ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ CUMBERBATCH
- Ημερομηνία: Τρίτη, 27/10/2015 10:59
Στην βρετανική πρωτεύουσα, πριν λίγο καιρό, είχε ξεσπάσει μεγάλος σάλος με την παράσταση του ΑΜΛΕΤ, με πρωταγωνιστή τον Benedict Cumberbatch, τον σταρ που έγινε γνωστός και απέκτησε χιλιάδες φαν, ερμηνεύοντας τον Σέρλοκ Χολμς.
Αμέτρητοι θεατές, Βρετανοί αλλά και τουρίστες που έχουν ταξιδέψει από τα πέρατα της γης μόνο και μόνο για την παράσταση, στήνονται στην ουρά προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο. Κατασκηνώνουν έξω από το Βarbican, κοιμούνται σε υπνόσακους όλη τη νύχτα για να μπορέσουν το πρωί να πάρουν το πολυπόθητο χαρτάκι.
Οι θεατρόφιλοι του Λονδίνου γκρινιάζουν ότι τους παίρνουν τα εισιτήρια άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το θέατρο και τον Σαίξπηρ, αλλά απλώς θέλουν να δουν το ίνδαλμά τους από κοντά.
Η αλήθεια είναι ότι το λονδρέζικο κοινό, επιλέγει ως επί το πλείστον τις παραστάσεις που θα παρακολουθήσει, βάσει του έργου, της ιστορίας δηλαδή που θέλει να ακούσει και να δει, κι όχι βάσει των ηθοποιών, μιας και τις καλές ερμηνείες τις θεωρούν δεδομένες- είναι γνωστό ότι το Αγγλικό θέατρο φημίζεται για τους δυνατούς ηθοποιούς του.
Ο Benedict Cumberbatch όμως, ανέτρεψε την κατάσταση και μάλλον άθελά του, αφού για να είμαστε δίκαιοι, ο πανικός προκλήθηκε κυρίως επειδή τα ΜΜΕ έδωσαν τόσο μεγάλη σημασία στα γύρω τριγύρω από την παράσταση, η οποία θεωρείται μάλλον ένα κλασικό ανέβασμα, ενώ η ερμηνεία του ίδιου του Cumberbatch έχει κριθεί ως στρωτή. Δηλαδή δεν μιλάμε ούτε για ένα αριστούργημα, ούτε για μια τραγική αποτυχία (αυτά τα δύο συνήθως προκαλούν έντονα το ενδιαφέρον του κοινού)… Κανονικά τίποτα από όσα συμβαίνουν στο Λονδίνο, δεν θα είχε συμβεί, αν δεν πρωταγωνιστούσε ο «Σέρλοκ» ή βασικά αν δεν έδιναν τροφή στην όλη υπόθεση τα Μέσα. Γιατί πάρα πολλοί διάσημοι σταρ έχουν ανέβει σε σκηνές του Λονδίνου, αλλά αν η παράσταση δεν ήταν καλή ή και πολύ κακή, δεν σημειώνονταν ακραία φαινόμενα.
Εκεί που πιστεύαμε λοιπόν ότι μια νέα εποχή είχε ανατείλει, όπου πλέον οι σταρ απλώς υπάρχουν για να παίζουν τους ρόλους τους, ενώ αυτό που μετράει είναι η παράσταση, το φαινόμενο Benedict Cumberbatch, μας ξαναγυρνάει σε παλιές εποχές.
Το ερώτημα είναι, τι περιμένουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να δουν: Τον Άμλετ ή τον Σέρλοκ; Το σημαντικό στο θέατρο είναι η ιστορία και το τι θέλει να μας πει η ίδια κι αυτοί που την ανεβάζουν. Οι ηθοποιοί βρίσκονται εκεί για να μεταφέρουν αυτό το «μήνυμα», ας το πούμε έτσι… Είναι οι ρόδες τρόπον τινά, για να τρέξει το όχημα…
Θέλω να πιστεύω ότι το σύγχρονο κοινό έχει κατανοήσει πλήρως αυτή τη λειτουργία, έχει αγαπήσει το θέατρο και το φαινόμενο Cumberbatch είναι απλώς μια μικρή παρέκκλιση…