τους υπόσταση, κρατώντας, μέχρι τέλους, τη θέση στην οποία τους έφερε η μοίρα.
Η περίληψη του έργου
Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιων του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή, για τον θρόνο της Θήβας έχει τελειώσει. Τα δύο αδέλφια βρίσκονται νεκρά στο πεδίο της μάχης. Ο Κρέων, ο νέος βασιλιάς της Θήβας, έχει δώσει διαταγή να παραμείνει άταφος ο Πολυνείκης, που πολέμησε ενάντια στην πατρίδα του. Όμως η αδελφή του νεκρού, Αντιγόνη, αποφασίζει να τον τιμήσει με την πρέπουσα ταφή. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα, που, τηρώντας τους νόμους της πολιτείας, την καταδικάζει σε θάνατο. Ο βασιλιάς παραμένει αμετάπειστος ακόμη και μετά την παρέμβαση του γιου του, Αίμονα, και διατάζει να θαφτεί η Αντιγόνη ζωντανή σε μια σπηλιά. Ωστόσο, τα δεινά που έχει προβλέψει ο μάντης Τειρεσίας δεν θα αργήσουν να γίνουν πραγματικότητα. Η καθυστερημένη υπαναχώρηση του βασιλιά δεν θα προλάβει την καταστροφή. Η Αντιγόνη έχει απαγχονιστεί μέσα στη φυλακή της, ο Αίμονας έχει αυτοκτονήσει και η Ευρυδίκη, γυναίκα του Κρέοντα, ακολουθεί τον γιο της στο θάνατο.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Δημήτρης Μαρωνίτης
Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός
Κίνηση: Πολίν Ουγκέ
Βοηθός σκηνοθέτη: Λίλλυ Μελεμέ
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Μπέτυ Αρβανίτη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Κώστας Καστανάς, Αντώνης Κατσαρής, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Μαρία Κωνσταντά, Δημήτρης Λιγνάδης, Βασίλης Μαγουλιώτης, Νίκος Μπουσδούκος, Αστέρης Πελτέκης, Μαρία Σκούντζου, Ευτυχία Σπυριδάκη, Λυδία Τζανουδάκη, Στέλα Φυρογένη, Αντωνία Χαραλάμπους, Γιάννης Χαρίσης
Μουσικοί επί σκηνής
Κλαρινέτο: Αλέξανδρος Μιχαηλίδης/Κώστας Τζέκος
Κόρνο: Γιάννης Γούναρης/Μάνος Βεντούρας
Τρομπόνι: Γιάννης Καϊκης/Σπύρος Βέργης