ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕ!
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 07/10/2015 17:25
Τα θέατρα προσαρμόζονται στις νέες οικονομικές συνθήκες, φαίνεται πως κατανοούν το πρόβλημα των θεατών και παρέχουν εισιτήρια σε πολύ χαμηλές τιμές. Αυτό σε πρώτο επίπεδο ακούγεται καταπληκτικό, γιατί έτσι δίνεται η δυνατότητα σε ένα μεγάλο μέρος του κοινού, που δυσκολεύεται οικονομικά, να πάει στο θέατρο. Εκτός αυτού, το χαμηλό εισιτήριο μπορεί να προσελκύσει και «νέους» θεατές , δηλαδή ανθρώπους που μέχρι σήμερα, πιθανόν δεν ανήκαν στο θεατρόφιλο κοινό. Αλλά για να κάνω το συνήγορο του διαβόλου, ναι, μια χαρά είναι να ενδιαφερθεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού για την τέχνη, γιατί κάτι μπορεί να δημιουργηθεί, αλλά μήπως θα έπρεπε αυτό να είναι μια συνειδητή επιλογή, που προκύπτει μέσα από την ουσιαστική εκπαίδευση του κοινού, κι όχι μια φτηνή λύση εξόδου; Δηλαδή αφού δεν μπορούμε πια να τα σπάμε στα μπουζούκια, δεν πάμε ένα θέατρο να περάσει η ώρα;
Το σημαντικό είναι, ότι οι τόσο χαμηλές τιμές των εισιτηρίων έχουν μεγάλο αντίκτυπο στον προϋπολογισμό της εκάστοτε παράστασης. Και συνήθως αυτοί που πρώτοι και καλύτεροι ζημιώνονται, είναι οι ίδιοι οι ηθοποιοί. Οι μισθοί τους ήδη είναι πετσοκομμένοι – σε πολλές παραγωγές παίρνουν ακόμα και 300 ευρώ μηνιαίως- και δεν ξέρω πραγματικά, με τέτοιου είδους πρακτικές, πού θα φτάσουν. Είναι συχνό το φαινόμενο, παραστάσεις που γίνονται μεν σε μικρά θέατρα, αλλά είναι sold out, να μην μπορούν να καλύψουν τα έξοδά τους. Αυτό τι σημαίνει; Ότι οι ηθοποιοί δουλεύουν σκληρά για την ψυχή της μάνας τους και ακόμα κι αν έχουν ένα καλό αποτέλεσμα, που θα βρει ανταπόκριση από το κοινό, πάλι εκείνοι δεν πρόκειται να ανταμειφθούν για τον κόπο τους.
Επίσης είναι, κατά τη γνώμη μου, εντελώς υποτιμητικό, ένα τόσο χαμηλό αντίτιμο, για ένα έργο τέχνης. Ένα τοστ ή ένας καφές στο χέρι κοστίζει, μερικές φορές, περισσότερο… Είναι πολύ καλύτερο να δίνεται η δυνατότητα σε ευπαθείς ομάδες (ανέργους, ηλικιωμένους κτλ) να παρακολουθούν δωρεάν τις παραστάσεις. Ένας γιατρός, ας πούμε, αν κάποιος ασθενής δεν έχει χρήματα τον εξετάζει δωρεάν, δεν του παίρνει συμβολικά τρία ευρώ. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει. Το θέατρο είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία ανεκτίμητη. Καλύτερα λοιπόν όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν, να μην πληρώνουν και να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα θέατρα.
Από την άλλη σαφώς, εισιτήρια των 25 ή 30 ευρώ, είναι πλέον απαγορευτικά για τη σημερινή κατάσταση και σίγουρα πρέπει να μειωθούν, όμως μην πάμε και στο άλλο άκρο. Ειδικά θίασοι μεγάλοι, που απασχολούν πολλούς ανθρώπους, δεν μπορεί να έχουν τόσο χαμηλό αντίτιμο, γιατί πώς θα ζήσουν όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες που εργάζονται για μια παράσταση; Αν δεν τεθούν κάποια όρια, σε λίγο θα βλέπουμε παζάρια στα ταμία των θεάτρων. Κι αυτό δεν αξίζει σε χώρους που παράγουν πολιτισμό.