ΜΕ ΤΗΝ ΓΚΑΜΠΥ ΜΕΙΝΑΤΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ: ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΖΛ ΜΙΑΣ ΡΕΤΡΟ ΠΟΡΝΗΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 07/03/2016 15:07
Ενθυμούμενη όλα τα έργα της μοντέρνας τέχνης, που σκανδάλισαν κοινό και κριτικούς, εξαιτίας της καινοτόμου ζωγραφικής προσέγγισης των αγοραίων γυναικών, σκέφτηκα ότι ίσως η ΓΚΑΜΠΥ, που είδα, ξεπήδησε από έναν τέτοιο πίνακα και βρέθηκε στο θεατρικό σανίδι του θεάτρου Κιβωτός. Η Γκάμπυ, δεν είναι μια απλή ιερόδουλη, είναι μια γυναίκα που γνώρισε κατευθείαν τον έρωτα ως δουλειά. Μια δουλειά που την έκανε καλά, από δική της επιλογή, την στήριξε και ποτέ δεν την αρνήθηκε. Η Γκάμπυ δεν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας, ήταν υπαρκτό πρόσωπο, που έγραψε τη δική της ιστορία στους κόκκινους σηματοδότες των μπορντέλων. Ως κυρίαρχος του εαυτού της, έμαθε γρήγορα να προωθεί το κορμί της, ως το μοναδικό εμπόρευμα που είχε, και το διέθετε χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς, κάτι που την έκανε ακόμα πιο ξεχωριστή. Για τις ασύγκριτες υπηρεσίες που προσέφερε, την χαρακτήρισαν ως “ιέρεια του έρωτα” που “άντρεψε” γενιές και γενιές Αθηναίων, πλουσίων και μη, στιγματίζοντας τη ζωή τους, σε εποχές βαρύνουσας ιστορικής, πολιτικής και κοινωνικής σημασίας.
Η Γκάμπυ της Κίρκης Καραλή είναι τρεις γυναίκες σε μία, τρεις διαφορετικές ηλικίες και ιδιοσυγκρασίες σε ένα σώμα με κοινό όνομα. Η Καραλή σκηνοθετεί έξυπνα και λειτουργικά, την Γκάμπυ σε τρεις κομβικές ηλιακές περιόδους, σαν ένα κορίτσι που ενηλικιώθηκε μέσα από την “τέχνη” του. Μια “τέχνη” που όσο βρώμικη κι αν είναι σαν δουλειά, εκείνη την έκανε παστρικά. Μέσα από την γυναίκα και επαγγελματία Γκάμπυ, σκιαγραφείται και κριτικάρεται η κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της Αθήνας, διατρέχοντας τις περιόδους από το 1930 ως το 1990. Σαν ένα παζλ, οι τρεις Γκάμπυ, αλληλοσυμπληρώνονται επί σκηνής, ενσαρκώνοντας το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, μιας ρετρό πόρνης με μεγάλη καρδιά, που πάνω από την επαγγελματική ιδιότητα, έβαζε το συναίσθημα.
Τρεις γενιές ταλαντούχων ηθοποιών, συνυπάρχουν δεξιοτεχνικά πάνω στην σκηνή, “φωτίζοντας” με την ερμηνεία τους, πτυχές του χαρακτήρα, της εκ Ρωσίας Γκάμπυ: η Λίλα Μπακλέση, ο Χρήστος Σιμαρδάνης και η Γωγώ Μπρέμπου, συνιστούν το τρίπτυχο της επιτυχίας.
Τη θεατρική σκυταλοδρομία, ξεκινάει η ανερχόμενη Λίλα Μπακλέση, η οποία είναι μια φρέσκια νεανική παρουσία, που εκπλήσει ευχάριστα η πολυσχιδής ερμηνεία της, ως τσαχπίνα, ρομαντική και φιλόδοξη Γκάμπυ. Στην συνέχεια, την σκυτάλη παίρνει ο απολαυστικός Χρήστος Σιμαρδάνης, που έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ του θεάτρου, και υποδύεται με μεγάλη μαεστρία την πιο πεπειραμένη Γκάμπυ, που σχολιάζει με ένα κυνικό χιούμορ τα περασμένα μεγαλεία των νιάτων της και που σαν “μητέρα” και των τριών Γκάμπυ”, γίνεται ο τοίχος της προστασίας τους. Η τελική σκυτάλη παραδίδεται στην αισθαντική Γωγώ Μπρέμπου, που “ντύνει” ερμηνευτικά την ώριμη συνειδητοποιημένη πόρνη και απελευθερωμένη γυναίκα Γκάμπυ, που έζησε τον έρωτα σε όλες τους τις εκφάνσεις. Το καστ συμπληρώνει μια μπριόζικη ταλαντούχα ομάδα πέντε ανδρών, που αποτελείται από τους Βαγγέλη Αμπατζή, Μανώλη Κλωνάρη, Νίκο Λεκάκη, Γιώργο Σαββίδη και Άλεξ Τριανταφύλλου.
Η προσεγμένη σκηνοθεσία της Καραλή σε συνδυασμό με την καλοδουλεμένη δραματουργική απόδοση με τις πνευματώδεις ατάκες των Καραλή και Τζέλλου, τις ερμηνείες των ταλαντούχων ηθοποιών και τη μουσική σύνθεση-ενορχήστρωση της Ελένης Ευθυμίου, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ζεστή, ανάλαφρη και καθόλου κουραστική, που με έκανε να απολαύσω την παράσταση και.. να μείνω ευαίσθητη.
Η Δέσποινα Κορεντίνη είναι κριτικός Θεάτρου και Τέχνης, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
ΠΗΓΗ: cosmopoliti