'ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΑΙ ΣΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ'
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 09/03/2016 12:57
Η Αννίτα Κούλη είναι μια από τις αντάρτισσες του ESCUELA, που παρουσιάζεται από 10/3, στο Θέατρο Θησείον, σε σκηνοθεσία Λ. Γιοβανίδη.
Τι συμβαίνει στο "Σχολείο" του Γκιγιέρμο Καλντερόν;
Βλέπουμε κάποιους φοιτητές που έχοντας επαναστατήσει εναντίον της δικτατορίας του Πινοσέτ, εκπαιδεύονται, προκειμένου να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Με λίγα λόγια πρόκειται για μια εκπαίδευση επαναστατικής οργάνωσης.
Τι οδηγεί αυτούς τους φοιτητές στη βία;
Η εκμετάλλευση, η αδικία, η κατάλυση της δημοκρατίας, ο ψυχολογικός πόλεμος, η φτώχεια, η ανέχεια και η παραπλανητική προπαγάνδα παραποίησης της Ιστορίας από το καθεστώς. Είναι η αντίδραση μιας γενιάς, που είδε το μέλλον και τα όνειρά της να χάνονται μαζί με την κατάλυση της δημοκρατίας.
Η διέξοδος είναι η βία σε όσα συμβαίνουν γύρω μας;
Έτσι φαίνεται. Δυστυχώς η βία είναι μια από τις διεξόδους που μπορεί να βρει ο άνθρωπος προκειμένου να υπερασπιστεί τα ιδανικά και την ίδια του τη ζωή. Είναι κάτι που συμβαίνει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και το σωστό. Όταν οι πολίτες φτάνουν σε σημείο να μην έχουν πια τίποτα να χάσουν, όταν νιώθουν ότι η φωνή τους δεν ακούγεται με άλλον τρόπο και όταν δεν υπάρχει κανένας πια να τους υπερασπιστεί, δυστυχώς θυμώνουν και καταφεύγουν στη βία. Αυτό άλλωστε είναι και το παράδειγμα που παίρνουν από το γενικότερο περιβάλλον τους. Γιατί όταν δέχονται τη βία από παντού γύρω τους, θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο. Αν ένα «παιδί» μεγαλώσει σε ένα βίαιο περιβάλλον, θα γίνει βίαιο και το ίδιο. Όταν οι ίδιοι γίνονται θύματα βίας, όταν οι έχοντες και οι ηγεσίες τη χρησιμοποιούν πάνω τους, θέλοντας να προστατέψουν τις «ιδιοκτησίες» τους, η απάντηση λειτουργεί σχεδόν αντανακλαστικά. Το βλέπουμε γύρω μας και όχι μόνο στη χώρα μας. Η βία χρησιμοποιείται κατά κόρον, είτε είναι ψυχολογική ή επικοινωνιακή, είτε αστυνομική. Ακόμα και από άνθρωπο σε άνθρωπο. Κι επίσης, να μην ξεχνάμε και τα φασιστικά μορφώματα που αναπτύσσονται πλέον σε ανησυχητικό βαθμό. Η βία φέρνει πάντα βία και με αυτόν τον τρόπο, δυστυχώς ο «πόλεμος» δεν τελειώνει ποτέ. Προσωπικά, δεν συμφωνώ καθόλου με την οποιαδήποτε χρήση βίας.
Πώς πιστεύεις ότι εσύ θα αντιδρούσες στη θέση τους;
Θα προσπαθούσα να διοχετεύσω το θυμό μου πιο δημιουργικά. Το ιδανικό θα ήταν να είχα την πολυτέλεια να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου μέσα από οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Πιστεύω πως ο πολιτισμός έχει θεραπευτική δύναμη στη συνείδηση των ανθρώπων.
Μίλησέ μας για τον δικό σου ρόλο.
Ο καθένας από εμάς κάνει δύο διαφορετικούς ρόλους. Ο ένας λοιπόν, είναι της φοιτήτριας-εκπαιδευόμενης και ο άλλος της καθοδηγήτριας-εκπαιδεύτριας. Αυτή η συνθήκη υπάρχει από το ίδιο το κείμενο. Ο Καλντερόν έχει βάλει δηλαδή πέντε πρόσωπα, αντί για δέκα. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι ως καθοδηγήτρια, είμαι η εξέλιξη της εκπαιδευόμενης φοιτήτριας, κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην επαναστατική οργάνωση.
