Ν. ΠΟΥΡΣΑΝΙΔΗΣ: «ΕΙΜΑΙ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ»
- Ημερομηνία: Κυριακή, 11/10/2020 12:43
Είναι από τους ηθοποιούς που από τα πρώτα λεπτά αποπνέουν οικειότητα. Μου απαγορεύει ρητά τον πληθυντικό. Ξεκινάμε να μιλάμε και νιώθω ότι τον ξέρω χρόνια. Μιλάει με πάθος για τη δουλειά του, με αγάπη για την οικογένεια του και με φόβο για την αβέβαιη κατάσταση που επικρατεί και στα θέατρα, λόγω κορονοϊού. Ο Νίκος Πουρσανίδης είναι ένας ειλικρινής άνθρωπος και πορεύεται με αυτή την ειλικρίνεια στη ζωή του. Γι' αυτό πετυχαίνει σε ό,τι κάνει και κυρίως είναι ευτυχισμένος.
- Η σεζόν τώρα ξεκινάει για τις θεατρικές σκηνές κι εσύ θα βρίσκεσαι στην παράσταση «ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ», σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή. Πώς νιώθεις για τη δουλειά αυτή;
- Η «ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ» είναι ένα διαχρονικό έργο που το χαρακτηρίζει το πολύ λεπτό του χιούμορ. Χαίρομαι πάρα πολύ που συνεργάζομαι με συναδέλφους-καλούς φίλους αλλά και με την Κίρκη. Είναι μία σκηνοθέτις που ξέρει τι θέλει και σε έχει οδηγήσει εκεί με πολύ ήρεμο τρόπο. Είμαι ένας ηθοποιός που δουλεύει πολύ με τον ρυθμό και η Κίρκη χρησιμοποιεί τον ρυθμό και τη μουσικότητα μέσα από την σκηνοθεσία της παράστασης, πράγμα που το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον!
- Ποιος είναι ο ρόλος που θα υποδυθείς και πώς θα τον χαρακτήριζες;
- Υποδύομαι τον «Αστυνόμο Τρόττερ» στο αυθεντικό έργο, αλλά στην παράσταση είμαι -απλώς- ο «Νίκος Πουρσανίδης». Αποφασίσαμε να έχουμε ο καθένας το πραγματικό του όνομα, πράγμα ευρηματικό αλλά και ειλικρινές. Άλλωστε η ειλικρίνεια αποτελεί βασικό στοιχείο αυτού του έργου. Έχει γίνει, λοιπόν, ένας φόνος κι εγώ είμαι ο αστυνομικός που έρχεται στον ξενώνα, όπου διαδραματίζεται η ιστορία, για να βρει στοιχεία για το επόμενο χτύπημα που θα ακολουθήσει. Μου αρέσει αυτός ο χαρακτήρας γιατί είναι πολύ δυναμικός.
- Εσύ στη ζωή σου, παίζεις καθόλου το ρόλο αυτού που εξιχνιάζει πράγματα και καταστάσεις ή τα αφήνεις όλα στη μοίρα τους;
- Ποτέ δεν αφήνω τα πράγματα στη μοίρα και στην τύχη τους. Ίσως πρέπει να κουραστώ πολύ για να συμβεί κάτι τέτοιο. Είμαι εντελώς «ντέτεκτιβ» στην καθημερινότητα μου γιατί παρατηρώ πολύ, δεν αφήνω τίποτα να πέσει κάτω, μου αρέσει να βουτάω στα άδυτα των χαρακτήρων και να βλέπω τα πράγματα εις βάθος. Αυτό με βοηθάει τόσο στην υποκριτική, όσο και στη συγγραφή με την οποία ασχολούμαι. Μου αρέσουν οι λεπτομέρειες στα πράγματα και συχνά τις βρίσκω, εκτός από ενδιαφέρουσες, αστείες.
- Η κατάσταση στο ελληνικό θέατρο και τον πολιτισμό ευρύτερα, λόγω κορονοϊού είναι εξαιρετικά αβέβαιη. Ποιες οι σκέψεις σου γύρω από το θέμα και πώς διαχειρίζεσαι την όλη κατάσταση;
Είναι πολύ περίεργο, πρωτόγνωρο και καθόλου εύκολο το να κάνεις πρόβα με τη μάσκα. Αυτός ο υπαρκτός κίνδυνος, δημιούργησε νέες συνθήκες. Από τη στιγμή, όμως, που κάνουμε αυτή τη δουλειά, προσαρμοζόμαστε σε αυτές τις συνθήκες, παίρνουμε όλα τα μέτρα που πρέπει και οφείλουμε να τα υπερασπιζόμαστε, προστατεύοντας τους εαυτούς μας, αλλά και ο ένας τον άλλον. Όταν δε βλέπεις το πρόσωπο του συμπαίκτη σου πάνω στη σκηνή είναι περίεργο συναίσθημα. Κι όταν οι μάσκες πέσουν στην παράσταση, θα μοιάζει πολύ καινούργιο όλο αυτό.
- Αν είχες την ευκαιρία να μιλήσεις με την Υπ. Πολιτισμού κα Λίνα Μενδώνη, τι είναι αυτό που θα της έλεγες;
- Θα θέλαμε όλοι οι ηθοποιοί -και ευρύτερα ο κλάδος των τεχνών- να γνωρίζαμε λίγο νωρίτερα το τι θα γίνει με τις δουλειές μας και με ποιους όρους θα εργαζόμαστε. Πιστεύω ότι θα ήταν καλό να υπήρχε μία ομάδα που θα ήταν σε συνεχή επικοινωνία με το Υπουργείο για να μας κάνει το τοπίο ξεκάθαρο.
