ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ: 'ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΚΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΘΗΤΡΙΑ'
- Ημερομηνία: Κυριακή, 04/06/2017 13:04
Η μεγάλη ερμηνεύτρια ετοιμάζεται να μας ταξιδέψει «Πέρα από τα σύνορα», στις 22 Ιουνίου, στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Το μουσικό έργο «Πέρα από τα σύνορα», που συνέθεσε ειδικά για εκείνη, ο σπουδαίος Τζιχάν Τούρκογλου, συνδυάζει παράδοση Ανατολής-Δύσης, με τραγούδια σε στίχους της Αγαθής Δημητρούκα.
Γι' αυτό το πολυαναμενόμενο πάντρεμα λέει:
"Ο Τζιχάν είναι εκπληκτικός μουσικός, παίζει σάζι και τσέλο και στην μουσική του διασταυρώνονται παραδόσεις και πολιτισμοί. Σήμερα άλλωστε όλοι οι καλοί μουσικοί παντρεύουν διαφορετικούς δρόμους. Στην wolrd music που τραγουδάω εγώ, αυτό είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό. Όταν λοιπόν μου έφερε αυτό το έργο, με συγκίνησε βαθιά.
Μαζί μας θα είναι και η εξαιρετική τσελίστρια Αnja Lechner και η δημοφιλής Καταλανή τραγουδίστρια Maria Del Mar Bonet. Θα τραγουδήσουμε και μεγάλα τραγούδια του Μάνου και του Μίκη. Κι εκείνη προέρχεται από τον χώρο της Μεσογείου, οπότε ταιριάζει σε αυτό το «πάντρεμα», νομίζω, ιδανικά. Πρόβες και συναυλία θα ηχογραφηθούν από την ΕCM Records και θα κυκλοφορήσουν άμεσα, πράγμα για το οποίο χαίρομαι ιδιαίτερα".
- Πώς συνδυάζονται μεταξύ τους διαφορετικοί μουσικοί δρόμοι;
Γίνεται εντελώς φυσικά, γιατί η μουσική μας πηγαίνει πέρα από τα σύνορα. Οι καλλιτέχνες δεν γνωρίζουν από όρια. Σε μια τέτοια εποχή, αυτό το έργο είναι στην ουσία και μια πρόταση. Δεν αναφερόμαστε βέβαια στο προσφυγικό άμεσα, αλλά γίνεται μια έμμεση αναφορά, που κατά τη γνώμη μου έχει ενδιαφέρον.
- Πότε αποφασίσατε ότι θα ασχοληθείτε με τη μουσική επαγγελματικά;
Από παιδί το ήξερα. Άκουγα πολύ κλασική μουσική που με έχει διαποτίσει. Στο σχολείο, επειδή τραγουδούσα στις επετείους και στις γιορτές, μου έλεγαν ότι πρέπει να γίνω μέτζο σοπράνο. Το σημαντικό όμως για μένα, ήταν ότι από μικρή είχα συνειδητοποιήσει ότι η τέχνη είναι διαφορετικό από το «κάνω καριέρα», όπως λέμε σήμερα.
- Ποιο ήταν το πρώτο σας άκουσμα;
Θυμάμαι ότι από μικρή άκουγα πολύ ραδιόφωνο, όπως κι όλη η γενιά μου βέβαια, γαλουχηθήκαμε μέσα από το ραδιόφωνο.
- Θυμάστε αυτό που νιώσατε όταν γνωρίσατε τον Θεοδωράκη;
Είχα πάει με Μάνο Λοΐζο και Νότη Μαυρουδή, στον Σύλλογο Φίλων Μουσικής. Όλοι τότε πολύ νέοι. Εκεί ερχόταν ο Μίκης, γιατί είχαμε χορωδία και κάναμε συναυλίες με τραγούδια του. Με κάλεσε σε πρόβα του στη Λυρική Σκηνή. Αισθάνθηκα γοητευμένη που τον έβλεπα να διευθύνει την ορχήστρα. Μαγεύτηκα, ένιωσα βαθιά συγκίνηση. Ο Μάνος έλεγε ότι η τέχνη πρέπει να σου αποκαλύπτει βαθιά συναισθήματα. Τα υπόλοιπα είναι εκτόνωση, διασκέδαση. Τότε άρχισαν όλα. Ο Μίκης ως μεγάλος καλλιτέχνης, εξέφρασε το συλλογικό ασυνείδητο, υπήρξε καθοριστικός για μια ολόκληρη εποχή. Επίσης, έχει γράψει φοβερά έργα ερωτικά, ορχηστρικά, που μοιάζουν με κλασική μουσική, απίστευτα, που ίσως ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει.
- Ποιοι άνθρωποι σας καθόρισαν στην μουσική σας διαδρομή;
Φυσικά ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας άνθρωπος που με καθόρισε, αλλά και ο Μάνος Χατζιδάκις. Συνεργάστηκα όμως με πολλούς καλλιτέχνες, όπως τον Λούτσιο Ντάλα, τον Ζούπιν Μέτα, έναν Ισραηλινό μαέστρο με τον οποίο τραγουδήσαμε το «Μαουτχάουζεν» και τόσους άλλους. Αλλά σίγουρα ο Μίκης και ο Μάνος ήταν οι μεγάλοι σταθμοί στη ζωή μου.
