Μ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 22/09/2021 16:27
Αν θα έπρεπε να συστήσει κανείς τον Μάκη Παπαδημητρίου σε κάποιον που δεν τον ξέρει, μάλλον θα όφειλε να πει τα εξής:
- Είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός, που έχει πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες ταινίες, θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές.
- Είναι πολυβραβευμένος, αλλά δε θεωρεί κατόρθωμα τα πολλά βραβεία του, γιατί δεν πιστεύει ότι τον κάνουν καλύτερο ηθοποιό ή σκηνοθέτη.
- Λύνει τον κύβο του Ρούμπικ σε λιγότερο από 15 δευτερόλεπτα, υπογραμμίζοντας πως δεν χρειάζεται ευφυΐα γι' αυτό, αρκεί να ακολουθείς τη μεθοδολογία και να έχεις αντίληψη.
- Αυτό που θεωρεί πως πρέπει να μας απασχολεί όλους είναι η έλλειψη ελευθερίας και ότι είμαστε δέσμιοι σε ένα απάνθρωπο σύστημα που δε θέλει ανθρώπους να σκέφτονται.
- Τον εξοργίζει η διαρκής απαξίωση στη διεκδίκηση. Δεν ανέχεται όσους θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως δεν έχει νόημα κι αξία να διεκδικούμε. Είναι σίγουρος ότι έχουμε τη δύναμη να φτιάξουμε μια καλύτερη κοινωνία, αν παλέψουμε γι' αυτήν και πάψουμε να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας.
- Κατάγεται από το Ανθηρό Καρδίτσας, διαβάζει πολύ, είναι ΑΕΚ (γιατί του αρέσουν οι ταλαιπωρημένες ομάδες) κι έχει απίστευτο χιούμορ!
- Ανήκεις σε αυτούς που εκφράζουν ανοιχτά και άφοβα τις πολιτικές τους απόψεις. Πώς σχολιάζεις την πολιτική που ακολουθούν αυτοί που έχουν αναλάβει τις ευθύνες αυτού του τόπου; Τι σ' εξοργίζει περισσότερο στη νέα τάξη πραγμάτων;
- Ζούμε σε ένα σύστημα που δεν είναι ανθρωποκεντρικό. Είναι ένα σύστημα που αγαπά το κέρδος και τη συσσώρευση του πλούτου. Από εκεί ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Ο τρόπος με τον οποίο το σύστημα αυτό αγωνίζεται να επιβιώσει, είναι σε βάρος μας. Όλες οι πρακτικές, που βλέπουμε να εφαρμόζονται από όλες τις κυβερνήσεις, πολύ συχνά - αν όχι πάντοτε - συνοδεύονται με την ψευδή δέσμευση ότι όλα γίνονται για το καλό μας.
Υπάρχει διαρκής έλεγχος σε όλα, περιορισμός ελευθεριών και δικαιωμάτων και προτείνονται λύσεις σε προβλήματα που «δημιουργήθηκαν» για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Για τη διαιώνιση του συστήματος και τον έλεγχο. Η λεγόμενη εργαλειοποίηση των προβλημάτων για το πολιτικό όφελος, η καραμέλα των ΜΜΕ. Όλα τα μέτρα που παίρνονται, οι παροχές που δίνονται σε πληγέντες από φυσικές καταστροφές ή από την πανδημία κ.λπ., δεν είναι παρά ένα ποσοστό των προληπτικών μέτρων, που ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα θα είχε ήδη εφαρμόσει.
- Στον σημερινό κόσμο, όμως;
- Στον σημερινό κόσμο, που κυβερνά το χρήμα, ίσως είναι πιο «οικονομικό» να αποζημιώνεις παρά να προβλέπεις, να προλαμβάνεις και να αποτρέπεις. Μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης, λοιπόν, είναι η αντίσταση και η διεκδίκηση.
