Ο ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ, Η ΓΚΑΜΠΥ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 11/11/2015 13:34
Ο ταλαντούχος Γιάννης Σοφολόγης συμμετέχει στην παράσταση που έστησε η Λυδία Κονιόρδου, στο Εθνικό. ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ, μια σπάνια ιστορία αγάπης.
- Ποια είναι η ιστορία του Σιμιγδαλένιου;
Μια βασιλοπούλα που δεν θέλει κανέναν από τους άντρες που της φέρνει ο πατέρας της, αποφασίζει να πλάσει μόνη της τον άνδρα που θα παντρευτεί. Με αμύγδαλα, ζάχαρη, μαστίχα και σιμιγδάλι, φτιάχνει τον Σιμιγδαλένιο. Ο γάμος τους προκαλεί τη ζήλια μιας άλλης βασιλοπούλας, που στέλνει στρατιώτες και ..κλέβουν το γαμπρό. Στην ξένη χώρα, ο Σιμιγδαλένιος πίνει το ποτό της λήθης που του δίνουν και ξεχνά την προηγούμενη ζωή του. Η πρώτη βασιλοπούλα αρχίζει να τον αναζητά παντού με τη βοήθεια του ήλιου, του φεγγαριού και των αστεριών. Μέσα από την περιπλάνησή της, αντιλαμβάνεται τη δύναμη της αληθινής αγάπης και της θέλησης που μπορούν να γεννήσουν το θαύμα.
- Τι μήνυμα θέλετε να πάρουν τα παιδιά βγαίνοντας από την παράσταση;
Το έργο μας διδάσκει πως στη ζωή μας, ό,τι μας δίνεται εύκολα και χωρίς προσπάθεια, δεν το εκτιμάμε. Μόνο μέσα από αληθινή προσπάθεια και κόπο κερδίζουμε ουσιαστικά εμπειρίες. Μακάρι τα παιδιά φεύγοντας από το θέατρο, να έχουν πάρει ένα μικρό μάθημα, ότι πρέπει να αγαπάμε και να προσέχουμε τους ανθρώπους, που θέλουμε στο πλάι μας.
- Πώς αξιοποιεί η παράσταση στοιχεία της ελληνικής παράδοσης;
Η παράσταση εμπνέεται από τους πίνακες του Θεόφιλου, τα κοστούμια της κ. Παπαντωνίου έχουν πολλά παραδοσιακά στοιχεία, μετουσιωμένα με μια σύγχρονη ματιά, και η μουσική του κ. Φαραζή, χρησιμοποιεί παραδοσιακούς ρυθμούς με ήχους από σαντούρι, ζουρνά, κλαρίνο, κρουστά κ.α. Ο "Σιμιγδαλένιος" άλλωστε είναι ένα λαϊκό παραμύθι, που μετατράπηκε σε θεατρικό έργο από τον συγγραφέα μας, κύριο Αδαμόπουλο.
- Δηλαδή η ιδανική αγάπη κατασκευάζεται;
Η ιδανική αγάπη κατασκευάζεται, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει. Η βασιλοπούλα φτιάχνει τον "τέλειο άνθρωπο", ακριβώς όπως τον θέλει και δεν της αρκεί, γιατί το θεωρεί κτήμα της. Τον χρησιμοποιεί σαν παιχνίδι της, σαν την καινούργια της κούκλα που θα της κάνει όλα τα θελήματα. Κάθε άλλο παρά σχέση αγάπης δηλαδή. Η βασιλοπούλα δημιουργεί έναν άνθρωπο με τις εντολές "να μ' αγαπάς, να μην αντιμιλάς, δικός μου πάντα να 'σαι, να θέλεις ό,τι θέλω εγώ" και λοιπά... δημοκρατικά λόγια. Μια γυναίκα που τα είχε όλα στα πόδια της είναι λογικό να είναι κακομαθημένη και να θέλει οι άνθρωποι να την αγαπούν, χωρίς αυτή να πρέπει να κάνει κάτι γι' αυτό. Ο συγγραφέας, βάζοντας την να ταξιδέψει στον ήλιο, το φεγγάρι και τ΄ αστέρια για να βρει την αγάπη της, μας εικονοποιεί συμβολικά το τι εμπόδια πρέπει να υπερπηδήσουμε για να ελαχιστοποιήσουμε το τεράστιο εγώ μας και να κάνουμε χώρο και για κάποιον άλλον άνθρωπο.
