Ο ΧΑΡΗΣ ΤΖΩΡΤΖΑΚΗΣ ΣΤΟ ONLYTHEATER
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 14/10/2016 10:50
Στην ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑ του Ι. Μ Παναγιωτόπουλου, παρακολουθούμε τη διαδρομή ενηλικίωσης μίας παρέας νέων, λέει ο Χάρης Τζωρτζάκης και υπογραμμίζει:
"Από τα συντρίμμια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, στις φρούδες ελπίδες του μεγαλοϊδεατισμού, με τραγική κατάληξη το Μικρασιατικό όλεθρο και τον Εθνικό Διχασμό, η παρέα της Αστροφεγγιάς ερωτεύεται, συγκρούεται, ονειρεύεται και αφήνει ανεξίτηλο στίγμα στη νέα ελληνική πεζογραφία."
- Τι χάνουν και τι κερδίζουν αυτά τα πρόσωπα σε αυτή την πορεία προς την ενηλικίωση;
Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ενηλικίωση έχει ένα μεγάλο τίμημα. Την αθωότητα. Όταν είσαι νέος, ονειρεύεσαι δίχως όρια. Οι έρωτες είναι αιώνιοι και οι φιλίες απόλυτες. Πορεύεσαι με παρόρμηση, σε οδηγεί το συναίσθημα. Σε κατακλύζει. Και είναι τόσο όμορφο! Μεγαλώνοντας, θυσιάζουμε την αθωότητα στο βωμό της ωριμότητας. Της σκέψης. Ο νους έρχεται να λειάνει τις οξείες γωνίες των συναισθημάτων. Αυτός είναι πλέον ο «εξισορροπιστής». Αλλά τι να κάνουμε; Έτσι είναι η ζωή.
- Πώς επηρεάζει η περιρρέουσα κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα τις συμπεριφορές αυτών των νέων;
Αναπόφευκτα το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον επηρεάζει άμεσα τη συντροφιά της «Αστροφεγγιάς». Οι ταξικές διαφορές είναι πάντα παρούσες και δημιουργούν ανεπανόρθωτες ρωγμές στις μεταξύ τους σχέσεις. Οι οικονομικά δυσχερείς δεν μπορούν παρά να μάχονται τους οικονομικά εύρωστους και αντίστροφα. Η γενιά του Μεσοπολέμου άλλωστε βίωσε στο πετσί της την προδοσία, με επιστέγασμα τη Μικρασιατική καταστροφή και τη βίαιη ανακατανομή του ελληνικού πληθυσμού με τους ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες.
- Ποιες ομοιότητες βλέπεις με τη σημερινή εποχή;
Οι ομοιότητες με τη σημερινή εποχή νομίζω είναι εμφανείς. Αυτό που έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε είναι, αν υπάρχουν, διαφορές. Μιλώντας καθαρά προσωπικά και κρίνοντας από τη δική μου ζωή, η ειδοποιός διαφορά που διακρίνω είναι ότι η δικιά μου γενιά, σε αντίθεση με τη γενιά της «Αστροφεγγιάς», έζησε κάποια χρόνια ευμάρειας. Ακόμα και επίπλαστης. Εμείς, τα όποια κοινωνικά κεκτημένα κατάκτησαν με κόπο και αίμα οι παππούδες μας, τα χάσαμε μέσα σε μία νύχτα. Η γενιά της «Αστροφεγγιάς», παρά το δυσχερέστερο περιβάλλον που μεγάλωσε (τρεις πόλεμοι!), ύψωσε τελικά το ανάστημά της και παρέδωσε σε μας τους νεότερους ένα σαφώς καλύτερο κόσμο από αυτόν που παρέλαβαν. Πολύ φοβάμαι ότι εμείς δε θα μπορέσουμε να πράξουμε το ίδιο για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
- Ο Νίκος Στέργης που υποδύεσαι σε ποια κατηγορία ανήκει;
Είναι γιος του μεγαλοβιομήχανου Λύσανδρου Στέργη. Ο Νίκος παλεύει μεταξύ της μεγαλοαστικής του καταγωγής και της φιλίας του με τον φτωχό πλην αδερφικό του φίλο, Άγγελο. Ζει ανάμεσα σε δύο κόσμους. Αυτόν που του επιβάλλει ο αστός πατέρας του, έναν καθωσπρέπει κόσμο προδιαγεγραμμένης ευμάρειας και ένα άλλον, αυτόν της ανεμελιάς και της προσωπικής αναζήτησης που γνωρίζει μέσω της παρέας της «Αστροφεγγιάς». Δυστυχώς στο τέλος δεν καταφέρνει την υπέρβαση και καταλήγει όμοιος με τον πατέρα του.