- Ένα από τα εφηβικά σου είδωλα ήταν ο Νίκος Γκάλης. Το πάθος, η πολλή δουλειά, η συνέπεια και η απίστευτη αφοσίωσή του στον στόχο, νομίζω ότι, χαρακτηρίζουν κι εσένα στην τέχνη σου. Σ' έχει ταλαιπωρήσει αυτό;
- Δε με έχει ταλαιπωρήσει. Αυτό που κάνεις με αγάπη σε ταλαιπωρεί λιγότερο. Υπάρχουν στιγμές κουραστικές και δύσκολες και στενάχωρες, αλλά δεν επηρεάζουν πολύ όταν έχεις αγάπη για τη δουλειά σου. Επίσης, η δουλειά είναι πιο σημαντική από το ταλέντο και αποδίδει καρπούς. Ο Γκάλης πρέπει να έκανε εβδομήντα οκτώ προπονήσεις τη μέρα, τρέχοντας με βάρη στα πόδια. Και ξεχείλιζε και από ταλέντο. Τι να πει κανείς... Αυτές οι σκέψεις με ταλαιπωρούν, ναι.
- Το παιδικό σου όνειρο να γίνεις πιλότος, επιστρέφει κάποιες φορές στο μυαλό σου;
- Όχι πια. Τώρα θέλω να γίνω προγραμματιστής, μπασίστας και οφθαλμίατρος. Ό,τι έρθει πρώτο.
- Είχες σχεδιάσει, μεγαλώνοντας να γίνεις φυσικός. Σου άρεσε να γίνεις ερευνητής, με υπολογιστές, ρομποτική κ.λπ. Σου άφησε απωθημένα η μη εκπλήρωσή τους;
- Στο πανεπιστήμιο έμεινα σχεδόν τέσσερα χρόνια και όντως είχα στο μυαλό μου να ασχοληθώ με υπολογιστές, αλλά πέρασα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού, οπότε δεν πήγαινα πια στο Φυσικό. Μου έχει μείνει, όμως, η αγάπη για τα Μαθηματικά, τη Φυσική, την επιστήμη κ.λπ. Διαβάζω ακόμα αραιά και που αλλά όχι, δεν έχω απωθημένα. Το ενδιαφέρον μου για τους υπολογιστές δε σταμάτησε ποτέ, άρα είμαι πλήρης.
- Πού βαδίζει, λες, το κίνημα που ξεσκέπασε κακοποιήσεις και παρενοχλήσεις στον χώρο του θεάτρου; Θυμός, καταγγελίες, αποκαλύψεις καταλάγιασαν; Οι περιπτώσεις αυτών που βρίσκονται στη φυλακή σε εξέπληξαν;
- Δεν ξέρω πού βαδίζει, αλλά καλώς βαδίζει. Χαίρομαι που έγινε η αρχή και ακόμα κι αν φαίνεται ότι τα πράγματα καταλαγιάζουν, είμαι βέβαιος ότι μόνο καλό έχει κάνει όλο αυτό στον κλάδο μας. Για τους δυο που αναφέρεις, δεν έχω να πω κάτι, θα αποφασίσει η δικαιοσύνη, αλλά για μένα δεν υπάρχει ο «ταλαντούχος» σκηνοθέτης ή ηθοποιός που βρίσκεται στη φυλακή. Τέτοιο ταλέντο να το χέσω.
- Πώς σου φαίνεται η δυναμική επιστροφή της μυθοπλασίας στην τηλεόραση; Πώς κρίνεις την κατάσταση μέσα στα κανάλια, κάποτε μίλησες για σαπίλα.
- Η επιστροφή της μυθοπλασίας είναι καλοδεχούμενη. Σαπίλα θα έχει πάντα. Η σαπίλα είναι το εύκολο χρήμα. Όπως είναι το fast food. Ξέρεις ότι είναι κακό, αλλά δεν ξεκολλάς.
