ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΑΡΥΔΑΣ: ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΗ ΜΑΓΙΚΗ ΕΥΦΥΪΑ ΤΟΥ "ΜΙΚΡΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ"
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 02/12/2016 14:24
O Oρέστης Καρύδας, ο "Μικρός Πρίγκιπας", δηλώνει μαγεμένος από την κοσμοαντίληψη του πολυαγαπημένου ήρωα. Η παράσταση παρουσιάζεται στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου.
- Ερμηνεύετε σε σκηνοθεσία Μαριάνας Τόλη, στο "Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου", τον πιο αγαπημένο ήρωα μικρών και μεγάλων, τον Μικρό Πρίγκιπα…. Με ποια συναισθήματα;
Πραγματικά δεν μπορώ να σας περιγράψω την ευτυχία που αισθάνομαι γι’ αυτό το γεγονός. Περίμενα χρόνια γι’ αυτόν τον ρόλο. Στην πραγματικότητα, δεν μιλάμε απλώς για ένα ρόλο, αλλά για μία ολόκληρη στάση ζωής. Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το βιβλίο, δεν θα μπορούσα να αναφερθώ σε εκείνον μόνο ως ‘’ένας ρόλος’’, κάτι τέτοιο θα μίκρυνε τη δύναμή του και ευγνωμονώ την Μαριάννα Τόλη, που χωρίς δεύτερη σκέψη, με εμπιστεύθηκε σ’ αυτό το ταξίδι. Και όπως θα έκανε και ο Μικρός Πρίγκιπας, της οφείλω ένα ευχαριστώ.
- Πότε τον γνωρίσατε για πρώτη φορά και τι σας κέρδισε σε αυτόν;
Όταν έπεσε στα χέρια μου το εμβληματικό αυτό παραμύθι του Εξιπερύ, ήμουν πολύ μικρός, κάπου 9-10 χρόνων. Σε μία ηλικία πολύ τρυφερή και μη εξελιγμένη συνειδησιακά, για να μπορέσω να καταλάβω το βάθος του. Παρότι είναι δύσκολο για ένα παιδί, να αντιληφθεί άμεσα τους ατελείωτους συμβολισμούς που κρύβει το κείμενο, ωστόσο είναι εύκολο να αναγνωρίσει τον τρόπο, με τον οποίο εκείνος επικοινωνεί με τα υπόλοιπα πρόσωπα του έργου, το σύμπαν και τον εαυτό του. Και ο τρόπος αυτός, διακρίνεται από ευγένεια, τρυφερότητα, αγάπη, περιέργεια, ανυπομονησία, παρορμητικότητα, ιδέες και συμπεριφορές, που κερδίζουν άμεσα ένα παιδί. Ποιο παιδί δεν έχει ανάγκη από αγάπη, τρυφερότητα και ανυπομονησία για τη ζωή; Αυτό είναι που με μάγεψε σε εκείνον. Ο τρόπος του. Η κοσμοαντίληψή του.
- Ο Μικρός Πρίγκιπας περνάει μια περιπέτεια ενηλικίωσης, θα λέγαμε. Τι μαθαίνει σε αυτή την περιπλάνηση;
Η πολύ προσωπική μου αίσθηση είναι, πως ο Μικρός Πρίγκιπας δεν ενηλικιώνεται ακριβώς. Είναι ήδη ενήλικας, γιατί στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος ο πιλότος. Στο πρόσωπό του, ενυπάρχει αυτός ο μικρός και αθώος πρίγκιπας. Και σε αυτήν την οριακή στιγμή της ζωής του, εμφανίζεται σαν ένα κατασκεύασμα της φαντασίας του. Μια σανίδα σωτηρίας, λίγο πριν από το τέλος της ζωής του. Με αυτή την σκέψη λοιπόν, δεν μαθαίνει, αλλά ξαναθυμάται τη φιλία, το μοίρασμα, την αγάπη και τις αξίες στη ζωή του. Αλλά ξαναλέω, πως αυτή είναι μία πολύ προσωπική μου σκέψη.