- Τίποτα, λοιπόν, δεν είναι ίδιο μετά την πανδημία…
- Με αυτές τις νέες συνθήκες, δεν υπάρχει, πλέον, αυτό που συνέβαινε, που ό,τι κι αν είχαμε, οι ηθοποιοί, ανεβαίναμε στη σκηνή και παίζαμε. Έχω ανέβει στη σκηνή με σκισμένο κεφάλι. Το είχα χτυπήσει λίγο πριν την παράσταση και έτρεχε αίμα. Θυμάμαι, ανέβηκα και έπαιξα με χάπια γιατί πονούσα πολύ. Τώρα δε μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο. Αν δεν αισθανθώ καλά, επηρεάζω την υγεία μου και την υγεία οικογενειών ολόκληρων. Παρ' όλα αυτά θεωρώ αναγκαίο να αναπνεύσει ξανά ο Πολιτισμός.
- Αν δεν ήσουν ηθοποιός τι επάγγελμα θα ήθελες να κάνεις;
- Ποδοσφαιριστής, θα σου έλεγα, γιατί έχει να κάνει με τον τρόπο που μεγάλωσα ή ιστορικός-αρχαιολόγος αφού σπούδασα στο Τμήμα Ιστορίας στην Κέρκυρα.
- Πώς διαχειρίζεσαι την αναγνωρισιμότητα σου και πόσο εύκολο είναι να θέσεις τα όρια σου σε αυτήν;
- Μιλάω για την οικογένεια μου, αλλά δε την προβάλλω. Δεν πουλάω αυτό. Δε δείχνω τον γιο μου μέσα στα κοινωνικά δίκτυα. Η οικογένειά μου είναι από τα πιο πολύτιμα κομμάτια της ζωής μου και οι στιγμές μου αυτές είναι προσωπικές. Μακριά από τα φώτα. Δε θέλω ο κόσμος να με ξέρει για την προσωπική μου ζωή, μα για τη δουλειά μου. Κι αυτό μπορεί, αν θέλει, να το οριοθετήσει ο καθένας.
- Ο γιος σου τι σου λέει όταν σε βλέπει στην τηλεόραση ή σε κάποιο περιοδικό;
- Ο γιος μου είναι 6 ετών. Του λέω απλά ότι πάω να παίξω στο θέατρο με τους φίλους μου. Μόλις επιστρέψω, με ρωτάει πώς τα περάσαμε. Τον γοητεύει όλο αυτό. Στον δρόμο που με αναγνωρίζει ο κόσμος, αναρωτιέται αν, όντως, με ξέρουν όλοι αυτοί που με χαιρετούν και πόσο καλά με ξέρουν...
- Έχεις εκδώσει ένα βιβλίο με δύο διηγήματα. Αν σου έλεγα να δώσεις έναν τίτλο σε ένα βιβλίο που θα έγραφες τώρα, για την εποχή που διανύουμε, ποιον θα διάλεγες;
- «Ψάχνουμε την ταυτότητα μας στον καινούργιο κόσμο». Νομίζω αυτό τον τίτλο θα έβαζα.
- Αν σε ρωτούσα ποια είναι η αγαπημένη σου τηλεοπτική δουλειά ως τώρα, τι θα απαντούσες;
- Θα σου έλεγα τον «Γιούγκερμαν» που προβλήθηκε το 2007 από τον ΑΝΤ1. Εκεί υποδύθηκα τον «Γιώργο Μάζη» έναν εξαίρετο ρόλο. Σπουδαία και αξέχαστη δουλειά, με πολύ καλούς ηθοποιούς, άρτια παραγωγή και γυρίσματα στο εξωτερικό. Αγαπημένο έργο εποχής, βασισμένο σε ένα πολύτιμο βιβλίο.
- Ο γνωστός, επίσης, ηθοποιός Δημήτρης Αλεξανδρής είναι αδερφός σου. Πώς είναι να βρίσκονται δύο αδέρφια στον ίδιο χώρο και ποια η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει;
- Ο Δημήτρης με περνάει 12 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά δίναμε -και δίνουμε- πολλές συμβουλές ο ένας στον άλλον. Ακόμη κι εγώ που είμαι μικρότερος του, του έχω δώσει αρκετές κατά καιρούς, με βάση τα όσα έχω ζήσει, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Η πιο σπουδαία συμβουλή που μου έχει δώσει, όμως, είναι το ότι η κάμερα είναι ζωντανή και κινείται. Θα γυρίσει σε αυτόν που έχει ενδιαφέρον. Οφείλεις να έχεις μία σχέση αγάπης και γενναιοδωρίας με την κάμερα.
- Έχεις ζήσει και έχεις δουλέψει και στο εξωτερικό. Θα το έκανες ξανά ή θεωρείς πως έχεις βρει το λιμάνι σου;
- Όχι, δε βρίσκω λιμάνι. Δε νιώθω ότι φτάνω κάπου κάθε φορά και σταματώ. Μου αρέσει να ανακαλύπτω συνεχώς νέα πράγματα. Αν οι συνθήκες ήταν κατάλληλες θα το έκανα ξανά.
- Τηλεοπτικά θα σε απολαύσουμε κάπου;
- Θα είμαι στη σειρά «Έξαψη», της Τίνας Καμπίτση, σε σκηνοθεσία Βασίλη Τσελεμέγκου, που θα προβληθεί στο Mega. Ακόμη μία όμορφη συνεργασία για την οποία χαίρομαι πολύ!
Η παράσταση «ΠΟΝΤΙΚΟΠΑΓΙΔΑ», της Αγκάθα Κρίστι, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία Κίρκης Καραλή, στο Θέατρο «Νέος Ακάδημος».
Πρεμιέρα: 17 Οκτωβρίου