- Πόσο ακόμη θα αντέξει ο κλάδος σας χωρίς στήριξη από την κυβέρνηση;
- Το πόσο ακόμη δεν υπάρχει. Τα νούμερα είναι απογοητευτικά. Δυστυχώς για το υπουργείο και τη Μενδώνη (την όποια ή τον όποιον υπουργό, σε κάθε περίπτωση) είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Και εγώ λέω #Μενδώνηπαραιτήσου, αλλά και να παραιτηθεί τι θα αλλάξει; Η πολιτική του υπουργείου πρέπει να αλλάξει πάνω απ' όλα. Και φυσικά και #Μένδωνητιφάσηακόμαναπαραιτηθείς;
- Σε θεωρώ από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς σου, όχι μόνο από πλευράς ταλέντου, αλλά και επιλογών. Αντιμετωπίζεις με αξιοθαύμαστη σοβαρότητα, ευθύνη και μελέτη τον κάθε ρόλο και καταλήγεις πάντα σ' ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Μίλησέ μου λίγο για την ...καθυστερημένη ενηλικίωση που καλείσαι να βιώσεις στη νέα ταινία «Η αναζήτηση της Λώρα Ντουράντ».
- Ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια, κοκκινίζω όπως στο σχολείο, όταν απαντούσα λάθος στα θρησκευτικά, για άλλους λόγους, κάτω από άλλες συνθήκες, αλλά δε χάνω κάτι να το αναφέρω. Η αλήθεια είναι - για να έρθω στην ερώτηση - ότι πρόκειται για την παράταση μιας εφηβείας. Συνειδητή επιλογή - στον ρόλο - είναι να κάνω πράγματα με τον κολλητό μου που η αφετηρία τους βρίσκεται στη μεταξύ μας σχέση. Ίσως, λόγω των συνθηκών και φυσικά λόγω ιδιοσυγκρασίας και οι δύο, φαινομενικά, απορρίπτουν την πραγματικότητα που ζουν και επιλέγουν να ζήσουν κάτι εντελώς τρελό και ουτοπικό.
Βέβαια, στο αποτέλεσμα για τον θεατή δεν έχει αξία μόνο η δική τους ιστορία, αλλά και οι συμβολισμοί και όλα εκείνα που ενδεχομένως κάτω από άλλες συνθήκες θα ήθελαν και οι ίδιοι να είχαν προσπαθήσει να κάνουν, από το να «επιλέξουν» - ή να αφεθούν - το πέρασμα στην ενηλικίωση.
- Πιστεύεις πως το ενδιαφέρον του κοινού για τις ελληνικές ταινίες που διαπιστώνουμε τελευταία θα έχει διάρκεια;
- Το ελπίζω όπως όλοι, και τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει εκτός από ταινίες και πολλές αξιόλογες ελληνικές σειρές. Είναι σίγουρα ένα δείγμα ότι η ποιότητα έχει ανταπόκριση και πρέπει η προσπάθεια να συνεχιστεί προς την κατεύθυνση αυτή. Είμαστε μικρή αγορά, αλλά μέσα από τέτοιες δουλειές θα υπάρξει πιστεύω και εξωστρέφεια σε πιο «εμπορικό» ελληνικό σινεμά για το εξωτερικό.
- Έχεις δηλώσει ότι τα '80s και τα '90s είναι αυτά στα οποία σ' αρέσει να επιστρέφεις. Σ' εμένα δίνεις την εντύπωση - όταν σε βλέπω σε κάποιες δουλειές σου - ενός παντοδύναμου έφηβου, που ξέρω ότι θα καταφέρει τα πάντα, κάτι σε Χάρυ Πότερ στο πιο στιβαρό και στο πιο καρδιτσιώτικο!
- Τα '80s και τα '90s ήταν η περίοδος που ήμουν έφηβος, και επειδή ήταν μια πολύ ωραία περίοδος της ζωής μου, στην ερώτηση σε ποια εποχή θα γυρνούσα, απαντώ '80s και '90s. Όσο και να θυμάμαι, όμως, με νοσταλγία το παρελθόν, το ταξίδι στο μέλλον είναι αυτό που για μένα έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον. Γιατί είναι γοητευτικά άγνωστο και απρόβλεπτο.
- Πηγαίνεις ακόμη σ' εκείνο το πάρκινγκ μετά την Ανάβυσσο, όπου μένεις ώρα μόνος σου, για να αποφορτιστείς;
- Έχω να πάω αρκετό καιρό. Θα πάω αύριο.