Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΤΟ ONLYTHEATER
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 16/11/2016 19:09
Ο Λευτέρης Ελευθερίου είναι καλεσμένος του Λάκη Λαζόπουλου και της Μαρίας Λεκάκη σε.. επικίνδυνο «Αποχαιρετιστήριο δείπνο».
-Τι συμβαίνει στο «Αποχαιρετιστήριο δείπνο» στο θέατρο Γκλόρια, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λάλου;
Ένα ζευγάρι καλεί έναν παλιό του φίλο σε ένα δείπνο αποχαιρετισμού. Γνωρίζονται πολλά χρόνια, αλλά αυτό το ζευγάρι, προσπαθώντας να κάνει αλλαγές στη ζωή του, αποφασίζει να διώξει φίλους που δεν έχει πια να μοιραστεί κάτι μαζί τους, ή έτσι τουλάχιστον νομίζει.
-Τελικά ο αποχωρισμός είναι εύκολος;
Καθόλου, δεν μπορούν να τον αποχωριστούν εύκολα, γιατί τους συνδέουν πολλές εμπειρίες και αναμνήσεις. Το δείπνο μάλιστα γίνεται με κάθε επισημότητα, είναι μια τελετουργία. Οπότε στην ουσία ο καλεσμένος δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, σταδιακά αρχίζει να υποψιάζεται.
- Γιατί πιστεύουν ότι αυτός ο φίλος φταίει για την κατάσταση της ζωής τους;
Η δική μου ανάγνωση είναι πως η δυσκολία έγκειται στο να κατανοήσει το ζευγάρι ότι μέσα από τη σχέση του και κάνοντας δύο παιδιά, άλλαξαν τρόπο ζωής. Η νέα καθημερινότητα τους παρέσυρε, έχασαν τον μποέμικο τρόπο που ζούσαν. Οι παλιοί κολλητοί του Πιερ (Λάκης Λαζόπουλος) θυμίζουν εκείνη την εποχή κι αυτό η γυναίκα του (Μαρία Λεκάκη) δεν το δέχεται. Τελικά θίγονται ζητήματα όπως: Ποιοι είναι τελικά οι κοινοί μας φίλοι; Μπορούμε να βάλουμε τις φιλίες μας μέσα στο ζευγάρι, ή είναι κάτι που το κρατάμε απέξω; Είμαι παντρεμένος με δυο παιδιά και το έχω νιώσει αυτό. Μπορούμε να κρατήσουμε τους φίλους μας και να κάνουμε μια άλλη ζωή; Νομίζω ότι αυτό είναι το θέμα αυτού του ζευγαριού.
- Μέσα από αυτό το δείπνο καταφέρνουν να χωρίσουν;
Ο Πιερ το προτείνει σαν ιδέα, όταν αρχίζουν τα προβλήματα μεταξύ τους, ως λύση σωτηρίας. Η γυναίκα του αναρωτιέται πόσο μπορεί να λειτουργήσει αυτή η τακτική. Του προτείνει να αρχίσουν με τον πιο κολλητό του φίλο, για να δουν αν όντως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Και βλέπουν ότι δεν γίνεται. Γιατί η αγάπη τους είναι πολύ μεγάλη. Στο τέλος, τα συζητάνε όλα και βρίσκουν λύση. Είναι μια μνεία στην ειλικρίνεια αυτό το έργο, μια μνεία στις ουσιαστικές σχέσεις. Αν θες πραγματικά γύρω σου τους ανθρώπους που αγαπάς, μπορείς να τα καταφέρεις. Τελικά οι ήρωες καταλήγουν να βλέπονται περισσότερο από πριν.
- Εσείς υποδύεστε το φίλο, τον Αντουάν. Τι χαρακτήρας είναι;
Αυτός είναι παντρεμένος με μια ηθοποιό, είναι πιο αντισυμβατικός στα μάτια του θεατή. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που έχει τη δική του οπτική πάνω στα πράγματα. Έχει χαρακτηριστικά που δεν συναντάμε συχνά. Έχει θέματα που προσπαθεί να λύσει, κάνει ψυχανάλυση χρόνια. Για παράδειγμα, ενώ έχει κάνει στείρωση, θέλει να υιοθετήσει ένα παιδί. Αυτό δείχνει έναν άνθρωπο υπερευαίσθητο, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα κι έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις.