- Η βασιλοπούλα περνάει πολλά για να βρει την αγάπη της, είναι τόσο δύσκολο λοιπόν να τη βρει κάποιος; Τελικά τι δεν κάνουμε σωστά;
Εσύ δεν ξέρω πώς τα πας, εγώ σίγουρα δεν κάνω κάτι σωστά. Η βασιλοπούλα έχει την αγάπη στα χέρια της, αλλά δεν είναι ικανή να το δει. Έχει την ικανότητα να αγαπήσει, ξέρει τη συνταγή της αγάπης, αλλά δεν μπορεί να εμπλακεί με τον τρόπο που θα μπορούσε. Διότι οι άνθρωποι είμαστε αδύναμοι απέναντι στην αγάπη και σε οποιοδήποτε μεγάλο αίσθημα, γιατί μας ξεπερνά. Έτσι και η βασιλοπούλα, δημιουργώντας τον ιδανικό άνθρωπο που είναι εκεί για αυτήν και την αγαπάει άνευ όρων, δεν το αντιλαμβάνεται και δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος της επιλογής της. Χάνοντας τον όμως αρχίζει και καταλαβαίνει πόσο θα έπρεπε να εκτιμά αυτό που είχε δίπλα της. Ευτυχώς το καταλαβαίνει νωρίς, και ευτυχώς που το έργο δίνει ένα χαρούμενο τέλος, γιατί αλλιώς δεν θα είχαμε και πολλές ελπίδες.
- Συνεργάζεστε με μια μεγάλη ηθοποιό και δασκάλα, τη Λυδία Κονιόρδου, η οποία σκηνοθετεί την παράσταση. Τι έχετε πάρει από αυτή κατά τη διάρκεια των προβών;
Η κυρία Κονιόρδου είναι μια σπουδαία ηθοποιός που είχα δει πολλές φορές στο θέατρο, όντας στη σχολή και αργότερα. Δεν είναι πολλοί οι σκηνοθέτες-δάσκαλοι σε αυτόν τον χώρο και φέτος είχα την ευλογία να συναντήσω μια τέτοια δασκάλα με μεγάλη εμπειρία και ακρίβεια σε αυτό που ζητά. Ξέρει πολύ καλά το θέατρο και απαιτεί να είσαι στρατιώτης στη δουλειά σου, διότι αυτή η ίδια είναι πρώτη απ' όλους έτσι. Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχω πάρει μέχρι στιγμής από αυτήν, η πειθαρχία, η συνεχής διαθεσιμότητα κατά τη διαδικασία και η εμπιστοσύνη στο σκηνοθέτη.
- Ποια η διαφορά του παιδικού θεάτρου από το θέατρο των ενηλίκων;
Το παιδικό θέατρο παρόλο που έχει λαθεμένα συνδυαστεί με κάτι αφελές και επιφανειακό, κατά τη γνώμη μου δεν είναι. Αντιθέτως είναι ένα θέατρο που αν δε μιλάς με αλήθεια και αν "παριστάνεις" ή "καμώνεσαι" κάτι, το κοινό σου θα σε απορρίψει αμέσως. Τα παιδιά δεν πάσχουν από τον καθωσπρεπισμό των ενηλίκων και αν κάτι τους αρέσει ή όχι, το επικροτούν ή το καταβαραθρώνουν αντίστοιχα. Σαφώς έχει τη δυσκολία της πρωινής παράστασης, που δεν είναι και το πιο... φυσιολογικό πράγμα του κόσμου, έχει όμως να σου μάθει πολλά αυτή η ευθύνη του να μιλάς σε τόσο αθώα μάτια που ενδέχεται και λίγο να διαμορφώσεις.
- Τι άλλο ετοιμάζετε για φέτος;
Μέχρι το Πάσχα, θα παίζουμε τον ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟ στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Είμαι παράλληλα, βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση ΓΚΑΜΠΥ, σε σκηνοθεσία της Κίρκης Καραλή, που ανέβηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο Νέο θέατρο Βασιλάκου. Για αργότερα μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν κλεισμένα σχέδια, παρά μόνο κάποιες συζητήσεις.
H φωτογραφία είναι της Δομινίκης Μητροπούλου