- Νοσταλγείτε εκείνη την εποχή;
Την κουβαλάω, αλλά δεν είμαι άνθρωπος της νοσταλγίας. Ζω για το παρόν και το μέλλον. Άλλωστε, κάθε εποχή έχει ενδιαφέρον, το δικό της στίγμα, την αισθητική της, τα καλά της και τα ανάποδα της. Εκείνα τα χρόνια πέρασα όμορφα πράγματα και δύσκολες στιγμές, που με καθόρισαν. Ήταν μια συμπυκνωμένη εμπειρία, γνώρισα προσωπικότητες, συνεργάστηκα με πολλούς καλλιτέχνες κι όλα αυτά με βοήθησαν να διευρύνω τις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις . Δεν επαναλαμβάνομαι όμως, ψάχνω πολύ, ακούω πολλές ώρες μουσική, αναζητάω καινούργια πράγματα. Θέλω να ανακαλύπτω και να βοηθάω, όσο μπορώ, νέους καλλιτέχνες.
- Έχετε καταλήξει πού οφείλεται η μεγάλη σας διάρκεια στη μουσική;
Ήμουν πάντα προσγειωμένη και νομίζω αυτό βοήθησε. Δεν λέω ποτέ "κάνω καριέρα", μιλάω πάντα για πορεία. Αν ξεκινούσα σήμερα, σίγουρα δεν θα είχα την ίδια διαδρομή. Υπήρξα τυχερή, γιατί συναντήθηκα με μεγάλες προσωπικότητες, που με διαμόρφωσαν. Δούλεψα σκληρά μεν, αλλά βρέθηκα σε μοναδική κι ευλογημένη συγκυρία. Τότε τον κόσμο και τον χώρο τον ενδιέφεραν οι φωνές, σήμερα ζούμε την εποχή της εικόνας. Υπάρχει υπερπληροφόρηση, τα νέα παιδιά πραγματικά δυσκολεύονται πάρα πολύ να επικοινωνήσουν τη δουλειά τους. Παλιά αν έκανες κάτι καλό, όλοι θα το μάθαιναν, σήμερα κάπου μέσα σε αυτό τον κυκεώνα χάνονται πράγματα.
- Άλλο ...χρήσιμο χαρακτηριστικό σας;
Η περιέργεια κι ότι αισθάνομαι πάντα μαθήτρια. Αυτό δεν με αφήνει να επαναπαύομαι στα κεκτημένα. Με κινητοποιεί να ψάχνω διαρκώς.
- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην πορεία σας;
Μέσα στη δικτατορία, όταν βγήκε μια ψευδής είδηση ότι ο Μίκης πέθανε. Όταν άκουσα αυτό το πράγμα, κατέρρευσα. Επίσης μια άλλη φορά, πάλι εκείνη την περίοδο, που δεν επέτρεψε η δικτατορία στους γονείς μου να έρθουν να με δουν στην Κύπρο. Τότε εγώ έμενα στην Αγγλία και είχα πάει εκεί για μια συναυλία, όμως η μητέρα μου δεν μπορούσε να πάρει άδεια για να ταξιδέψει… Ήταν σκληρό.
- Ποιους καλλιτέχνες της νέας γενιάς ξεχωρίζετε;
Ανακάλυψα αυτά τα φοβερά αδέρφια τα Καλογεράκια, είναι εκπληκτικοί. Επίσης η Αργυρώ Καπαρού, η Μπέττυ Χαρλαύτη, η Αγγελική Τουμπανάκη, με την οποία θα ήθελα να συνεργαστώ στο μέλλον, κι ο Βασίλης Γισδάκης, μια ωραία ανδρική φωνή «με ήθος», που θα έλεγε κι ο Μάνος, είναι πολύ ενδιαφέροντες δημιουργοί, για να αναφέρω μόνο μερικούς.
- Η νέα γενιά συνδέεται με τη μουσική εκείνης της εποχής;
Με χαροποιεί που η νέα γενιά ακούει τα τραγούδια που λέω, ακούει Μίκη και Μάνο κι επηρεάζεται. Πιστεύω ότι σταδιακά θα συνειδητοποιήσουμε πόσα οφείλουμε σε αυτούς τους μεγάλους καλλιτέχνες, θα αποτελούν στο μέλλον, σημείο αναφοράς του πολιτισμού μας.
- Έχετε μεγάλη αγάπη στο ελληνικό τραγούδι…
Ναι, γιατί το ελληνικό τραγούδι στηρίζεται στην ποίηση, είναι ένα μοναδικό φαινόμενο αυτό. Κάποτε και το γαλλικό τραγούδι πριν από την ποπ στηριζόταν στην ποίηση. Η ποπ είναι μια μόδα περισσότερο, όχι ότι δεν έχουν γραφτεί και πολύ καλά κομμάτια, όμως η ποίηση όταν μελοποιείται έχει μια ειδική ποιότητα, που μπορεί να σε συγκινήσει βαθιά και να σε μετακινήσει.
- Ζήσατε στο εξωτερικό και κάνετε καριέρα διεθνώς. Γιατί αποφασίσατε να επιστρέψετε στην Ελλάδα;
Τα χρόνια της δικτατορίας ζούσα στο εξωτερικό, αλλά επειδή είχα τη μουσική δεν ήμουν κλεισμένη στο σπίτι: τραγουδούσα, γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους, όμως μέσα μου πάντα υπήρχε ο νόστος της πατρίδας. Θυμάμαι ήμασταν στη Γιουγκοσλαβία με τον Τηλέμαχο, όταν ακούσαμε από τον Κίσινγκερ, ότι θα υπάρξουν ανατροπές στην Ελλάδα, δηλαδή ότι θα πέσει η δικτατορία. Πέταξα από τη χαρά μου. Επέστρεψα, αλλά πάντα κάνω πολλές συναυλίες στο εξωτερικό και συνεργάζομαι με καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.
- Του χρόνου 12 Μαΐου θα εμφανιστείτε στο Canergie Ηall στην Αμερική, για ένα αφιέρωμα στον Μίκη...
Το περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία. Θα διευθύνει ο Μίλτος Λογιάδης, με Έλληνες και ξένους μουσικούς. Το θεωρώ μεγάλο δώρο.