- Είναι μια κωμωδία διαφορετική από όσα έχετε κάνει μέχρι σήμερα, σωστά;
Για όλους μας ήταν μια κίνηση ρήξης με ό,τι έχουμε κάνει στο παρελθόν και φαίνεται πως σιγά σιγά κερδίζουμε το στοίχημα. Κάθε μέρα συζητάμε και αναλύουμε το έργο, κάθε σκηνή, έχουμε μια ζωντανή επαφή μαζί του κι αυτό μας τροφοδοτεί.
- Θα σας ενδιέφερε στο μέλλον να κάνετε κάτι τελείως διαφορετικό, ένα δράμα, ας πούμε;
Το έργο αυτό από τη μέση και μετά έχει δραματικό χαρακτήρα. Άλλο που ο θεατής γελάει. Ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και στην κωμωδία. Αυτή μίξη είναι πολύ ενδιαφέρουσα και με γνώμονα αυτό προσπαθώ να παίξω. Ενυπάρχει το δράμα στην κωμωδία, όπως και το αντίθετο. Αυτή την ισορροπία προσπαθώ να πετύχω σε ό,τι κάνω, γιατί έτσι είναι και η ίδια η ζωή: ένας συνδυασμός.
-Γιατί λένε ότι η κωμωδία είναι το πιο δύσκολο είδος;
Η δυσκολία στο θέατρο δεν είναι το είδος, αλλά όλοι οι συντελεστές να συντονιστούν και να υποστηρίξουν την αλήθεια του έργου. Να συντονιστεί μια ομάδα, αυτό είναι δύσκολο. Αυτό μας χαρακτηρίζει κι ως λαό γενικά. Το να υποστηρίξω κάτι κωμικά και να προκαλέσω γέλιο, επειδή έχω μια κλίση, κι αυτό δυσκολία θα καταλήξει, αν δεν υπάρχει και κάτι άλλο από κάτω. Το θέμα είναι να εμβαθύνεις, να μην κάνεις τεχνάσματα απλώς για να γελάσουν οι θεατές, έχει σημασία πώς εκπαιδεύεις το κοινό σου.
- Ο ηθοποιός μπορεί να εκπαιδεύει το κοινό του;
Μόνο αν είχα μια μεγάλη πορεία στο χρόνο, θα μπορούσα να το πω αυτό. Προς το παρόν το δείγμα που έχω δώσει είναι «ότι πεθαίνουμε στο γέλιο με τον Ελευθερίου». Άλλοι πάλι μπορούν να πουν ότι είμαι καραγκιόζης. Αυτό που ακούω πάντως τώρα είναι ότι δεν περίμεναν αυτό που κάνω. Γενικά, όμως το θέατρο εκπαιδεύει. Από αρχαιότατων χρόνων αυτός ήταν ο στόχος, μην ξεχνάμε ότι η παράσταση ονομαζόταν διδαχή.
- Ξεκινήσατε από μια ομάδα. Έχετε πρόθεση ίσως να επιστρέψετε στο μέλλον σε κάτι ανάλογο;
Όπου δουλεύω, πάντα αντιμετωπίζω την παράσταση σαν μια ομαδική διαδικασία. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να κάνω αυτό που έκανα παλιότερα. Μου αρέσει να δοκιμάζω, να «ταξιδεύω σε διαφορετικά μέρη». Το καλό που πήρα από τους Αbovo είναι να βλέπω τα πράγματα με ομαδικό πνεύμα. Αυτό με ακολουθεί.
- Τι άλλο θα κάνετε φέτος;
Προς το παρόν τίποτα, επειδή ασχολούμαι με την οικογένειά μου και τα παιδιά.