- Παρόλο που γνωρίζει τόσα πολλά αυτό το πλάσμα, δεν αλλοιώνεται και δεν χάνει ποτέ την αθωότητά του. Είναι αυτό εφικτό;
Ο Μικρός Πρίγκιπας έχει ένα μεγάλο στόχο. Να μάθει, να γνωρίσει και να εξελιχθεί. Γνωρίζει απ΄ την αρχή του ταξιδιού, πως θα έχει απώλειες στη διαδρομή, αλλά σε μυστική συνεννόηση με τον εαυτό του, ξέρει πως θα βγει νικητής, ακόμη και εάν το τίμημα είναι η ίδια η ζωή του. Ο στόχος του είναι αδιαπραγμάτευτος, ιερός και αδιαφορεί για τη φθορά και την αλλοίωση. Έχει μια μαγική ευφυΐα να επιλέγει για τον εαυτό του τις πληροφορίες εκείνες, που τον κρατούν αθώο και φωτεινό, απόκοσμο.
Νομίζω λοιπόν, πως είναι εφικτό να διατηρήσεις με ένα τρόπο την αθωότητά σου, απλά ελέγχοντας τις σκέψεις σου. Αποβάλλοντας τις τοξικές και μη ευεργετικές ποιότητες και υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου την ομορφιά της ζωής.
- Ποια από τις περιπέτειες του ξεχωρίζετε; Γιατί;
Μια αγαπημένη μου στιγμή, είναι η συνάντησή του πρίγκιπα με την αλεπού. Η αλεπού είναι ένα πλάσμα σαν και εκείνον. Το μόνο που έχει ανάγκη, είναι να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Είναι διατεθειμένη να αφιερωθεί σε εκείνον, σε μία ιδέα, στη φιλία. Η αλεπού είναι εκείνη που του δίνει κουράγιο να συνεχίσει το ταξίδι του, ακόμα και αν η ίδια δεν το καταλαβαίνει. Του υπενθυμίζει την αγάπη του για το λουλούδι του και την ευθύνη απέναντι σε αυτό. Είναι η στιγμή, που η ιστορία πάει ένα ουσιαστικό βήμα παραπέρα.
- Είναι δύσκολο το φινάλε αυτού του παραμυθιού, με την έννοια ότι υπαινίσσεται το θάνατο. Πώς πιστεύετε ότι αντιδρούν τα παιδιά σε αυτό;
Δύσκολο και για εκείνα και για εμένα. Για εκείνα, γιατί σίγουρα θα εισπράξουν, εάν όχι την αίσθηση του θανάτου, την ενέργεια μιας απώλειας και για εμένα, σε υποκριτικό επίπεδο να τους το μεταφέρω με λεπτότητα. Δεν μπορείς να πληγώσεις τόσο βαθιά ένα παιδί, απλώς σκοτώνοντας ή ακυρώνοντας την ύπαρξη ενός τόσο μεταφυσικού προσώπου. Όμως, είσαι υποχρεωμένος να πεις την ιστορία. Και στην ιστορία αυτή, που θα δουν και θα ακούσουν τα παιδιά, ο θάνατος στο φινάλε θα μοιάζει με ένα παράξενο και γαλήνιο ύπνο, που δεν θα τα φέρνει αντιμέτωπα, σε πρώτο επίπεδο, με την ωμότητα του θανάτου και κάπως θα δέχονται την απουσία του ήρωα. Βέβαια, όλα αυτά, -όλη αυτή η τρυφερή και σοφή προσέγγιση- οφείλονται στην σπουδαία διασκευή του έργου, δια χειρός Μαριάννας Τόλη, η οποία διατηρεί αλώβητα τα νοήματα και τους συμβολισμούς του κειμένου. Μπορώ να πώ, χωρίς να θέλω να διαπράξω ύβρη απέναντι στον μύθο του Εξυπερί, πως το οδηγεί ένα βήμα παραπέρα.
Το "διαβάζει" και με την οπτική του μουσικού θεάματος, όπως μοναδικά γνωρίζει εκείνη να κάνει και κατασκευάζει μία σύγχρονη και φρέσκια εκδοχή. Ξέρεις, είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Είναι παράξενο να επαναπροσδιορίζεις τέτοια έργα, που έχουν μείνει στην ιστορία, αλλά τόσο μα τόσο ενδιαφέρον. Βιώνοντάς το, σου λέω πως είναι πραγματικά ξεσηκωτικό και αισθάνομαι μεγάλη σιγουριά για την επιτυχία του.