Τι συγγένειες βλέπεις με την σημερινή παγκόσμια κατάσταση με τα όσα συνέβησαν τότε στη Χιλή; Αν υπάρχουν..
Οι συγγένειες είναι πολλές, αν κάνουμε μια ανάγνωση σε ευρύτερο πλαίσιο. Στρατιωτικές δικτατορίες έχουν υπάρξει κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης παγκόσμιας ιστορίας. Ακόμα και στην Ελλάδα έχουμε το γνωστό παράδειγμα της νεώτερης Ιστορία μας. Αλλά σήμερα η έννοια της κατάλυσης της δημοκρατίας έχει αλλάξει «συσκευασία». Ο πόλεμος πια είναι διαφορετικός. Η φωνή των ανθρώπων ακούγεται μόνο στο βαθμό που δεν θίγει ανώτερα συμφέροντα. Από τη στιγμή που υπάρχουν παγκοσμίως τόσοι άνθρωποι που υποφέρουν -και είναι παρά πολλοί πια- η έννοια της δημοκρατίας είναι πλέον πολύ αμφιλεγόμενη και δυστυχώς, εξαιρετικά ασθενική.
Πώς φαντάζει η ιδανική επανάσταση; Μπορεί σήμερα να συμβεί;
Έχω την πεποίθηση ότι πρέπει να εστιάσουμε σε δύο βασικά ιδανικά. Την αλληλεγγύη και την αυτονομία. Και αυτονομία, δεν εννοώ ο καθένας για τον εαυτό του, γιατί αυτό θα ερχόταν σε αντιπαράθεση με το ιδανικό της αλληλεγγύης. Αυτονομία εννοώ σε σχέση με την ενέργεια και την επιβίωση. Μιλώντας συγκεκριμένα για την Ελλάδα, με τόσο ήλιο, αέρα, νερό και εύφορα εδάφη, θα μπορούσαμε σίγουρα να ήμασταν αυτόνομοι, αν προσπαθούσαμε να αναπτύξουμε τις ανακυκλώσιμες πηγές ενέργειας. Δεν θα είχαμε κανέναν ανάγκη. Το παγκόσμιο νομισματικό και δανειακό σύστημα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, εκτός του ότι είναι ελαττωματικό εν τη γενέσει του, είναι και εντελώς δυσλειτουργικό. Δεν είμαι οικονομολόγος για να μπορώ να είμαι ακριβής, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι είναι βασισμένο σε μια άρρωστη σχέση εξάρτησης που ευνοεί τους λίγους και εξασθενεί τους πολλούς. Όλοι μπορούν πια να το καταλάβουν αυτό. Αρχικά όμως πρέπει να εστιάσουμε στο θέμα της αλληλεγγύης, που δυστυχώς χωλαίνει..
Πώς βιώνεις εσύ προσωπικά τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας; Είσαι αισιόδοξη;
Δυσκολεύομαι όπως όλοι. Και στενοχωριέμαι να βλέπω ανθρώπους να υποφέρουν τόσο πολύ και να μην κάνει κανείς τίποτα γι' αυτό. Επίσης δεν μπορώ με τίποτα να δεχτώ ότι έχουν χαθεί τόσοι άνθρωποι, τόσα μικρά παιδιά, προσπαθώντας να σωθούν από τον πόλεμο στη Συρία, και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα να το αντιμετωπίζει όλο αυτό σα να μπήκαν και να μας «λέρωσαν το παρκέ». Αλλά ξέρεις κάτι; Η ανθρωπιά και η ταπεινοφροσύνη είναι αρετές. Και ό,τι κάνουμε γυρνάει πίσω και μας βρίσκει. Είναι βασικός νόμος της αρμονίας της φύσης. Και θέλω να είμαι αισιόδοξη, γιατί πιστεύω για όλους, ότι το καλό που έρχεται, είναι πάντα αντιστρόφως ανάλογο με το κακό που ζούμε. Και όπως λέει και μια σοφή μου φίλη: «Καλό, κακό, θα δείξει»…