- Έχετε ξανασχοληθεί με το παιδικό θέατρο , γράφετε και παραμύθια. Πώς είναι το παιδικό κοινό, σε σχέση με το ενήλικο; Τι θέλετε εσείς να τους προσφέρετε;
Κάνω θέατρο για παιδιά αρκετά χρόνια. Απ΄ το Θέατρο Τέχνης με τον Δ.Δεγαίτη, το θέατρο Κιβωτός με την Κ.Ρουγγέρη, το Εθνικό Θέατρο με τον Α.Μέντη και τώρα η ευτυχής συνάντηση με την Μαριάννα Τόλη και με τον Μικρό της Πρίγκιπα και το υπέροχο θέατρο Βασιλάκου. Όσες όμως, παραστάσεις για παιδιά κι αν έκανα, καμία δεν μοιάζει σαν αυτή. Όλες αδιαμφισβήτητα ήταν σημαντικές και υψηλής αισθητικής και νοήματος, ο Μικρός Πρίγκιπας όμως είναι ξεχωριστός. Είναι τόσο μοναδικός και τόσο διαφορετικός που δεν μπορείς να μην τον λατρέψεις και να του δώσεις μια άλλη θέση στην καρδιά σου… Και ναι, γράφω και παραμύθια και ευελπιστώ να έχουν ένα ωραίο μέλλον.
Το παιδικό κοινό είναι αμείλικτο, πολύ απαιτητικό, αλλά και τόσο ζωντανό, χωρίς δεύτερη σκέψη. Η ενέργεια των παιδιών είναι ευεργετική. Στο συγκεκριμένο έργο, η ευθύνη απέναντι στα παιδιά είναι τεράστια. Το κείμενο φέρει αξίες, που θα πρέπει να δοθούν στα παιδιά με αμεσότητα και εκείνα να φύγουν απ΄ το θέατρο, με μερικά εφόδια- σκέψεις, για την υγιή εξέλιξη του μυαλού και της ψυχής τους. Είναι όμορφο να προσπαθείς να οδηγήσεις ένα παιδί στην αρετή και ο Πρίγκιπας ξέρει να το κάνει καλά αυτό.
- Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με το θέατρο;
Από παιδί ασχολούμαι με το θέατρο. Πάντα έτρεχα να βρεθώ σε σχολικές θεατρικές ομάδες. Αλλά και η οικογένειά μου βοήθησε σ’ αυτή μου την επιλογή. Λόγω της φύσης της δουλειάς του μπαμπά μου, χορδιστής πιάνων και πληκτροφόρων οργάνων γαρ, πάντα βρισκόμουν στα back stage στο Μέγαρο, στη Λυρική, στην Επίδαυρο, στο Εθνικό θέατρο και σε ατελείωτους άλλους θεσμούς. Παρακολουθούσα σχεδόν τα πάντα, από μουσική, όπερα, θέατρο και χορό. Σαν να έγινε φυσικά. Η συνέχεια που ακολούθησε ήταν να σπουδάσω στο Θέατρο Τέχνης και μετά να βγω στην αγορά του θεάματος.
- Δύσκολη εποχή η σημερινή για τους καλλιτέχνες. Μεγάλη προσφορά και ζήτηση, αλλά σχεδόν καθόλου χρήματα. Πώς νιώθετε εσείς ως νέος καλλιτέχνης σε αυτό το περιβάλλον;
Ναι, είναι δύσκολο το πλαίσιο σήμερα. Συνεχώς πρέπει να διεκδικείς την ύπαρξή σου μέσα σε αυτό, να κάνεις συμβιβασμούς, να θυμώνεις, αλλά το θέατρο έχει τέτοια ομορφιά που δεν μπορώ να κάνω χωρίς αυτό. Νιώθω σίγουρα άγχος και ανασφάλεια, αλλά και μία τρομερή επιθυμία για δημιουργία και όρεξη για ζωή που όλα τα προηγούμενα μου φαίνονται ανώφελα και μικρά.
- Ένα μεγάλο σας όνειρο;
Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι ...να εκπληρωθούν τα όνειρα μου και να γίνουν πραγματικότητα. Είναι τόσα πολλά που δεν μπορώ να σας πω μόνο ένα. Τρελαίνομαι να ονειρεύομαι. Νιώθω πως ξεφεύγω λίγο απ΄την πραγματικότητά μας.